otobüste kaldıramadığım hatun toplanın

işte onu ben kaldırdım

hani uzun yazmıcaktın amk ?

@3 içimden geldi lan

yaz yazıcaksan

özet geç bin

2 sene önce falan oldu yanlış hatırlamıyorsam...

sadece harcını ödeyip yalandan sınavlarına girdiğim aöf sınavı var yine o gün... geceyi şirkette geçirmişim ; oradan çıkıp doğruu yarı kapalı gözlerle sınava gidiyorum. sınava gidiyorum dediğime bakmayın ; ne sınavı olduğunu kitapçıktan öğreniyorum. ilgisizlik almış başını gabar dağına çıkmış yani

zaten test olduğu için ilk 15 dakika da sallayıp hemen kafayı sıraya vurduğum gibi uyumuşum. sınav bitişinde hocanın biri dürttü de öyle uyanabildim. gibseler ruhum duymaz yorgunluktan.

bilen bilir ; haydarpaşa meslek lisesinde girmiştim sınava.. okuldan çıktıktan sonra kadıköy rıhtıma inip oradan tekrar otobüse binip şirkete gelmem lazım. bin kuruları içeri telefonu bile almadıkları için laptopı falan şirkette bırakmıştım. okul ile rıhtım arasında yürünecek mesafe maksimum 5 dakika ama o kadar bitkinim ki minibüse bindim.

neyse vardım rıhtıma. oradan otobüse binip doğrru ofisten laptop ve telefonu almaya gideceğim, oradan da eve zıbarmaya.

şirketin oradan geçen ilk otobüse atladım. içeri girdim akbili bastım ve "dıııdıtt" sesinin sağladığı huzur ile arkamı döndüm."akbilde para var mıdır lan acaba" diye stres olurum ben genelde.

arkamı dönmemle hayatımda yaşadığım en mühim kararsızlıklardan birinin içerisine düşmem bir oldu...

otobüste toplasanız 5 kişi var... yani içeride at koştur , yay taşakları uyu o derece..ama bu kadar basit olmamalıydı bu yolculuk.ben bütün geceyi ofiste geçirdikten sonra bir de gibimsonik aöf sınavına girerek kendimi heba ettiysem bir binlik yapmadan günü bitiremezdim.

şöyle bir göz gezdirdim oturanlara.ve koridorun sol tarafında , en arkanın 3 önünde oturan , tek başına , pıtı pıtırcık , kumral , memeleri ideal , yüzü hoş hatunu gözüme kestirdim. beni zirvelerden falan tanıyanlar bilir ; özgüven sorunum yoktur , canım ne isterse onu yaparım , "acaba reddeder mi" tarzında takıntılarım , korkularım olmaz. kendime güvenim yüksektir.

lan biri ses versin

tam da benden bekleneni yaptım ; bomboş otobüste gidip o hatunun yanına oturdum...

gözünün ucuyla garipser bakışlar attığının farkındayım ama umursamaz takılıyorum. beklenmeye davranış sonuçta ; garipsemsine şaşırmam.

aradan bi 5 dakika geçtikten sonra otobüs harekete geçti.

hatunu göz ucuyla kesiyorum tabii.bi sıkıntısı var belli ; offluyor , kulaklık takıyor tekrar çıkarıyor falan. kararsız tavırlar içerisinde.ne yapacağını bilmiyor ya da karar veremiyor gibiydi. hiç bozuntuya vermiyorum , umurumda değilmiş gibi kafamı bile çevirmiyorum tabii.

otobüsün güzergahı da kadıköy'den minibüs caddesine girip göztepe'ye doğru.ve göztepe'den bostancı'ya kadar kaldırımları bildiğiniz kökünden kazıyıp yenide yapıyorlar. emin değilim ama o kadar büyük yapıma girdilerse kesin seçim zamanıdır. ülkemizde bu tarz şeyler ancak seçime gelirken akıl edilir.

yol boyunca tek şeride düşürüldüğü için trafik gavur amı bildiğiniz... yol bostancı'ya kadar ama kafadan 2 saat sürecek belli. ondan içim rahat ; vaktim çok.

bu arada otobüs her yeni durakta biraz daha doluyor... normalde ben bırakın yaşlı insanları ; ayakta kalan 25 yaşındaki hatuna bile yer veririm. kadınların gözümün önünde fordlanmasına göz yumamıyorum. avlanmak üzere olan ceylandaki gibi ürkek bakışlar etkiliyor sanırım ama o gün tüm algıyı kapattım çevreme karşı. yaşlıları görüyor ama görmemezlikten geliyordum. tamam büyük muallaklik ama 1 kere de başkası yer versin lan ? nolucak ki ? hep ben mi vericem amk , işim var heralde...

hatunun da derdi anlaşıldı bu arada tabii.o da benim gibi uykusuzluktan ayakta duramıyor. kafasını taşıyacak hali yok gibi. küüt diye öne düşüyor kafası..

ben de bacak bacak üstüne atmışım , taşakları yaymış gayet cool bi şekilde oturuyorum.

trafiğin ortasında kaybolmuş 2 yoldaştık onunla. derdimiz aynı , duygularımız aynı sadece isimlerimiz farklıydı.

yola çıkmamızın üzerinden yaklaşık 10 dakika geçmişti ki o beni bile şok eden hareket ile karşı karşıya gelmiştim.100 erkekten belki 1 tanesinin bile başına gelmeyecek bir şey olmuştu.

hatun kafasını omuzuma koyup koluma girdikten sonra sanki dünyanın en huzurlu yerindeymiş gibi bi izlenim vermişti etrafına.

normalde yeni tanıştığım insanlar bana hemen güvenir ve kimseyi haksız da çıkarmamışımdır ama bu durum bambaşkaydı.ben bile garipsemiştim.

lan olum hiç mi okuyan yok :(((

var yaz sen

bi sigara içip geliyorum ; ofisteyim yine içeride içemiyorum.

ne yapacağımı bilememiştim. bacak bacak üstüne atmış ve omzumda bi kadınla otobüs yolculuğundaydım...

çok kısa bi süre ne yapacağımı düşündüm ve kararımı verdim.

sonuçta benim de uykum vardı ve omzumda bi kafa vardı. neden ben de kafamı ona yaslayıp güvenine karşılık vermeyeydim ki ?

bende onun saçlarının arasındaydım artık.

ama uyuyamıyordum ; bundan sonrasında nasıl hareket etmeliydim , ne yapmalıydım diye düşünüyordum