okulu 8 yılda bitirdim

beynimdeki hastalık yüzünden otobüs yolculukları kabus gibidir benim için. sırf o metal kutunun içinde tıkılıp kalmamak için uçak biletine servet ödeyebilirim hiç umurumda olmaz. (ha memlekete uçak seferi yoktu o ayrı) sürekli diken üstünde giderim uyku diye bişey bilmem. hele gece yolculukları... sanki kabusu canlı canlı yaşar gibi olurum. zaman geçmek bilmez. ama sırf evimde bir gündüz geçirebilmek için o eziyete katlanırdım. şimdilerde yapamıyorum. gece yolculuk yapacağıma yolculuk yapmam daha iyi. gerekirse bir gün öncesinden giderim gideceğim yere. o derece sıkıntılı benim için bu iş.

yine böyle kabuslu bir yolculuğun ardından (bu kötü sıkıntılı yolculukların sebebini o zaman bilmiyordum ama en geç 2 3 yıl içinde ağır bi biçimde öğrenecektim) sabah memlekete vardım. şehir içi servis kyk yurdunun önüne kadar bırakıyordu sabahın 7 si falandı sanırım. elimde valizle odama doğru giderken bankta oturan uzun kıvırcık sarı saçlı bir dilber gördüm. içime bir sevinç doğdu bi anda dedim ulan ne güzel kızmış belki şöyle bi sevgilim olur bu memlekette( ama hiçbir zaman olmadı) bu sevinç hali pek uzun sürmedi. kalacağım odaya girdiğimde bi şok daha yaşadım.

odamda 3 ranza toplamda 6 yatak vardı. en son ben geldiğim için en gibik yatak ta bana kalmıştı doğal olarak. elemanlar kayıttan sonra gitmemilşler ve yurda yerleşmişler. 3 tanesi maraşlı alevi kürttü. bunlardan 2 tanesi pkk lı biride ağır şakirtti. yine konyalı bir şakirt ve adanalı bir barzo oda arkadaşım olmuştu. aynı zamanda bunlar bölümden sınıf arkadaşlarımdı. sanki tak varmış gibi aynı bölümden öğrencileri aynı odaya doldurmuşlar. lan huur çocukları neden milleti grupluyosunuz karıştırınki millet sosyalleşsin farklı bölümlerde arkadaşları olsun. zaten inşaat mühendisliği gibi kız kokusu bile olmayan bi bölümde okuyoruz birde böyle bir odaya düşünce sosyal çevre sadece bu elemanalardan oluşur hale gelmişti.
zaten çok girişken bi adam değildim diğer ortamalra girmem zaman almıştı.

şimdi bazılarınız adamlara neden şakirt kürt alevi pkk lı diyosun diyebilir.
şakirt dediğim adam sohbetlere giden namaz kılan içki nedir karı kız nedir bilmeyen saf temiz bir anadolu delikanlısıydı ayrıca kürttü. biz bunları zaten onunla konuşurduk adam sonuçta benim hem bölümden hemde odadan arkadaşımdı oldukça yakındık birbirimize.

alevi kürtler hakkındaki durum biraz daha farklı aslında. bunlar pkk lı olduklarını açıkça belirten elemanlardı. bende milliyetçi bi adam olduğumdan ilk başlarda baya sıkıntı yaşamıştık bunlarla. ciddi tartışmalarımız olmuştu. fakat sonradan birbirimizi tanıdıkça bu konuları açmamaya başladık. ne onlar pkklı lıklarından vazgeçtiler ne ben yatağıma türk bayrağı asmaktan.

bunun yanında bu adamlar hem alevi hemde kürtlerdi. ben onları aalevi veya kürt oldukları için hiçbir zaman yadırgamadım. aksine inanışları yaşayış tarzları konuştukları kürtçe lehçe hakkında uzun uzun sohbet ederdik.

bu adamlar biz aleviyiz gardaş derlerdi. aleviliği bir etnik köken olarak görmüşler hep. olum siz alevi mezhebinden kürtlersiniz dediğimde şaşırırlardı. çünkü böyle birşey duymamışlardı hayatları boyunca. biz aleviyiz derlerdi. kürt olduklarını biliyorlardı fakat kendilerini kırmançi olarak değil alevi olarak görüyorlardı.

lan gibiş anlatmıyoruz diye prim yapmadı heralde hikaye. olum gibişi anlatsam size bi faydası olmaz ama illa istiyosanız anlatırım çok fena gibiş hikayelerimde var burda anlatacağım şeyler bizzat yaşadığım şeyler o yüzden kulak verin ders çıkarın onun için anlatıyoruz

@82 #47860810 şu biraz opsiyonel oldu panpa ama bunları anlatmam lazım yoksa yanlış anlar millet ortam mal dolu biliyosun.

@85 bu hikayeyi oku ben bile okul bitirdiysem sen haydi haydi bitirirsin rahat ol

anasını gibiyim sözlükspotun gri ekran verdi yazdığım giri gitti sinir oluyorum böyle olunca

@93 ek sınav diye bişey var panpa anlatıcam onları

aradan bikaç gün geçtikten sonra dedim artık züte giren şemsiye açılmaz dayı yaşamaya alışmaya bak. herkesin girdiği bir alışma sürecine girdim. daha doğrusu zorla soktum kendimi. okula, ortama, memlekete, yurda vs vs vs.

ama ne kadar da uğraşsam bazı şeyler midemi bulandırıyordu. görmezden gelemiyordum. taşradan gelenlerin avamlığı, konuşmaları ölçüsüzlükleri kalitesizlikleri beni rahatsız ediyordu. küçük dünyaların küçük hayallerin insanlarıydı bunlar. en azından benim çevremdekiler öyleydi. o dönemki ağır bunalımın verdiği agresiflikle lafını sakınmayan kalp kıran hiç birşeyi hoş göremeyen bir adam olup çıkmıştım. insanları aşağılıyor, küçük görüyor ve bunu zaman zaman hem sözlerimle hemde hareketlerimle onlara yansıtıyordum. bu da ciddi bir antipati kazanmama neden olmuştu.

zaten tip olarak ta iddaalı biriyimdir. uzun boylu baya yapılı biriyim. benim tipimdeki insanlara karşı insanlar nedense otomatik olarak bir koruma iç güdüsüyle yaklaşırlar. daha doğrusu en baştan yaklaşmaya çekinirler. açıkçası bu bi yandan sıkıntı verici olsa da bir yandan da bunun farkında olmak egoyu ince ince okşar. (çok gereksiz felsefe ve soyut anlatım yapıyorum bunun farkındayım fakat elimden geldiğince engelleyeceğim bunu) geldiğim şehirde gayet sıradan olan markalı ayakkabılar kotlar graffitili baskılı tişörtler yurtta ve bölümde beni farklılaştırıyor hatta itici kılıyordu. bizim insanımız kendinden olmayanı önce kendi gibi yapmaya çalışır. yapamazsa ötekileştirir dışlar daha da ötesinde yok etmeye çalışır. aslında bizim insanımız demek yanlış insanın hatta doğanın her kademesinde bu böyledir.

bu durum taşralı gelenekçi kapalı insanlarda çok daha fazla vardı. ve ben tacizlere ciddi anlamda maruz kalıyorudm veya kendimi öyle bir baskının altında hissediyordum. sonuçta insan böyle şeyleri giblemeyip kafaya takmazsa hiçbir sorun yaşamaz. ama kafaya takmak benim tüm hayatımın en büyük sorunuydu ve o sıralarda bunu henüz öğrenmemiştim

@97 yalnız bırakmadım reyiz ablam ve abim o sıralar evli değillerdi ve bizim evimizde kalıyolardı

not: aslında asıl amaç annemden kendimi uzaklaştırıp ondan intikam alma isteğimde bu üniversite tercihimde etkili olmuştur reyiz bunuda ekleyim. hayatımda pişman olduğum ve kendime kızdığım hareketlerden biridir bu.

@98 reyiz elimden geldiğince sade ve seri yazmaya çalışıyorum

yavaş yavaş okul konularına girelim artık

gerek dış dünyayla gerek kendi iç dünyamla yaşadığım savaş devam ederken aynı zamanda hayatta hızla devam ediyordu. ilk dönem kendimi yurdun çalışma salonunda ders çalışmaya vermiştim. ciddi bir başarı elde ederek tüm dersleri geçtim ve bölüm ikincisi oldum. bu başarım odamdaki elemanlarda pek belli etmeselerde biraz kıskançlığa sebep olmuştu. açıkçası benimde zütümü kaldırmıştı.

ikinci dönem kritik bir gelişme oldu. odada benim en yakın olduğum eleman memleketli bir arkadaşıyla eve çıktı. bu eleman avam kitleyle aramda bir dinamo gibiydi. o eleman sayesinde diğer çocuklarla takılıyodum diyebilirim. arkadaşın eve çıkması bu aradaki köprüleri yakmıştı. bir anda odada yabancı gibi kaldım. bu da derslerime etkimişti. normalde çalışmalarda yardımlaşmalar not paylaşımları olurdu fakat artık bu yardımlaşmalar kalmamıştı.

@102 deadmau5 u çok severim sağlam dubstep çalar reyiz cansın

@103 olum elimden geldiğince hızlı yazıyorum lan

bira alıp geliyorum gençler birde wc molası yapalım meshane sinyal vermeye başladı

devam edelim

toparlamak gerekirse ikinci dönem sağlam bi gibiş yaşadım ve 4 tane baba dersim kaldı sonrasında o dersler başıma çok dert açacaktı.
neyse dedik ayz okulu kış okulu bi şekilde toparlarız. bastık ankaraya geldik. gelmeden öncede odadaki gençlerle geldiğimzide artık yurtta kalmayız 4 kişi bi ev bulup çıkarız diye sözleşmiştik o yüzden ben yurttan çıkışı falan almıştım.
ankarada 2 hafta geçirdikten sonra yaz okulu kaydı için memlekete geldim. eskiden online sistem diye bişey yoktu bütün okul aynı sıraya girip para yatırırdı bu sıra sabah 7 8 gibi gelenler için akşam 4 5 gibi biterdi düşünün artık.

aradaki ayrıntıları geçiyorum o günkü kayıt işlerimizi hallettikten sonra beni dumur eden bişey öğrendim eve çıkacağız diye sözleştiğim oda arkadaşlarım beni satmışlar ve kendileri 3 kişi eve çıkmışlar ve benden tırstıkları için söyleyememişler. ben bunu öğrendikten sonra deliye döndüm resmen bin gibi ortada kalmıştım koca şehirde gidecek biyerim yoktu.

o sinirle gidip bu heriflere bütün okulun önünde daldım baya bi dövdüm bunları sonra millet araya girdi polis çağırmışlar polis aldı zütürdü beni. ama polisin zütürmesi gibimde bile değil ben satılmışlığın verdiğı kuyruk acısı ve bundan sonra nerde kalacağımla meşgulüm. ,
hemen sırtığımı döndüğüm ailem yardımıma yetişti. eniştem emniyet amiriydi o dönem baya da taşşaklı bi adamdır. tamam bekle sen ben seni arayacam dedi kapattı. 10 dakika sonra döndü git şurda bekle seni almaya gelecekler dedi kapattı. komiser muavinleriyle kalacaksın falan dedi ama ben bi gib anlamamıştım zaten anlamakta istemiyordum kalacak biyer bulduğum için deli gibi sevinmiştim.

sonradan öğrendimki eniştem memleketteki bir devresini arayıp benim durumu anlatmış aradığı amirde tamam bizim yeni muavinlerin evinde kalsın demiş. 1.5 yıl boyunca 3 komiser muavini ile birlikte kaldım. bunlardan biri hırsızlıkta biri istihbaratta biride ahlak masasında çalışıyordu. işte bu 1.5 yıllık süreç beni okuldan tamamen kopardı. adamların gece gündüz diye bir kavramları yoktu. bzen öğlen 2 de gidip ertesi gece 3 te gelip 2 3 saat uyuyp tekrar giderlerdi. bende o sıralarda evin altındaki internet kafeye takılmaya başlamıştım. nerdeyse tüm zamanım o kafede geçiyordu. bazen haftada bir bazende ayda 1 okula uğruyor hal hatır sorup geri geliyordum.

yoruldum gençler biraz mola veriyim zaten pek okuyanda yok galiba neyse birazdan devam ederiz

bu arada bi not düşüyüm beyler elimden geldiğince az felsefi içerikli olabildiğince konuşma dilince yazmaya çalışıyorum ama ister istemez edebi bir hal alıyor yazı elimde değil.

--- opsiyonel ---

bende sizin yerinizde olsam aptal saptal felsefik çıkarımları okumakla vakit harcamam. felsefi düşünceler veya yaşama dair soyut fikirler insan olgunlaştıkça kendiliğinden oluşur. faucault nietzche sartre okumanız sizin fikirsel dünyanıza %10 katkı sağlar. fikirsel ufkunuzu genişletmeye yarar. geri kalan kısmı sizler kendi yaşadıklarınızdan sentezleyip çıkarırsınız. bende değerli olan düşünce veya yaşayış tarzı( hayat felsefesi dedikleri) budur zaten. diğer türlüsü suni, yüzeysel, çapsız, temelsiz düşünce kırpıntıları olmaktan ileri gitmez.

@114 ulan kendimi ifşa etmek istemiyorum ama sırf seni bozmak için caps verebilirim

gerçi sende haklısın enka yurt içinde çok nadir iş yapar. bu da biraz yurtiçi prestiji arttırmak için yapılan bir proje.

rahatlaman için söylüyorum eğer becerebilirsem ofis birimine geçip nisan gibi ummana kapağı atmaya çalışacağım en az 2014 e kadar ordayım.

@119 yok be reyiz zaten ilerde anlatırım ama 1 defa çok ciddi aşık oldum o ilişkide yürümedi ondan sonrada zaten uzun süreli bi manita olmadı