nasıl süper kahraman oldum

hemen kaldırıma oturdum çıkartım bir sigara yaktım o kadar altını orda bırakacağıma keşke kendimi ordan aşşağı atsaydım diye aklımdan geçirmedim değil...
ama jane geldi aklıma benim için yaptıkları, yapacakları...
sonra cebime koyduğum altınları farkettim neyse dedim bunlar beni bir süre idare eder(gerçekten birsürü altını cebime atmıştım beyler bu kadar koyduğumu ben bile farketmemiştim)
hemen döviz bürosu gibi bir yere gittim malum orda türkiyedeki gibi kuyumcu yok...
tam kapıdan içeri giriyordum ki birden bire aklıma birşey geldi.

devammmmm

bu yolun sonu kanalizasyona çıkmıştı beyler filmlerde görmüşsünüzdür amerikanın kanalizasyonları tünel gibidir ve rahatça yürüyebilirsiniz.
ben böyle olduğunu bilmiyordum ama o anda öğrenmiş oldum.
kanalizasyonda yukarı doğru açılan kapak görene kadar ilerledim.
en sonunda bir kapak gördüm ve ordan dışarı çıktım.
burası şehirdi beyler maden ise arabayla 20 dakika mesafedeki tepedeydi buraya kadar nasıl indim ben diye düşünüyordum üstüm başım ise perişan durumdaydı.

kapıyı açınca karşımda gördüğüm manzara inanılmazdı burası büyük ihtimalle yer altındaki bir obruktu ve aşşağısı dibi gözükmeyen bir uçurumdu.
yer altında bir uçurum...
bu uçurumun kenarından gidebilirdim ama sandığı zütürmem mümkün değildi sadece tek ayağım kalınlığında bir toprak çıkıtısı vardı ve çok ince bir çıkıntı, sandığı oraya süreklediğim anda parçalanırdı bundan emindim.
sandığın içerisinden bir avuç altın aldım ve cebime soktum (kabul,bir avuç değil birkaç avuç aldım)
ve o çıkıntıdan karşıya geçtim
geçer geçmez çıkıntıda çöktü zaten sandık karşı tarafta kaldı aradaki mesafe nerden baksanız 50 metreydi geri dönmem mümkün değildi...
tekrar zengin olma hayallerime, eski hayatıma dönme hayallerime veda ettim orada sandığa el salladığımı hatırlıyorum yola devam ettim...

Rezerve

sandığı köşesinden sürüklemeye başladım ama nereye sürüklediğimi bilmiyorum
kafamı kaldırdım etrafa iyice bakındım baktım odanın diğer tarafında bir kapı daha var oraya doğru sürüklemeye başladım sandığı ama bir yandan da düşünüyorum ben bunu dışarı çıkınca nasıl zütürücem nerede bozdurucam kime satabilirim falan diye.
odanın sonundaki kapıyı açtım ve karşımda inanılmaz manzara
her güzel şeyin bir sonu vardır dercesine beyler...

tahmin edildiği üzere içi altın doluydu
sandığı soğukkanlılıkla kapattım ve yere çöktüm
sırtımı sandığa dayadım cebimden sakinleşmek için bir sigara çıkardım ama daha sonra burasının bir maden olduğunu hatırlayıp sigarayı geri cebime koydum.
birkaç saniye şokta bekledikten sonra, kendimi tutamadım. ağlamaya başladım hıçkıra hıçkıra ağlıyorum çığlık atarcasına açıyorum ciğerlerimi...
evet yeniden zengin olabilirdim. yeniden o hayata dönebilirdim. ailemi emekli maaşı ile yaşamaktan kurtarıp tekrar feraha çıkartabilirdim 10-15 dakika sonra kendime geldim topladım kendimi.

rezerv

sandığı görünce içimden altınla dolu olabileceğini geçirdim
ve bu benim isteyeceğim tek şeydi sanırım
beyler düşünsenize ben tekrardan zengin olabilirdim
koşarak sandığa gittim kilitli değildi içimden;
lütfen içi altınla dolu olsun lütfen dedikten sonra gözlerimi kapattım ve sandığı açtım

yapacak birşey kalmamıştı beyler o odadan devam etmeliydim geldiğim yok kapalıydı.
odanın sonunda taştan yapılmış 20 cm kalınlığında yuvarlak bir kapı vardı
kapı dediysem bakmayın yani bildiğin deliğin önüne taş koymuşlar
taşı güç bela ittirip kapıyı açtım
karşımda bir oda daha vardı ve odanın ortasında 1 metre genişliğinde 1 metre yüksekliğinde bir sandık vardı.
yaklaşık 20 metre uzaktaydı benden...

@45 kasten yapmıyorum panpa
@46 kitabım yok panpa ama teklif gelirse değerlendirebiliriz
evet beyler geldim biraz daha devam edicem devdıbını sonra yazıcam eskizlerim kayıp onları bulmam lazım.

amk takip ediyoruz işte ...

bak sana bi öğüt; kitabını cok satsın diye yazarsan asla başarılı olamazsın.. istediğin için yazmalısın genç adam..

hay amk tam okumaya başlıyom ara veriyosun muallak

bir ara daha veriyorum beyler takip edenler artsın devam edicem tekrardan.
hoş, artmasada edicem ama neyse...

oda gibi biryere düştüm beyler çok ilginç biryerdi
bu arada yukarıdan sesler gelmeye devam ediyordu sanırım düştüğüm delik çökmüştü ve kapanmıştı
birkaç kez tırmandım yukarı ama nafile dediğim gibi kapanmıştı delik ve elimdeki alet yukarıda kalmıştı düşerken elimden fırladı.
şansımı gibeyim! diye bağırdım.
"lan zaten dünyam gibildi bide ölücez anasını satayım!" diye isyan ediyorum beyler o kadar bıkmışım ki artık korku falan gram yok.

5 saat kadar çalıştığımızı hatırlarım onlar arada bir dinleniyordu ama ben hiç dinlenmiyordum kafam çok meşguldü ve kafamı dağıtmam lazımdı o aletin çıkardığı ses herşeyi unutturuyordu beyler.
dediğim gibi 5 saat kadar çalışmışız daha sonra yemek molası verdiler sam amca;
"gel yemek yiyelim dışarda sonra tekrar döneriz" dedi
"canım istemiyor" dedim ben çalışıcam
"oğlum gel acelesi yok işin" dedi
"yok sam amca kafam dağılsın biraz" dedim
bunu söyledikten sonra "tamam" dedi ve çıktı madenden
ben kazmaya devam ediyordum 5. koridoru açıyordum ve biraz sonra gider jane'i ararım ofisten çok özledim diye aklımdan geçirirken
bang!
delik gibi biryerden aşşağı düştüm yaklaşık 1-1.5 dakika boyunca tünelden kaydım aşşağı doğru

o matkabımsı şeyi elime aldığımda anladım beyler para kazanmak gerçekten çok zor birşey kesinlikle çok zor...
ben başladım çalışmaya ordaki işçilere durumu anlatmış sam amca kimse benimle ters konuşmuyordu yanlış bişey yapsam gibtir et durumundaydı herkes adamlara koridor açıyordum adamlarda kazıp genişletiyordu sam amca aferim yeteneklisin gibi birşey söyledi bunu moral olsun diye mi söyledi yoksa gerçekten iyi miyim bu işte diye düşünürken zaman çabukcak geçti.

"sen burda neler dönüyor bilmiyorsun tabi" dedim
"ne oldu?" dedi
"evden kovdular beni" dedim
adamcağız şoka girdi o ciddi adam sert sesli adam gitti telaşlı bir adam geldi
jane'in amcasının yanında çalıştığımı ve burda kaldığımı söyledim
biraz daha konuşup kapattım.
daha sonra sam amcanın yanına döndüm tulumu giydim ve kaskı taktım.
daha sonra elime matkaba benzeyen alet verdi düğmesi var basınca dönüyor falan ama hem ağır hemde büyük maden bununla deliniyormuş diğerleride kazma ile genişletiyormuş.

sam amca, madene gireceğimizi ailenle uzun zamandır görüşmüyorsam ofisteki telefondan arayıp konuşabileceğimi söyledi.
bu iyi haberdi çünkü telefonum borç yüzünden kapanmıştı ve evi arayamıyordum.
ofisten aradım evi,
telefon numarası iptal olmuş
daha sonra ibrahim abiyi aradım babamın sağ koluydu kendisi sordum böyle böyle dedi şu numaradan arayabilirsin küçük bir eve taşındılar dedi.
aradım...
annem ile babam milyon dolarlık yalıdab bir kenar mahalledeki daireye taşınmışlardı. hemde kiralık. gülümsedim...
emekli maaşları olduğundan kıt kanaat yaşıyorlardı babam; "nasıl gidiyor orda durumlar?"
"jack'in evinde kalmaya devam et sen o sana yardımcı olur babası az ekmeğimi yemedi" dedi.
heheeeeeeyt baba dedim

up upu p