çok zor olduğunu

asla mutlu olamayacaklarını

yeni yılda da yalnız olduklarını falan saçmalayan binlerce liseli vardır amk.

gerçekten yazık

ve halbuki bunların çoğuda mental açıdan gayet sağlıklı kimseler

en ufak bir sorunları dahi yok

her şeyi sırf prim yapmak, belki birkaç karı/herif düşürürüm diye yapan kişiler.

acınası varlıklar.

ve iddia ediyorum bunların çoğu benim ömrüm boyunca yaşadığım şeylerin %10 u kadarını yaşasa,
triplere girmeye ihtiyaç duymadan intihar ederler.

ciddiyim.

bu genel bir şey

örneğin 600 tl ile ev geçindirmeye çalışan bir işçi nin bir gününü yaşasalar büyük ihtimalle yine intihar etmiş olurlar.

fakat bunlar önemli değil.

önemli olan gibtiğimin aşkı felan,

önemli olan gibtiğimin erkek/kadın larının bunlara yüz vermemesi ve bunların acı çekmesi.

EDiT: yeri gelmişken söyleyeyim,

süslü yazılar yazıp,

yalnızlık, karanlık, yara, özlem falan diye saçmalayınca edebiyat falan yapmıyorsunuz,

eleştirel gözle bakılmaya değmeyecek kadar bile aptalca şeyler yazıyorsunuz.

bilin istedim.