1. 26.
    0
    ya giberim şu bukowskiyi yüceltip durmayın amk. vallahi bak sinirleniyorum. onu gibtim bunu gibemedim şunu yakaldım, bunu akşam gibecem diye devam ediyor her şey. şiirlerini okumadım. ama o kadınlar kitabı yok mu. sonunu zor getirdim amk.
    ···
  2. 27.
    0
    beyler eksilenecek ne yazmışım ki lan..
    ···
  3. 28.
    0
    o gece biraz coşmuşum o kadar.
    şimdi okuyorum bazıları da hiç fena olmamış hani.
    ···
  4. 29.
    0
    pekala. sarhoşum galiba...
    ···
  5. 30.
    0
    sorunun temelinde bir adanış var. yani yok.
    hayatım bir bukowski öyküsü kadar anlamlı ancak.
    ···
  6. 31.
    0
    korkuyorsa bir insan, vardır.
    acı çekiyorsa yaşıyordur da.
    ve fakat yalnızsa ancak bir huur çocuğudur.
    hem de annesi bile belli olmayan bir huur çocuğu...
    ···
  7. 32.
    0
    yazmaktan utandığım günleri yaşıyorum.
    keza yazmak hiç bir rengi değiştirmiyor
    gri boz bulanık iklimler.
    ···
  8. 33.
    0
    anhedonist bir ruh, orgazm önceki gerilimden ne anlar.
    her yüzde kendini aramak neden tek çare ki.
    aynalar demiş biri.
    evet aynalar. insanın ruhunu ele vermesinden korktuğu tek yanılsamaya sunuyor keza
    ···
  9. 34.
    0
    zütün feryadı
    ···
  10. 35.
    0
    ruhum ilkergen. bedenime inat.
    doğmayacak milyarlarca çocuğumla birlikte peçetelere silinmiş geleceğim.
    ···
  11. 36.
    0
    bu günü dahi anlamıyorken neden merak eder insan geleceğini.
    ···
  12. 37.
    0
    gülünesi aşklar, gülünesi başlıklar. gülünesi ruhlar.
    gülünesi...
    ···
  13. 38.
    0
    aynada kendine bakamiyorsan eger.. iste sirf o zaman yalnizsin.
    ···
  14. 39.
    0
    geceler günler boyu kendi ıssızlığında boğulan bir bedenin kelimelerinin rengi de değişiyor. bencil ruhların kaçışı gibi değil yalnız. bitik, kendi yalanlarına, gerçekmiş gibi inananlar biri bir süre sonra o yalanları yaşamaya başlar. acaba diyorum benden arta ne kaldı? hisseli acılar kumpanyasından payıma ne düştü de gecelerin içinde bir başımayım.
    ···
  15. 40.
    0
    uzun koridorlar. boş çehreler.. kafamın içindeki cinnete inat gülümseyen bakışlar.
    korkusunu hissedemediğin bir bedenin içinde sadece titremek. bilincini yitirdiğini hissederken neden ve niçin sorularına cevap vermeden nefesini içine tıkmak.
    ···
  16. 41.
    0
    sıradan delilik öyküleri değil bunlar.
    yahut saçma sapan bir kaç dize.
    bir var oluşun olmamacasına kayboluşu.
    bir bohemist sığıntı da değil bu.
    bu marques sade'nin çığlığı...
    ···