paranormallik bu ya

evet beyler, hikayeme geçmeden önce belirtmek isterim ki, hayati tehlikem var. her an zütümden kan alabilirler, cebren ve hile ile bütün tersanelerime girebilir, bütün deliklerimi doldurabilirler. ve ayrıca anlatacaklarım +25'tir, zaman zaman -30'dur, iler tutar yanı yoktur, bu yediğim taktur. baştan uyarıyorum; bu taka ortak olmayın.

sene 1995, burak kut'un, benimle oynama-çılgınım albümü yok satıyor. tarkan'ın dişleri olabildiğince ayrık, kıl olmamak mümkün değil, ve kenan doğulu, insanları, roma'yı yakmakla tehdit ediyor. mavi önlüklü ve sümüklü masum çocukların okulları önünde meybuzlar, leblebi tozları, ve gibik jelatinleri bir eczane lastiğiyle tutturulmuş paket kaymaklar satılıyor. tansu çiller başbakan, fenerbahçe şampiyon (şikesiz amk)

olum çok acayip cok manyak cok tatlı bi jargonun var lan . galiba aşık oluyorum :s devam panpa dinliyorum

yatağıma uzandım ve odamın tavanını seyrede seyrede içtim sigarayı, evi bir badana ettirmek lazım amk diye düşünürken uyuyakalmışım... gözümü açtığımda yine mutfaktaydım, karnım yine çok açtı ve yine elimde ketıl vardı. bu sefer kelebek makarna yapıyordum. sonra aynen geçen seferki gibi, bir tuhaflık olduğu hissine kapılmıştım. pencereye yanaşıp baktım, her taraf çingene pembesiydi. etrafta kimsecikler yoktu, sanki yine koskoca dünyada bir tek ben kalmış gibiydim. sarsılarak ürperdim. bi baktım, karşı apartmanın önünde yine o peçeli arap kızı bana bakıyor. hemen pencereyi açtım ve buraya gel diye el işareti yaptım. kız peçesini indirdi, yine o dolgun kırmızı dudakları ve güzel yüzü ortaya çıkmıştı. bir müddet tebessüm ederek bana baktı, ve sonra eliyle 'nah' işareti yaparak, arkasını dönüp o çingene pempeliğinin içinde kayboldu. vay amk aşüftesi diye ardından bakarken, ensemde bir sıcaklık hissettim.
yine arkamda biri vardı, usul usul soluyup, enseme üflüyordu, ve etraf limon kokmaya başlamıştı.
adeta donakalmıştım, yine hiçbir şey yapamıyor, hiçbir şey söyleyemiyor, hiçbir şey düşünemiyordum. tüylerim diken diken, gözlerim kocaman kocaman, öylece dikiliyordum. paranormallik bu ya, arkamdaki nefes yine homur homur bir şeyler söylenmeye başladı; gaşların arasından domdom gurşunu değdi... gaşların arasından domdom gurşunu değdi...

bak gene amk dedim, bütün korkum ve ürpertim bir anda kaybolmuştu, ve çok feci sinirlenmiştim. katılı metılı fırlattım bir tarafa, ve; sizi bana seçerek mi veriyorlar dıbını yolunu gibtiğimin uşakları diye arkamı bir döndüm...

ibrahim tatlıses... kafası bir bandajla sarılı, bir gözü kalk gidek diyor, öteki tak yeme oturak. yüzünde kayık bir gülümseme, bıyıklarda ayran lekesi, bana bakıyor. bir müddet karşılıklı olarak bakıştık. sonra, elindeki lavaşa sarılmış marullu çiğ köfteye limon sıkıp bana uzattı. baktım, baktım, baktım.. şöyle bir yutkundum, ve eyvallah hacı deyip aldım, e açlıktan ölüyordum, ne yapayım.
tam çiğ köfteyi ağzıma zütürüyordum ki, gözüm ayaklarına takıldı. ayakları tersti...

yine dehşet içinde donup kalmıştım, ve korku tüm vücuduma hızla yayılmıştı. hızla ordan kaçmak istedim, fakat kımıldayamadım, adeta kilitlenmiştim. bu bana bakıp sırıtmaya devam ediyordu, bir müddet baktıktan sonra kolunun yeniyle bıyığındaki ayranı sildi, ve; gorkma la gorkma, ayakkabıları ters giymişim amk dedi. sonra usul usul çıkardı ayakkabılarını, ve sağdakini sola, soldakini sağa giyip düzeltti. hay ananskymm diye söylendim içimden. kusura bakma, beni kafadan vurdular da, o yüzden ara sıra böyle terslikler yapabiliyorum dedi. üzüldüm haline, geçmiş olsun abi dedim, eyvalla dedi, ve türküsünü söyleye söyleye çıkıp gitti.

bir avcı vurdu beni, ah bir avcı beni yedi...

gibleyen binler 'paranormallik bu ya' yazarlarsa sevinirim.

ahahahaha baştan okudum hepsini yarıldım bin. devam et! paranormallik bu ya amk ahahaha

makarnamı kaynatıp bir tabağa koydum, ve odamın yolunu tuttum. mutfaktan çıkıp salonun önünden geçiyordum ki, bir ses duydum. kafamı salona uzatıp baktım, fakat etraf yine karanlık olduğu için bir şey göremedim. lambayı yakayım dedim, ama maalesef bizim lambanın düğmesinin alt komşunun mutfağında olduğunu hatırladım. paranormallik bu ya... neyse boşver deyip tekrar odama dönüyordum ki, sesi yeniden duydum. gözlerimi kısıp karşıdaki ikili koltuğun oraya doğru uzun uzun baktım. sanki karanlıkta koltuğun üstünde bir şey hareket ediyordu. bütün tüylerim yine diken diken oldu. kim var lan orda? diye bağırdım. ihihihihi diye kısık bir gülme sesi duydum, iyice irkildim. korktuğumu hiç belli etmeden, afakan sen misin lan? dedim. birden yanıbaşımda; yok hacı ben burdayım diye söylenince afakan, ketılı metılı fırlattım elimden, makarnalar saçıldı sağa sola. bir kısmı tavana yapışınca anladım ki, iyi pişmiş... ananı atanı gibeyim senin huur çocuğu, ne ara kalktın geldin kulağımın dibine, meziyetini gibtiğimini... diye söylendim içimden. birader napıyosun karanlıkta kulağımın dibinde? dedim, ya su içmeye kalkmıştım da dedi, sonra uyku semesi salına salına dönüp gitti mutfağa. yeniden ikili koltuğun oraya doğru gözlerimi kısarak baktım, bu sefer herhangi bir kımıltı yoktu. usulca dönüp odama doğru gidecekken; makarna da güzel olmuş he, eline sağlık panpa! dedi, salondan biri.

olduğum yerde, salona arkam dönük bir şekilde kalakaldım, kanım dondu...

ahahaha paranormallik bu ya! hızlı yaz bin!

up up up

amk sen böyle anlat yeter ki. ben aplarım panpuş =)))

devam etsene bin. güzel diyince senin de mi zütün kalktı amk çocuğu!

ccc paranormallik bu ya ccc

hiç istifini bozmadan, köylülerden birine, haritanın köşesindeki altın rezervinin oraya bir town center yaptırdı ve bana dönüp; kanka napiyim çok seviyorum ben bu oyunu, vazgeçemiyorum bir türlü, şu küllüğü uzatır mısın? dedi, paranormal bir şekilde cevap veremedim, efendim? dedim, küllüğü dedi, tamam! dedim, uzattım. küllüğün içinde bir kısmı yanmış, ve yanmaya devam eden kağıt parçaları vardı, kapının altından çıkan duman ordan geliyordu. şimdi lütfen odamdan çıkar mısın? dedi, emret! yaparım! deyip çıktım.
afakan'ın bana söylediği her şeyi, tuhaf bir şekilde kabul ediyor, ve ikiletmeden yapıyordum. sanki o bana bir şey söylediği zaman kendimi kontrol edemiyordum, ve sanki ben bir robotmuşum da, o beni uzaktan kumandayla idare ediyormuş gibi hissediyordum. birlikte yaşamaya başladığımızdan beri buna benzer birkaç şey daha olmuştu, amk bininden artık iyice korkmaya başlamıştım.

o korku ve ürpertiyle odama gittim, ve kalan son sigaramı yaktım.

Reserved

@64 zekana hayran kaldım, gıyabında aynşıtaynın ruhuna sövdüm huur çocuğu.
lan her entry sonuna ironi mi yazalım olmayan beyninin kıvrımlarını gibtiğimin liselisi? yıkıl karşımdan, paranormal yanımı haleklendirme benim!

gittikçe tuhaflaşan günler birbirini izledi. yaz tatili olduğu için bizim elemanlar memlekete gittiler. evde afakan'la ben kaldık. yaklaşık üç ay boyunca da sadece ikimiz olacağımız için, ben bu dalyarrağa akif'in odasını verdim. ben düğün salonuna gidip gelmeye devam ediyorum, bu gibik de sabahtan akşama kadar evde takılıyor. internette karı kız kovalıyor, oyun moyun oynuyor.
o gün işler kesattı, düğün salonunda nerdeyse hiç çocuk yoktu. sadece iki üç tane çocuk vardı, onlar da dünyanın en uslu çocuklarıydı amk. ne bir sahneye fırlama, ne bir çıngar çıkarma, pastayı pandikleme.. hiçbir icraat yok, sizin çocukluğunuza sokayım ben, lan bari birer balon alaydınız olgun dünyasını gibtiğimin veletleri.

inanır mısınız, cepte beş kuruş para yok. bir tek sigaram kalmış, onu da eve varınca içeyim dedim, tin tin yürüyerekten, geze geze vardım eve.

devam et panbinoz

reserved yapalım her ihtimale karşı

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

okuyom reyiz f5 tuşunun yazısı silindi amk. hızlı yaz reyizotti