neyzen tevfik

@51 deveye diken insana zeki müren işte. efendiliğimi bozdurdunuz yine bana yine belgelerle konuşturdunuz beni

"türk milleti gariptir, her lafı kaldırmaz,
muallak dersen kızar da, gibersen aldırmaz"

@48 illa belgeli konuş umuma açık yerde dötümü mik diyosun demek

http://www.nethaber.com/NewsDetails.aspx?id=14102

hadi birlikte araştıralım .. siirin ilk kıtasını copyala ve gogıla yapıştır sonra sonucu buraya caps koy ki millet nasıl bir sıgır oldugunu anlasın..

$46 at ticaret odası sen araştır sen

@45 kafanı gibimm biraz araştır lan yazmadan önce..

@44 la düdük makarna o şiir tevfik'in değil. tevfik'e de lo lo lo yapsınlar hiç sevmem aslında

Dudaginda yangin varmis dediler,
Ta ezelden yayan kosarak geldim.
Alev yanaklara sarmis dediler,
Sevda seli oldum tasarak geldim.

Kapilmisim ask oduna bir kere,
Katlanirim her bir cefaya, cevre
Ugraya ugraya devirden devre
Bütün kainati asarak geldim.

Yapmak, yikmak senin bu gamli ömrü,
Ben gönlümü sana verdim zütürü.
Sana meftun oldugumdan ötürü
Sarhos oldum Neyzen, cosarak geldim

sanırm sözlükte iki neyzen tevfik var... saygılar...

nickime ilham veren büyük üstad
bugün kullandığımız tüm küfürleri ağzına almış, inci sözlüğün temelini atmış efsanevi kişilik

twitterda dirilmiştir. takip edin eğlenin ulan !

http://twitter.com/Neyzen_Tevfik

@40 resimlerini burda değil facebookta paylaş dıbına koyim.Sen bu tiple tabi sorunlu insan paratoneri olursun akıllı adam yanına yanaşmaz

http://photos-h.ak.fbcdn....811_3063459_4274056_n.jpg

kim lan bu dingil

@36 lan bunu ben yazmıştım başlığın birinin altına noktasından virgülünden tanıdım aq

@36 yok anasının amı.

insaf edelim yahu, sosyete kim,biz kimiz?
şehvet ile kalkmıştır, elde gezer gibimiz
göbekler perçin olmuş, hava geçmez aradan
gibilmeyecek kadın yok sen haber ver paradan..

bu adam marmara denizi kadar rakı içmiş diyolar
harbi içmiştir dıbını yarıyım
şiirlerine de hastayım
en eski inci yazarlarındandır aslında pek kimse bilmez herkes cahal pekekent olduğu için

rivayet edilir, mehmet akif hic icmez, cok iciyor diye surekli takilir buna: 'erken oleceksin' der. neyzen'in gibinden assagi tabii.
mehmet akif neyzen'den 17 sene evvel vefat eder.

ihtiyarlık gençlik diyerek, şu ömrü ikiye böldürme,
ey büyükten de büyük allah'ım, benden evvel gibimi öldürme.

kime sorduysam seni doğru cevap veremediler.
kimi kimi arsız kimi hırsız, kimi deyyus dediler.
künyeni almak için partiye ettim telefon,
bizdeki kayda göre, o şimdi mebus dediler.

dest-i hilkat hamurunu necasetle yoğurmuş
anan seni sıçar iken yanlışlıkla doğurmuş.

ben bu dünyanın devr-i devranını, izzet-i nefsini gibeyim,
yansın bu muallakler su veren itfayenin hortumunu gibeyim,
ben deli miyim mecnun gibi bir am için çöllere düşeyim,
verirse verir, vermezse leylayı da gibeyim.

gibin sagolsun paşam.

Türk, şair, neyzen. Kendine özgü yergileri ve yaşam biçimiyle adını duyurmuştur.

24 Mart 1879'da Bodrum'da doğdu, 28 Ocak 1953 'de istanbul'da öldü. Babasının görevleri bulunduğu Urla kasabasında amatör bir neyzenden nota ve usul bilgileri öğrenerek başladığı ney çalışmalarını kendi kendine ilerletti. izmir idadisi'ne girdiyse de bitirmeden ayrıldı. Bu arada gene kendi kendine Farsça öğrendi. izmir Mevlevihanesi'ne girdi. Daha sonra istanbul'a yerleşerek Galata ve Kasımpaşa Mevlevihanelerine devam etti. 1902'de Bektaşi tarikatından nasip alarak Bektaşi dervişi oldu. Bir yandan da şiirle ilgileniyordu. Eşref'le ve Mehmet Akif'le tanıştı ve şiir konusunda her ikisinden de etkilendi. 1908'den sonra bir süre Mısır'da bulundu 1913'te istanbul'a döndü.

Neyzen Tevfik genellikle toplum kurallarına uymadan yaşdıbını sürdürmüştür. Sazını bir geçim kapısı haline geçirmemek için direnmiş, yalnızca içinden geldiği zaman ney üflemiştir. Neyzenliğini geliştirmek kaygısı duymamış, sanat değeri kalıcı bir müzikçi olmak için uğraşmamıştır. Neydeki başlıca ustalığı sazı iyi üflemesiydi. Belirli müzik kurallarının dışına çıkar, ama hep duyarak çalar ve dinleyenleri etkilerdi. Kendi açıklamasına göre yüze yakın plak doldurmuştur.

Neyzenliğinin yanı sıra adını yergi ve taşlamaları ile de duyurmuştur. Kimi eleştirmenleri göre bu türün Nef'î ve Eşref'ten sonra üçüncü önemli temsilcisi sayılır. Ününün yaygınlaşmasında halk tarafından çok sevilmesinin de çok büyük payı vardır. Ancak oldukça eski bir dil kullanması nedeniyle güç anlaşılan ve biçimsel açıdan yetersiz kalan bu şiirleri pek kalıcı olmamıştır. Yergilerini genellikle siyasal ve dinsel baskıya, çıkarcılığa yöneltmiş, toplumdaki tüm haksızlıkları çekinmeden dile getirmiştir.

Yapıtlar (başlıca): Şiir Kitabı: Hiç, 1919; Azab-ı Mukaddes, 1949. Beste: Nihavent Saz Semaisi; Şehnazbuselik Saz Semaisi; Taksimler, taş plak.