o kadar dibe batmışım ki

panpa havalar gib gibi zaten allasen depresif şeyler yazma ya :/

hiç ışık ulaşmıyor ne de bir ses..

hayatım gün geçtikçe saçma sapan bi hal alıyor, işler kontrolümden çıktı, bayır aşağı yuvarlanıyorum...

tanrı alacak mı ki bizi cennetine yoksa loş ışıklar altında bekleyecek miyiz bir el uzanıp çeksin bizi diye umutları tüketerek her bir sigara nefesinde..

inanmak istiyorum hala, umut etmek istiyorum lakin dedim ya karanlık, ışık yok ses yok.

karanlıkta yüzleşiyorsun gerçekle okadar çok yüzleşiyorsun ki artık acıtmıyor seni ne yazık ki

ve hala göremiyorum çarpıpta yükselişe geçmek istediğim o sert acımasız vahşi dibini bu kuyunun

kurtulmak istiyorum arada ve kalbim ortaya çıkıyor. gerçek ve bir o kadar ürkek..

ama güneş çıkacak fiziki olarak yarın. ve ben yine takmak zorunda kalacağım o demirden maskeleri

kilitleyeceğim kalbimi derinlere kimse ulaşamasın görmesin incitmesin artık diye

inan yapabilsem hiç durmayacağım hazır açılmışken kalbim akıtacağım karanlığı benliğimin derinliklerinden ama ne yazık ki olmuyor..

istemezdim sizi kendi karanlığıma çekmek sanki kendimin ki yetmezmiş gibi.

@19 17 yasimdayken annemi kaybettim kanserden . Ardindan 2 sene sonra babam vefat etti. 5 kurus param yoktu. Üniversite sinavinda tokezlemistim. Kiz tekmeyi basmisti. Yapayalnizdim.

karanlık mı. vay keke vay. gel, rakı ısmarlıyım sana.

@15 yapma bunu. inan doluyor gözlerim.

illa gel beni gib diyosun haa ;)

@26 bırak bu ayakları senin ilacın belli ahaahahaa

rezervasyon

Tamam beyler kusura bakmayin. Annemin ve babamin ölmüş olmasi tamamen benim hatamdi. Hatta size burda bunu soyleyerek hayatimin hatasını yapmis bulunuyorum.

@24 cidden gülünecek bir şey varsa gülelim ?

panpa hayat kötüde ne yapalım başa gelen çekilir yani iyi düşünmeye çalışcan başka çaren yok mutlu ol amk ya

rezerved

reyiz plugdj aç.

bi giberler açılırsın

her kelimede nokta da kendini görmek ve bunu bir başkasının yazması :(

tanrı alacak mı ki bizi cennetine yoksa loş ışıklar altında bekleyecek miyiz bir el uzanıp çeksin bizi diye umutları tüketerek her bir sigara nefesinde..

inan yapabilsem hiç durmayacağım hazır açılmışken kalbim akıtacağım karanlığı benliğimin derinliklerinden ama ne yazık ki olmuyor..

karanlıkta yüzleşiyorsun gerçekle okadar çok yüzleşiyorsun ki artık acıtmıyor seni ne yazıkki

konserde tiyatroda, yada alışverişte, yemek siparişinde masaya oturduğumda, korkarım bir çok yerde, .. insanları sürekli gözemliyorum . birbirlerine nasıl sarılıyorlar, nasıl ihtiyaçlarını anlıyorlar, nasıl bakıyorlar en çoğuda.. nasıl düşünüyorlar, düşündüklerini belli ediyorlar.. çok iyi be çok çok iyi .. yanlarına gidip, konuşsam çok saçma olacak .. ama nasıl istiyorum bir bilseniz. ne güzel, ne güzelsiniz be diyorum uzaktan o yaşlı kedili , örgü bilen kırmızı saçlı teyzler gibi.. sonra gece bitiyor dağılıyoruz evlere .. şimdi de sosyal medyada yaşıyorum biraz geçiyor kitaba sarılıyorum .. uykum gözlerim aralanıyor…

inanmak istiyorum hala, umut etmek istiyorum lakin dedim ya karanlık, ışık yok ses yok.