osursam tesiri yok tutsam götüm razı değil

bana, dedi,bir isim ver,
varlığım olsun.
durdu, aklından yeni bir şey geçti. bana,dedi,sen isim ver, varlığım senin olsun.
bana öyle bir isim ver ki senin adının yanında dursun.
seni anan beni de ansın. seni hatırlayan beni hatırlamadan olmasın.
bir 'ile' koy aramıza
bizi birbirimize bağlasın.
diyorum ve başımı kaldırdığımda gözlerimin içine dalıp gidiyor. kimbilir o kime aşıktı. kimbilir kaç çocuktan yara almıştı o sevgiye muhtaç yüreği.
kaç senedir nadastaydı yüreğin kadın.
kaç senedir sevgi tohumları ekilmeyi bekliyor diyebilmeyi o kadar çok istedim ki..

nazan bekiroğlu - lâ sonsuzluk hecesi kitabından

daldın diyebildim sadece. hıı diye irkildi. gülerek tüpsüz kaç metreye dalıyon? nası dedi espri kalitesini gibtiğim.bu kitap sana hediyem olsun diyorum canına yandığımın canının yandığını gördüğümde. öyle çok seviniyor ki.sonra bu oda niye çok karanlık diyor. perdeleri açıyım mı diyor.yok sakın dokunma diyorum olduğum yerden zıplayarak.

yarın yola çıkıyorum. belli bir süre köyde kalacağım züte mukayet olun binler

misafirlikteyiz amınoyim, burdan yazabildiğim kadar yazıcam bugün binin evlatları

gece pc ye oturamadım sabah herkes uyuyor iken bikaç entryleyim bari

-

elime bakıyorum kitap yok elimde. ağacın beşik şeklindeki dalında uyumuş kalmışım. leş gibi kokuyorum. telefona bakıyorum züt peder (36) aramış.aha diyorum yine anamı gibecek.bi sigara daha yakıyorum olanları sindirebilmek için. rüya mıydı bunların hepsi diyorum sonra ya ne sandın ya diyorum kendime. ağacın dalından iniyorum ve dostlarıma bir selam çaktığım gibi rüyamda ki gibi sessizce iteliyorum motoru. yokuşu altıma alıyorum rahat bi kilometre. tın tın iniyorum küfürler ederek.eve doğru giderken bizim sınıftan bikaç çocukla göz göze geliyorum. baban seni arıyodu sabrioglu sari diyolar. noldu ki diyorum.
bilmiyorum ama çok sinirliydi bilader diyo.
eyvallah kardeş deyip vazgeçiyorum eve gitmekten.

bi an hissizleşiyorum.mal mal dolanıyorum akşama kadar.bi ara motor tekliyor cebimdeki son parayla benzin alıyorum. aşkam eve geldiğimde onun seçtiği kitabı alıyorum. arasında kurumaya bıraktığım gül çıkıyor içinden.ona okuduğum sayfayı okuyorum tekrar gözyaşlarım gözpınarlarıma hücum ediyor ve kitaba iki damla imza atıyorum..

telden giriyom oclari bekleyin baslicam birazdan

kitabı yastığımın altına koyuyorum uyurken. sabaha kadar bi o yana bir bu yana dönüyorum. sabaha kadar mırıldanıyorum..

bir o yana bir bu yana yatma şaşkın
tenhalarda menhalarda bitmiş aşkın diyorum.

başlamayan birşey nasıl bitebilir diyorum kendime.iyi de diyorum bu ilişki değil ki aşk. bunu başlatanda benim bitirecek olanda benim.

aşk öyle tende kalmamalı diye düşünmeye başlamışken babam tuvalete kalkıyor. okkalı bi osuruktan sonra attığı üçlüğün blop sesi geliyor te içerden. nedense babam alafranga tuvalete hiç sıçmazdı.hep çömelirdi amk nedense. bigün dayanamayıp sorabilirim ama nerde bizde o samimiyet diyorum odamın kapısını sessizce kitlemeye çalışarak.

tuvaletten çıkıyor tehareti vurduktan sonra.o taklu ellerini bimden aldığı sıvı sabunla yıkıyor uykulu uykulu inlerken. kapımın önünde bi duraksıyor tahminimce gibini düzeltiyor ama kimbilir.
zulamdan bi sigara çıkarıyorum. pencereyi açıyorum hafiften üşüyorum. soğuktan kıllarım diken diken oluyor. sigaramı yakmış içli içli çekiyorum.1,2,3,4 derken sigaramın dumanı karışıyor mavinin tonlarına. hoca herkesi namaza çağırırken başımı yastığıma koyuyorum. burnumu karıştırıyorum elime sinen sigara kokusundan rahatsız oluyorum sonra.
elimi yastığın altına attığımda yine kitaba değiyor elim.

okul saatine çok az kalmış diyorum. biraz kitaba göz atıyorum.her satırda her imla da her sayfada karşıma çıkıyor kevaşe.
halbuki o başkasının imlasıydı,
başkasının şiiri,
başkasının sayfasıydı artık o.
başkası okuyordu onun kocaman gözlerini
başkasının kafiyesiydi artık o beline kadar uzanan saçları
bir başkasına gülüyordu artık o güzel elleri.

mutfakta ki ufak televizyonu açtım kendime tost hazırlarken. ağlamaktan gözlerim kan çanağına dönmüştü. uykusuzlukta var tabi. sucuklu kaşarlı tostuma margarini sürerken tost makinası iyice kızmıştı. bizim oç kantincinin tostlarına on basardı bu tost dedim ilk ısırıkta sanki orgazm olmuşcasına ımhhhh'larken babam peydah oldu. napıyon lan diyo hödük.
tost yiyoom diyorum ergenliğin verdiği asilikle.

tamam okula ben bırakıcam seni bugün motorla gitme diyor keline tükürdüğüm. sana hayırdı beybaba? diyecektim gülşen bubikoğlu edasıyla ama zütüm yemedi. karşımda hulusi kentmen babacanlığında bi adam yoktu daha çok erol taş gibiydi babam.yok lan şimdi yiğidi öldür ölüsünü gib demişler bi erol taşlığını görmedim ama bana yararı olmayan kilisenin papazıını panpalar..

peder bizim emektarla okula bıraktı beni bıraktı bırakmasına ama her zaman motorla gittiğim yolu bugün yürüyerek dönecektim. sabah sabah bunu düşünmem bile yorulmama yetmişti. küfürler eşliğinde sınıf sırasına girdim ve okul saatini beklemeye başladım. bizimkiler birer ikişer damladılar. geçen günkü çocuklar geldi. baban bişey dedi mi bilederim? dedi gayet samimi bir ifadeyle.hay takunu yediğime bak lan dedim. sevgiye o kadar açtım ki ufacık sevgi kırıntısının bile marjinal faydası o kadar fazlaydı ki.

atıştık biraz dedim konuyu geçiştirircesine muhabbet kapanmadan galatasarayın geçen gece star tv deki şampiyonlar ligi maçından açtım konuyu. sınıfa girene kadar galatasarayı kurtarmaca oynadık. sınıfta ağzımdan cm4 lafı kaçtı iki çocukta manajer sevdalısıymış. bunlarla bermuda şeytan üçgenini kurma temellerini o zamanlardan attıydık.
beden dersi yine gelip çattı. ortaya konulan iddaanın devamı gelmeliydi.
hakemin kaşları çatık,
seyirci ateşli
futbolcular kendinden emin.
bir futbol maçı için gerekli bütün materyaller mevcuttu.

bu sefer ortaya 20 şer lira konuldu. kaybetsektik bütün malvarlığımı kaybedecektim. zaten peder musluğu kısmış contaları da sac ile sarmıştı ki damlamasın çatalına sıçtımın muslukçusu. takımlar dörderlikten 8 kişi sahada ter dökecekti. tribünlerde sınıf ikiye bölünmüş. bizim takımdaki popüler çocuğun arkadaşları ve diğer popüler çocuğun arkadaşları ve benim arkadaşlarım. benim arkadaşlarıma ayrılan vip kısım boştu niyeyse...
karşı takımda 2 tehlikeli oyuncu vardı. biri popüler çocuk uzun bacaklıydı vücutluydu fakat ayaklarına o kadar hakim değildi ki dar alanda top oynuyorduk.

bu gecede kendi kendime anlatıcam galiba neyse gibiniz sağolsun oçları*

• panpalarım

diğeri şişman ve kısa boyluydu.sol ayaktı ve bileklerine iyi söz geçiriyordu. şişman ve kısa boylu olması bizim için bir dezavantajdı çünkü kimse giblemeyecekti bu çocuğu ama kendisi takımının gizli forveti olma yolunda emin adımlarla ilerliyordu. tabiiki ben faktörünü olaya daha katmamıştı.
tribün öyle ateşlenmişti ki her biri cesur yürekteki mel gibson. özgürlük diye bağıran mı dersin, iskoçya diye bağıranları mı..

hakem son rütuşları attı ve düdüğü ağzına zütürmesiyle birlikte maç a.r.o.g taki maça döndü. herkes hayvani kimliğine büründü çirkeflik, oçluğu da yanında hediye. ortaya 20 lira bırakıldı ya herkes zütünden akan damlaların hakkını veriyor. karşılıklı birer golle devreyi kapatıyoruz. kantine su almaya gidiyorum yarı yolda bütün parayı kumara yatırdığım geliyor aklıma. rızkımı kumara yatırmıştım. okul tuvaletinin yolunu tuttum ve ensemi soğuk suyla serinlettim*

• çok iyi gelir su içmekten daha çok serinletir adamı bu kıyağımı unutmayız binozlar

ikinci yarıya başlamadan önce tribünlere oturmuş kendi kendime kurulmuş aval aval sahaya bakıyodum. omzumda bir elle kendime geldim. bilederim?
sonunu öyle vurgulamıştı ki ister istemez efendim çıktı ağzımdan.
sende de ne cevher varmış defanstan top geçmedi he diyordu karşı takımın popüler çocuğusu.
ne sandın yarram edalarıyla bi tıslama sesinin ardından gayet mütevazı bir şekilde cevap verdim tıslamamı yok sayarak.lan yok bildiğin stamsın diyor o zamanlar birine stam demek piyuuuu.
muhabbet biraz koyulaştı sınıf yavaş yavaş beni kazanıyordu, beni yavaş yavaş nufüz ediyordu.