okulu 8 yılda bitirdim

sonradan öğrendimki eniştem memleketteki bir devresini arayıp benim durumu anlatmış aradığı amirde tamam bizim yeni muavinlerin evinde kalsın demiş. 1.5 yıl boyunca 3 komiser muavini ile birlikte kaldım. bunlardan biri hırsızlıkta biri istihbaratta biride ahlak masasında çalışıyordu. işte bu 1.5 yıllık süreç beni okuldan tamamen kopardı. adamların gece gündüz diye bir kavramları yoktu. bzen öğlen 2 de gidip ertesi gece 3 te gelip 2 3 saat uyuyp tekrar giderlerdi. bende o sıralarda evin altındaki internet kafeye takılmaya başlamıştım. nerdeyse tüm zamanım o kafede geçiyordu. bazen haftada bir bazende ayda 1 okula uğruyor hal hatır sorup geri geliyordum.

o sinirle gidip bu heriflere bütün okulun önünde daldım baya bi dövdüm bunları sonra millet araya girdi polis çağırmışlar polis aldı zütürdü beni. ama polisin zütürmesi gibimde bile değil ben satılmışlığın verdiğı kuyruk acısı ve bundan sonra nerde kalacağımla meşgulüm. ,
hemen sırtığımı döndüğüm ailem yardımıma yetişti. eniştem emniyet amiriydi o dönem baya da taşşaklı bi adamdır. tamam bekle sen ben seni arayacam dedi kapattı. 10 dakika sonra döndü git şurda bekle seni almaya gelecekler dedi kapattı. komiser muavinleriyle kalacaksın falan dedi ama ben bi gib anlamamıştım zaten anlamakta istemiyordum kalacak biyer bulduğum için deli gibi sevinmiştim.

@120 al panpa çalıştığını iddia ettiğin firmanın sitesi.
hadi ben yalan söylüyorum firma -güya prestij için yaptığı işi- yazmayacak mı amk

http://www.enka.com/tr-tr/projects.aspx?completed=0

hayal etmek güzel ama. devam et hayal kurmaya. umarım hayallerin gerçekleşir.

@122 şu ana kadar hiç yalan söylemedim

panpa ben 20 senedir okula gidiom bitmedi amk hala .3 üni gezdim avradını gibiyim

aileme bi yalan uydurdum sınavlar erkene alındı girip geldim gibi bişeydir büyük ihtimalle tam hatırlamıyorum çünkü o sıralarda yalan ağzımdan peynir ekmek gibi çıkmaya başlamıştı annem ne zaman arasa kafedeki pc den apar topar kalkıp anne kantindeyim derse giricem şimdi diyip geçiştiriyordum veya meşgule alıp sonradan anne dersteydim deyip devam ediyorum.

--- burayı okumasan da olur reyiz ---

ben o dönemlerde duygusal bir adamdım beyler. içinde bulunduğum ciddi depresyon daha da duyarlı ve kırılgan yapıyordu beni. daha da önemlisi doğuştan gönlümüze bi tohum ekmişler vicdan isminde. benimle beraber büyüyüp gelişiyo tabi bu şerefsiz vicdan. sarıyor bütün ruhumu beynimi.
söylediğim her yalanda, o kafeye annemin yolladığı paradan ödediğim her hesapta içimde bişeyler ölüyor. bu ölüleri de hastalığım yiyordu. yedikçe büyüyordu şerefsiz.

ben dilediğim gibi başıma buyruk yaşıyordum ama vicdanım beni 1 dakika bile rahat bırakmıyordu. iç sesim bana devamlı " hayatını harcıyorsun. yanlış yoldasın. kendine gel toparlan. bu gidiş iyi gidiş değil diyip duruyordu. ama ben o sesi duydukça daha da inatla hayatımı harcıyordum sağda solda.

devam et. feyz alarak okuyorum.

devam devam

bu olay da bi sürü kişinin hayatını gibmiş durumda 8 senelikler 9 senelikler gibişiyo okulda. bende kendi kendime diyorumki ulan insan gerizekalı olsa 8 sene okumaz şu okulu en fazla 5 senede bitirir...

yaz okulu finallerim çarşamba günü bitiyor bende perşembe günü basıp istanbula gidiyorum cumartesi günü düğün var hazırlıklara yardım edicem hesapta. enişte istanbullu olduğundan bi istanbulda bi de ankarada düğün yapmıştı.

neyse gelelim statiğe, ilk cumartesi olan sınavı ben gözüme kestirmişim. zaten derslere de girmişim hazırım sınava. vize kötü ama işte kendimi avutuyorum her zamanki gibi olum finalde yapar geçerim diye. sınavdan önceki cuma günü hocanın odasına bi uğrayımda belki ağzından bi laf alırım diye ufak bi ziyarette bulundum. dedim hocam nasılsınız falan feşmekan standart yalakalık cümleleri

hoca demezmi bazı arkadaşları sınavın çok erken olduğunu söylediler bizde son cumartesiye aldık sınavı diye.

haydaaaa gibermisin sabahamı bırakırsın amk. dedim hocam böyle böyle kime sordunuz da değiştirdiniz benim cumartesi ablamın düğünü var mutlaka gitmem lazım. adam nuh diyo peygamber demiyo yok değiştirdik artık bi daha değiştiremeyiz bi dünya laf.

dedim hocam bu sınava giremezsem ben okulu bırakırım benim için çok önemli

hocanın lafını ömrüm boyunca unutmam gençler:

"herkes inşaat mühendisi olmak zorunda değil bırakırsan üzülürüm"

bilgisayarında çalışmaya devam ederken suratıma bakmadan eliyle kapıyı gösterdi.

o odadan çıkarken dedimki sizin sınavınızıdaaa yaz okulunuzudaaaa hayatınızıdaaaaaa

o öğleden sonra bastım istanbula geçtim ne o sınava girdim ne diğer sınavalra girdim.

neyse biz konuya dönelim

ben heralde bir iki caps vermezsem rahat edemiyecem du bakalım alkol belli bi seviyeye ulaştırırsa veririz artık

yaz okulunda ikinci dönemde kaldığım 4 dersten 3 ünü almıştım. kalan 1 derside dönem içinde alttan alırım (bizim zamanımızda 25 kredi alma hakkı vardı dönem içinde. 22 kredilik ders alınırdı 3 krediyi ya boş bırakır ya üstten ya da alttan ders alırdık şimdi nasıl bilmiyorum)

az çok okula da gitmeye derslere girmeye başlamıştım

--- önemli not ---

gençler benden size bir abi tavsiyesi olsun ne olursa olsun okulunuza gidin. ite kopuğa belaya eş olmayın. iki eliniz kanda olsa da dersinize mutlaka girin. diğer türlü not bulurum birisi anlatır demekle bu iş olmaz. kendi notunuzu kendiniz tutun. çünkü notu kendi anlayacağınız şekilde tutarsınız. bu ders gereksiz bu ders önemsiz deyip sallamayın olabildiğince vaktinizi okulda geçirin. hem hocalara gidip konuşmaya yüzünüz olur hemde ortamdan okul havasından kopmamış olursunuz

vizeleri şöyle böyle geçirdik geldi çattı. final dönemi. o yaz ağustosta ablam evleniyor bu arada. benim açımdan en önemli olan ders statik finali final haftasının (2 + 5 + 2 yani ilk c.tesi pazar + iş günleri + sonraki c.tesi pazar şeklinde) ilk c.tesi günü . tamam dedim ben giber atarım bu dersi. benim zamanımda da 1 - 3 kilid diye bi sistem var. buna göre 1. sınıftan dersi olan adam onları temizlemeden 3. sınıftan ders alamıyor.

@133 sende gibtirtme belanı anlat hikayeni

@129 bak şunu çok net söylüyorum oraya enkada çalışıyorum şu kadar para alıyorum dememin sebebi kendimi övmek değil kesinlikle. nereden nerelere gelinebiliyo onu göstermek. bunları somut olarak değil soyut olarak düşünmeniz lazım.

ayrıca bi pgibiyatristin mesleği konusunda bu derece aşağılayıcı ve kompleksli oluşun beni şaşırttı reyiz (: benim tanıdığım pgibiyatristler son derece mütevazı insanlardır. ki zaten ben ulaşılamaaycak bir konum demedim ulaşılması benim konumumdaki biri için zor dedim. inşaat mühendisi olup piyasada çalışanlar bunu iyi anlarlar.

@129 parazitlik yapma lan amın feryadı ya sus yada gibtirgit

@129 la gibtirgit adam senn yüzünden hikayeyi anlatmıyor

edit: şüphemin sebebi konumuna erişmek değil bunu belirtmezsem ölürüm amk. kendimi ifşa edeyim ben de. buyur gel ihsan doğramacı çocuk hastanesine, ankaradaymışsın hem. çocuk pgibiatriden bul beni. özelden mesaj yazarsan ismimi de söylerim.
anlaşılacağı üzere doktorum. zütü kırık inşaat mühendisliğini sekiz senede bitiren adama da imrenmem !

@126 kardeşim sana caps yollayacağım inşaatçımısın bilmiyorum ama görünce sanırım ikna olacaksın.

devam edelim

şüphesi olan arkadaşları iyi anlıyorum şu an bulunduğum konum kolay erişilecek bişey değil zaten açıkça söylüyorum tepeden inme bişekilde geldim buraya. diğer türlü imkansıza yakındır benim durumumdaki bir mühendis için enkada çalışmak.

dediğim gibi hemen hemen tüm zamanım internet kafede geçiyordu. evde yemek yeme gibi bir durum kesinlikle yoktu o yüzden sadece döner ve kolayla hayatımı geçiriyordum. akşamları ise kafe kapandıktan sonra kafede çalışan bir elemanla beraber tantuni yemeye giderdik. tüm rutinim buydu açıkçası. bu süreçte okulu hemen hemen tamamen unutmuştum. okulu unutmamın bir sebebide yaz okulu sırasında başıma gelen bir hadise olmuştu...

biten projeler içerisinde avm projeler de var panpa. ya bana ne amk allah daha çok versin nerde çalışırsan çalış.
edit: sakinim.

@123 kardeşim bu iş bir avm projesi sitede sadece yurt dışı kaynaklı işler yazılır orda görünmemesi gayet normal

devam edelim

toparlamak gerekirse ikinci dönem sağlam bi gibiş yaşadım ve 4 tane baba dersim kaldı sonrasında o dersler başıma çok dert açacaktı.
neyse dedik ayz okulu kış okulu bi şekilde toparlarız. bastık ankaraya geldik. gelmeden öncede odadaki gençlerle geldiğimzide artık yurtta kalmayız 4 kişi bi ev bulup çıkarız diye sözleşmiştik o yüzden ben yurttan çıkışı falan almıştım.
ankarada 2 hafta geçirdikten sonra yaz okulu kaydı için memlekete geldim. eskiden online sistem diye bişey yoktu bütün okul aynı sıraya girip para yatırırdı bu sıra sabah 7 8 gibi gelenler için akşam 4 5 gibi biterdi düşünün artık.

aradaki ayrıntıları geçiyorum o günkü kayıt işlerimizi hallettikten sonra beni dumur eden bişey öğrendim eve çıkacağız diye sözleştiğim oda arkadaşlarım beni satmışlar ve kendileri 3 kişi eve çıkmışlar ve benden tırstıkları için söyleyememişler. ben bunu öğrendikten sonra deliye döndüm resmen bin gibi ortada kalmıştım koca şehirde gidecek biyerim yoktu.