osursam tesiri yok tutsam götüm razı değil

bi 35 lik votka bi pakette sigara aldım deniz abiden.her gittiğimde first sakız aldığımda first duo ne diyoo diye espri yapardı amk. bende yalandan sırıtırdım gavatın suratına. bugünde bankocuları şaşırtmamış yine espri var ı işaretleyenler kazanmıştı. burası o kadar güzeldi ki.semtin gürültüsünden uzak zeytinliklere çıkarken işçilerin durup su içtiği yerdi. zeytin zamanı değildi gerçi ne gelen vardı ne giden. motorun altından içkimi nevaleleri alırken şöyle bir yeni mekanıma baktım.

şöyle bi bakıyorumda yanımda beni sonsuza kadar dinleyecek bir hayrat var. suya anlat dur. parayla mı? yok.
biter mi? yok.
dost diyebileceğim biri var. sırtımı yaslayabileceğim. benimle yaşlanacak. kaya gibi sağlam.bir meşe var hayratın yanından salıncak kurun dercesine bir dal uzatmış sanki.
çıkıp oturuyorum o dala. baya da geniş. hayratın gideri tıkanmış ağacın altını göle çevirmiş. gelen kuşlar bir iki damla içip gidiyor. artan su yolun kenarından aşağı doğru süzüle süzüle akıyor.
bana destek olacak, onda kendimi bulabileceğim birisi var.net. insanlar gibi yapmacık değil. babamın bile suratıma bakmadığı zamanlar oluyordu. fakat o dost öyle miydi?
ben ne zaman baksam gülümseyerek bakıyordu bana. yalnız suratında bir acı vardı.ne zaman kafamı aşağı indirip ayaklarımın altındaki göle baksam bana bakıyordu.

insanın böyle arkadaşları olduğu sürece sırtı yere gelmez çocuklar dedim.hep birlikte gülüştük açtım votkamı yaktım sigaramı. hayatımda ilk içişimdi sigarayı. önce bi öksürdüm içime çekmeyi denedim. baktım yapamıyorum dudak yapayım bari amk dedim.o gün öyle ağlıyorum ki hayratla rolleri değiştirmişçesine. gözyaşlarım ayağımın altındaki göle damlıyor. doğaya karışıyorum. şişe bitmiş ağacın dalında -ki dal hafif oyulmuş beşik gibi olmuş zamanla- sızıp kalıyorum. uyandığımda onlar çoktan uyumuşlardı. uyandırmamak için parmaklarımın üzerinde uzaklaşıyordum elimde vokta şişesi ceketimin cebinde sigara izmaritleriyle..

sahnelerin rin rin.

yıldızı zı zı zı ...

@308 sende olmasan:(

motora oturuyorum. artık niyeyse marşa basmıyorum ayaklarımla iteleye iteleye gidiyorum. uyanmasınlar diye.5 metre kadar gittikten sonra yokuşu alıyorum altıma sonra anektarı çeviriyorum farları açıyorum yavaş yavaş evin yolunu tutuyorum.eve gittiğimde sakızların hepsini çiğnemiştim fakat hala geçmeyen koku yüzünden bahçedeki limon yapraklarını 10 dakka kadar çiğnedim. üzerime sinen sigara kokusunu motorla otobanda hız yaparak geçirmeye çalışmıştım gerçi zaten ikiside içiyordu anlamazlardı bence. sanki suratıma baktıkları vardı amk diyorum ve kapıyı çalıyorum.

meraklı bakışlarla annem açıyor kapıyı. boynuma atlıyor. anne diyorum. annem dicektim ama sesim boğazımda düğümlendi. bana böyle sarılmayalı ne kadar olmuştu anne. oğlunun acılarını ne zamandır sarmıyordun?
oğlum diyor gözyaşları ensemi ıslattığında. sonra geç içeri geç de yemek ye diyor eskisi gibi. sanki bütün bu olanlar bir rüyaymış eski günlere geri dönecekmişim gibi bir his doğuyor içime. annem en sevdiğim yemekleri yapmış. sarma.et kavurma pilav. patlıcan közlemiş sarımsaklı yoğurtla. fırında patates yapmış domatesli bişeyli.ben banyo yapıyım yerim diyorum.en güzeli de haydari yapmış.
ben banyo yaptıktan sonra yerim anam diyemiyorum önceki günlerdeki gibi. anneme bilederim dediğim günlerdeki gibi annem diyemiyorum.

sofraya oturmadan önce babam geliyor eve.eve geldiğinde düşüyorum içime doğan hislerimi.
çocuğunu kaybetmiş bir anne gibi hissediyorum kendimi. suratı her zamanki gibi asıktı. kafamı kaldırıp yüzüne bile bakmadım. yatak odasına geçti sofraya oturur diye bekledim. gelmedi.odama geçerken yatak odasına baktım yatağa öylece uzanmış uyuyor mu gözlerini kapatmış dinleniyor mu anlayamadım. noldu acaba diyorum. noldu?

bilgisayara oturuyorum cm4 oynamak için. internete çok girmezdim zaten girmemi gerektirecek bişey yoktu. geçen sene şarkı çıkaran grup 84 'ölürüm hasretinle' yi açtım hoparlörün sesini kısıp cm4 e döndüm.ne güzel diyordu lan.
kaderimde bu da mı vardı
sevdiğimi başkalarıyla
göreceksem eğer kör olsun bu gözler
görmeyeyim bir daha
.
şarkıyı mırıldanarak söylerken annem girdi içeri elinde meyve tabağıylan. meyveleri yerken kapı çalıyor. misafirler..

@314 panpa yarın büt var ona çalışıyom amk

eyv yiğidim

başlıyorum bin kuruları

misafirler. hiç sevmezdim misafirleri. misafirler geldi kapımı sonuna kadar kapattım cm4 e geri döndüm. milanı almıştım. rivaldolu,cafulu, didalı milanı.
robinho o zamanlar genç yetenek. transfer etmek için teklif yapıyorum kabul etmiyor pekekentler. keşke brezilya liginide açsaydım diyorum -hile yapmak için-
bilgisayara böyle dalmışken kapı tıklıyor içeri davet ediyorum.o* giriyor içeri.
ne yapacağımı bilemiyorum. hemen gözüm yatağıma gidiyor, okul üniformalarım ve ıslak havlum üzerinde. apar topar onları alırken kapıda bekleyen beni içeri davet etmicek misin diyor.

• bidenem

neyse gece yazarım bu huur çocuklarından hayır gelmiyor

@329 harbi mi lan bin :'(

sana bozuğum gız diyemiyorum. neden o çocukla sevgili oldun? gibi sorular geliyor aklıma. hipotezimi hemen çürütüyorum sen kimsin diyorum kendime?
anası mı? hayır.
babası mı? yok.
abisi mi? nayn.
kimsin lan sen diyorum kapının koluna bakarken.
sen dış kapının dış mandalısın.
sen bakkaldaki en ucuz,en dandik çikiletasın.
sen para üstü verilen sakız bile değilsin.

buyur ediyorum içeri. yatağımın üzerine bırakıyor kendini. zütünün üstünde sekiyor bikaç kere.[kaliteli yatak sonuçta ayıkıyonuz mu;)))] odamı inceliyor bi.bilgisayarımın başına geçiyorum döner sandalyemden dönüp,ee nasılsın diyorum. nolsun işte bizimkiler size bi misafirliğe gelelim eskileri yad edelim dediler. dudaklarımı büküyorum şaşırmışcasına hoşgeldiniz sefalar getirdiniz diyorum ona. kitaplığıma takılıyor gözü. odamın bir duvarı olduğu gibi kitaplıktı.ne kadar çok kitap okumuşsun diyor gözlerinde yeşeren şaşkınlıkla. utanarak başımı öne eğiyorum. kalkıp kitaplara bakıyor.

@336 eyv pompam

sağ baştan başlayıp elini kitaplara sürerek bi geziniyor kitapların üzerinde. sanki istediği bir kitabı arar gibi ve birtanesinde duruyor. sayfalarını şöyle baştan sonra bir cırrıt diye geçiyor. sonra bu nasıl bi kitap diye soruyor bana gözlerimin içine bakarken. arkasını döndürüp özetine bakıyorum. sonra hatırladım kitabı.
okurken beğendiğim yerleri kalemle çizerdim hep.dur sana bikaç yer okıyım belki seversin, beğenirsen hediye ederim dedim.