okulu 8 yılda bitirdim

ttttetetetetter

tekrar reservet çetin

gençler tel geldi ortam varmış ben ortama akıyorum gece gelirim devam ederim hadi eyvallah şimdilik

ulan aslında derin felsefi çözümlemeler ve hayata dair önemli tavsiyeler yazacaktım ama gibimde değil amk ben burda 500 sayfa da yazsam sizin bi kulağınızdan girer ötekinden çıkar bana zamanında çok söyleyen oldu gibime takmamıştım.

bi laf var bi musibet bin nasihattan iyidir derler. insan bazı şeyler başkasının söylemesiyle değilde kendi tecrübeleriyle öğrenmesi lazım. o yüzden oldum olası bı kişisel gelişim zırvalıklarına çok gülerim.

--- bu kısımı okumasanız da olur ---

aslında şöyle bir bakıldığında obsesifler normal bir insana göre çok daha duyarlı, algıları açık, uyanık ve dikkatlidirler. hiçkimsenin göremeyeceği ayrıntıları siz şak diye görür ve birçok insanı etkileyebilirsiniz. insanlar bunu sizin çok zeki olduğunuzdan dolayı başardığınızı düşünebilir ama bilmedikleri şey okb li bir insanın beyin yapısının normal insana göre çok farklı çalıştığıdır.

bazı iyi yanlarının yanında obsesyon gerçekten insanı tüketen hayatının içine sıçan rezalet bir hastalıktır. ve bu şerefsiz hiçbir zaman tek başına belirmez. en büyük yoldaşı depresyondur. ayrıca anksiyete( panik bozukluk diyebiliriz) ekgib olmaz. genellikle bunlar birbirlerini çağırırlar.

eğer duygusal bir yapınız varsa, evhamlıysanız, kaygı seviyeniz yükcikse bu hastalıktan zarar görme ihtimaliniz daha yüksek. çünkü duygusal insanlar erkek veya kadın farketmez genellikle daha kırılgan ve duyarlı olurlar. duygusal çalkantılardan daha fazla etkilenirler.

@2 ingilizce ne la

bu tip el yıkama kapı kildini kontrol etme gibi durumları aşmak daha kolaydır. ama zihinsel takıntılardan kurtulmak son derece zor oluyor. maalesef uzun süren terapiler alacak fırsatım da pek olmadı çünkü memleketteki doktorlara güvenememiştim ve yalnız başıma doktora gidecek öz güvenim pek yoktu açıkçası. fakat ankarada gittiğim 2 doktor(gerçi biri pgibiyatr değildi pgibologdu) benim hayata dönmemde çok büyük pay sahibi oldular.

gerçekten tam anlamıyla güvenebildiğim bu iki kadınla herşeyi ama herşeyi paylaştım. canımı sıkan ne varsa anlattım. onlarda bana telkin yoluyla bu hastalıkla nasıl başa çıkabileceğimi anlattılar.

maalesefki bu hastalığın tedavisi mümkün değil arkadaşlar. fakat kendinizi eğiterek hastalığın sizi pençesine almamasını, onunla barışık yaşamayı, hayat kalitenizi düşürmeden baş etmeyi öğrenebilirsiniz.

neyse can sıkıcı ayrıntıları geçelim sonuçta "okb" li olduğumu öğrendim. obsesif kompulsif bozukluk. yani takıntı hastalığı. yaşadığım depresyonla beraber zaten genetik olarak yatkın olduğum okb, bunca zaman boyunca kendi içimde verdiğim hesaplaşma ve kendime yaptığım mental işkence neticesinde sinsice büyümüş ve bir anda patlamıştı. hastalık çıktıktan sonraki o 2 3 yıl hakikaten çok zor geçti beyler. benim takıntılarım fiziksel olmadı. hep zihinsel seviyede olduğu için tedavi süreci daha zor ve daha uzun oldu.

normalde bir okb li fiziksel durumlara çok takılır. hipokondriyak( hastalık hastası) lar asla yabancı maddelere dokunamazlar enfekte olmaktan çok korkarlar. kimileri sabah çorabını giymeden sağa doğru 3 tur dönmezse o gün başına kötü şeyler geleceğini düşünür.

@165 akranlarıma göre çok gerideyim reyiz. o açığı kapatmak için boşa geçirdiğim zamanların diyetini ödüyorum şu anda. gerçi işe ilk girdiğim zamanki gibi ağır bir çalışma planım yok artık sabah 8 8buçuk gibi gidip en geç akşam 6 da işten çıkıyorum. ama çok yoğun çalıştığım günlerde de bundan asla gocunmadım çünkü bu işi severek yapıyorum ve hoşuma gidiyor şantiye ortamında çalışmak. bilgisayar başında daracık odalarda uzun yıllar geçirdim şu anki durumum tamda istediğim hayal ettiğim duruma aslında.

bunların ardından zor da olsa bir pansiyon odasına taşındım. şehrin varoş semtinde kenar mahallelerden birinde izbe karanlık bir pansiyondu. yaklaşık 5 metrekarelik odada bana yetecek herşey vardı aslında. bilgisayarım, internet ve bir yatak.

o oda benim hayatımda çok büyük yıkımlara sebep oldu beyler. kendimi dış dünyadan tamamen soyutladığım bir hücreydi orası adeta. herşeyden vazgeçmiştim, en başta kendimden. hayatın akışına bırakmıştım adeta kendimi.

hastalık hastalık dediğim durumu ilk defa o odada farkettim. birşeyler çok yanlış gidiyordu kafamda. bazen yatağa yatıp uzun saatler hayal kurardım. adeta o kurduğum hayalin içinde yaşamaya başalrdım. hipnotize olmuşçasına.

sosyal hayatın olmadıktan sonra hayatın uyku ve çalışmak.50 mılyar alsan ne fayda

neyse bu gecelik bu kadar yeter kafa bulanmaya başladı inceden
bi pazar günüm var o da şimdiden huur oldu zaten yarın devam ederiz gençler

rezerved

@262 ulan bms in hatrına sana cevap veriyorum panpa

28 yaşındayım reyiz. dil durumu şöyle zaten iyi bi anadolu lisesi mezunu olduğum için dil temelim çok iyiydi. liseden sonra da ingilizceden hiç kopmadım devamlı yabacı dizi ve film izleyen biriyimdir. onları da pek alt yazıyla izlemem anca ağır literature diyaloglar olanları alt yazılı izlerim. 6. senenin yazında 17 18 günlük bi avrupa gezisi yapmıştım tek başıma o sırada haliyle hep ingilizce konuştum ilk bikaç gün zorlandım cümle toparlarken fakat sonradan iyi açıldım yani akıcı biçimde ingilizce konuşabilecek seviyedeyim. yani o gezide konuşabilecek seviyede olduğumu anlamıştım onu anlatmak istiyorum.

staj yaptınmı derken zaten inşaat mühendisliği bölümünü bitirmek için 3 tane staj yapma mecburiyetin var şantiye büro ve meslek bunları yaptım ama hepsini de naylon yaptım asdasdasdad

@259 seni @194 e ışınlıyorum evlat

@257 vay be demek eleman dava açıp odtüde ek sınav hakkı kazandı. valla birader odtülü adam her yerde odtülüdür ben bunu bilir bunu söylerim (: helal olsun herife

hayırlı olsun panpa liseye geçmişsin?

geldik ikinci döneme.

ikinci dönem hem yazın gelmesi, hem ders sayısının ve niteliğinin azalması sonucunda nispeten daha kolay geçmişti. 3 proje(ulaştırma, beton ve bitirme projesi) 3 seçmeli, (iş güvenliği, bilimsel yazı tekniği, yeraltı suyu hidroliği) etti zaten 6 keko ders. geriye 8 tane ders kalmıştı.
ama eğer rehavete kapılıp derslere gitmeseydim emin olun 14 dersin 11 inden kalırdım çünkü biçok dersi sınıf içi uygulamalardan aldığım paunlar sayesinde çok rahat geçmiştim.

ayrıca derse giden adamın sınav sonunda gidip hocayla konuşmaya yüzü olur beyler. hiç derse gitmeyen biri olarak hocanın kapısını çalarsanız hoca gibtir lan sen kimsin der geçer. hele de 8. senesi olup azimle derslere devam eden birine hocalar daha bir sempatiyle bakarlar.

@1 Odtude sinav hakki yok ama dava actigin zaman aliyorsun, sonucta yasal hakkin ama odtu ic yonetmeliklerle engelliyor