nasıl süper kahraman oldum

up up up

rezerve. okuyam bi hepsini seri şukulucam beyenirsem çiçeem

hadi amk

okuyorum süper devam et

biraz ara veriyorum beyler kimse dinlemiyor galiba takip edenler çıkınca devam edicem
hoş, çıkmasada edicem ama...

okuldaki herkes evden atıldığımı babamın işlerinin battığını ve burslu okumuyor olsamda fakirin en alası olduğumu öğrenmişti.
okul da zaman hiç geçmiyordu beyler herkes bana bakıp yanındaki arkadaşına birşeyler söylüyordu yanındakiler ise gülüyordu.
iyiki jane vardı jane'in verdiği moralle son dersin bitişine kadar dayandım. okumam lazımdı.
paydos etmiştik ve 1 saat sonra işe başlayacaktım
beyler :(
bu benim ilk çalışacağım iş olacaktı bu güne kadar bakkala bile parayla tuttuğumuz yardımcılarımız giderdi ama artık gücüme gitmiyordu çalışacaktım...

"sen kafayı mı yedin oğlum" dedi
"git okuluna senin mesai saatin okul çıkışından 1 saat sonra başlıyor akşam 11 de bitiyor" dedi
"sen burda çalışıyorsun oğlum besleme değilsin" dedi.
artık zoruma gitmiyordu beyler birisi fakir-fakir dese bile alınmazdım.sam amca çok iyi biriydi.
neyse girdim tekrar içeri çıkarttım tulumu çantamdaki elbiselerden giyinip okula gittim...

neyse hikayeye geri dönelim biz
konteynırın kapısını açtıktan sonra sam amca beni tulumla gördü yüzündeki ifade anlamsız bir şekle büründü.
hani hiçbirşeyi anlamazsınız da aval aval bakarsınız ya hah işte öyle bir bakışa dönüştü.
daha sonra bana neden tulum giyindiğimi sordu
bende ilk günden kaytarmak olmaz diyip çalışalım dedim

sam amca dediğime bakmayın daha 30 lu yaşlarda yağız birisiydi.ilk geldiğimde onun çavuş olduğunu düşünüyordum ama farkettim ki aslında o da çalışıyor. yani haksız bir şekilde kazamıyordu parasını sonuna kadar hakediyordu. çok sıcakkanlı bir adamdı yüz ifadesi hep gülümseme modundaydı. buna anlam veremiyordum oysa onun başından çok büyük olaylar geçmiş karısını yangında kaybeymiş, kızını ise 2 sene sonra kanserden kaybetmiş.(bunları jane taksiyle madene giderken anlatmıştı)
buna rağmen yüzünde gülümseme ekgib olmuyordu.
aslında bakarsanız size bir sır vereyim ; ara ara o adamın pgibolojisinin bozuk olduğunu düşünüyordum

sabah oldu konteynırın kapısı birkaç kez yumruklandı.bu jane'in amcasıydı,ben işe başalamam için uyandırıyor diye düşündüm ve kalkıp askıdaki tulumu giyindim ve konteynırın kapısını açtım.
karşımdaki jane'in amcasıydı uzun uzun jane'in amcası yazmak istemiyorum adamın adı sam'di.Sam amca...

jane'in hediyesi olan çok sevdiğim gitarı karşıma koydum ve jane ile karşılaştığım için ne kadar şanslı olduğumu düşündüm.
beyler...
jane beni param için değil gerçekten sevmişti.

jane'i uğurladıktan sonra jane'in amcasının yanına döndüm.
beni bir konteynıra zütürdü ve burada yatıp kalkacağımı söyledi hatta şey demişti "üzülme düzelir herşey, buralardan yine en yüksek yerlere gelirsin dostum"
evet ben bu konteynırda kalacaktım bahsettiğim konteynırı bilirsiniz şu gemilere yük bindirirken yükleri konteynırın içine koyarlar ya dikdörtgen olan hani işte onlardan birinde kalacaktım binlerce dolara aldığım o ortapedik yataktan yer döşeğine düşmüştüm beyler.
aslında yer döşeği değildi daha çok uyku tulumuna elyaf doldurmuşlar gibiydi...

tuvaletten çıktıktan sonra yanına gittim saat geç olduğu için jane'i evine yolladık taksiyle yollamadan önce iyice sarıldım kulağına sen olmasam ne yapardım bilmiyorum seni çok seviyorum dedim.
elleriyle yüzümü tuttu "herşey düzelecek" dedi ve gülümsedi, gülümsemesi cennetti benim için.

okuyanlar uplayabilirse sevinirim.

amcası bu madende işe başlayabileceğimi bana okulumu sürdürmeme yetecek kadar maaş vereceğini söyledi.(ek kontenjan oluştuğundan tam maaş alamıyordum)
söylediği son cümle hala kulaklarımda çınlar beyler "keşke patron ben olsaydım da seni çalıştırmadan okutabilseydik"
bunu söyledikten sonra ben bir tuvalete gideyim dedim uzaklaştım tuvalette ağladım beyler ilk defa böyle birşey hissetmiştim
bu güne kadar doğru dürüst ağladığımı hiç hatırlamıyordum ama ağlıyordum...
(bu arada bunlardan ailemin haberi yoktu onlar beni jack'in evinde okula devam ediyorum sanıyor.)
tuvaletten çıkmadan yüzümü iyice yıkadım beyler evimdeki gibi bir banyo yoktu orada dandik bir çeşme ve dandik bir tuvalet vardı sadece. hiçbirşey eskisi gibi olmayacaktı.

amcasına olayları bir kez de ben anlattım. üzüldü.evet beyler birilerinin benim için üzülmesine dayanamıyordum bugüne kadar kimse benim için üzülmemişti bu çok samimiydi...

amcasını aramış beyler...
yaklaşık 15 dakika telefonda amcasıyla konuştu durumu anlattı. daha sonra kapattı telefonu.
elimden tutarak koşmaya başladı benide koşturuyordu hızlı şekilde kafenin merdivenlerini indik ve taksiye atladık.
şehire 20 dakika uzaklıktaki bir madene geldik. amcası bu madende çavuşmuş. çavuş nedir bilirsiniz beyler iş yapmaz emir verir işe alıp-sonlandırma yapar bir nevi sorumlu kişi madenden. amcasıyla tanıştık artık akşam olmuştu. eğer amcası bu çocuk burda çalışamaz deseydi sokakta kalacaktım.
Hafif tırsıyor muydum ne?

mal lan bu

evet beyler akşam oluyordu ve ben hala parasız ve evsizdim. Jane'e,gidip iş bulmam gerektiğini ve para kazanıp kalacak yer bulmam gerektiğini söyledim.bu arada jane pansiyonda kalıyordu. onun evinde kalma gib bir durumum yoktu.tam kafeden ayrılacakken jane elimi tuttu telefonunu çıkardı birini aradı."bekle" dedi...

kick ass.avi