paranormallik bu ya

up up up

yatağıma uzandım ve odamın tavanını seyrede seyrede içtim sigarayı, evi bir badana ettirmek lazım amk diye düşünürken uyuyakalmışım... gözümü açtığımda yine mutfaktaydım, karnım yine çok açtı ve yine elimde ketıl vardı. bu sefer kelebek makarna yapıyordum. sonra aynen geçen seferki gibi, bir tuhaflık olduğu hissine kapılmıştım. pencereye yanaşıp baktım, her taraf çingene pembesiydi. etrafta kimsecikler yoktu, sanki yine koskoca dünyada bir tek ben kalmış gibiydim. sarsılarak ürperdim. bi baktım, karşı apartmanın önünde yine o peçeli arap kızı bana bakıyor. hemen pencereyi açtım ve buraya gel diye el işareti yaptım. kız peçesini indirdi, yine o dolgun kırmızı dudakları ve güzel yüzü ortaya çıkmıştı. bir müddet tebessüm ederek bana baktı, ve sonra eliyle 'nah' işareti yaparak, arkasını dönüp o çingene pempeliğinin içinde kayboldu. vay amk aşüftesi diye ardından bakarken, ensemde bir sıcaklık hissettim.
yine arkamda biri vardı, usul usul soluyup, enseme üflüyordu, ve etraf limon kokmaya başlamıştı.
adeta donakalmıştım, yine hiçbir şey yapamıyor, hiçbir şey söyleyemiyor, hiçbir şey düşünemiyordum. tüylerim diken diken, gözlerim kocaman kocaman, öylece dikiliyordum. paranormallik bu ya, arkamdaki nefes yine homur homur bir şeyler söylenmeye başladı; gaşların arasından domdom gurşunu değdi... gaşların arasından domdom gurşunu değdi...

hiç istifini bozmadan, köylülerden birine, haritanın köşesindeki altın rezervinin oraya bir town center yaptırdı ve bana dönüp; kanka napiyim çok seviyorum ben bu oyunu, vazgeçemiyorum bir türlü, şu küllüğü uzatır mısın? dedi, paranormal bir şekilde cevap veremedim, efendim? dedim, küllüğü dedi, tamam! dedim, uzattım. küllüğün içinde bir kısmı yanmış, ve yanmaya devam eden kağıt parçaları vardı, kapının altından çıkan duman ordan geliyordu. şimdi lütfen odamdan çıkar mısın? dedi, emret! yaparım! deyip çıktım.
afakan'ın bana söylediği her şeyi, tuhaf bir şekilde kabul ediyor, ve ikiletmeden yapıyordum. sanki o bana bir şey söylediği zaman kendimi kontrol edemiyordum, ve sanki ben bir robotmuşum da, o beni uzaktan kumandayla idare ediyormuş gibi hissediyordum. birlikte yaşamaya başladığımızdan beri buna benzer birkaç şey daha olmuştu, amk bininden artık iyice korkmaya başlamıştım.

o korku ve ürpertiyle odama gittim, ve kalan son sigaramı yaktım.

Reserved

gibleyen binler 'paranormallik bu ya' yazarlarsa sevinirim.

okuyom reyiz f5 tuşunun yazısı silindi amk. hızlı yaz reyizotti

rezerv alın binoslar, çok feci şeyler olacak. ama bakın uyarıyorum, kalp rahatsızlığı olanlar, pgibolojik sıkıntı yaşayanlar, saç dökülmesi sorunu olanlar, cildi kuruyanlar, size yepyeni bir ürün öneriyoruz; lasinya pembe krem! cildi gençleştirir, saç tellerini güçlendirir, kalp ve damarlardaki tıkanıkları yok eder, 1 ayda 87 kilo verdirtir, bulaşıkları yıkar, yemek yapar, evi siler süpürür! üstelik adresinize teslim, ve kargo ücreti dahil hiçbir şey ödemiyorsunuz! her eve lazım!

(paranormallik bu ya, demin reklam teklifi aldım beyler, kusura bakmayın.)

takip eden panpalarımdan çok özür dileyerek müsaade istiyorum. iki gündür uyumuyorum beyler, gidip yatayım artıkın, daha işe gidicem. okumayan binler, şöyle bir göz atın, sararsa 'paranormallik bu ya' diye not düşün size zahmet bana hürmet. geldiğimde devam edicem. öptüm.

OHAA HARiKA LAN GÜL GÜL ÖLDÜM AMK. PARANORMALLiK BU YA ARAFTAN YAZIYORUM AMK.

@1 huur çocuğu yalancı beyler
bu hikaye arabistandaki sır mı ne öyle bir şey di

atakan geldi

@64 zekana hayran kaldım, gıyabında aynşıtaynın ruhuna sövdüm huur çocuğu.
lan her entry sonuna ironi mi yazalım olmayan beyninin kıvrımlarını gibtiğimin liselisi? yıkıl karşımdan, paranormal yanımı haleklendirme benim!

derken telefonun sesiyle uyandım. arayan babamdı, napıyon olm hiç arayıp sormuyon dedi, hoş beş biraz muhabbet ettik, sonra telefonu kapatım kalktım. çok sıkışmıştım, doğruca tuvalete gittim, fakat tuvalet doluydu. amk senin afakan diye söylenerek salona geçtim, bi sigara yaktım ve televizyonu açtım. sonra ikili koltuğun üzerinde bir battaniye olduğunu fark ettim. allah allah, bu muallak afakan salonda mı yattı lan acaba gece dedim.

neyse, tuvaletten çıkınca sorarım diye düşündüm, ve biraz temiz hava almak için salonun balkonuna çıktım. ben balkonda sigara içerken tuvaletin sifonu çekildi. aha çıktı muallak dedim, ve sigaramı söndürüp yeniden içeri geçtim.
tam balkondan salona girmiştim ki, dış kapının kapantığını duydum. nereye gidiyo lan bu bin dedim, koştum ardından, açtım kapıyı, fakat afakan'ı göremedim. o an içimde yine o tuhaf hissi duydum, hiç düşünmeden kapıyı örttüğümle afakan'ın odasına dalmam bir oldu. bi baktım afakan yatağında uyuyor. ben girince soluk soluğa fırladı tabii, noluyo lan? dedi. hiç cevap vermeden salon penceresine koştum. aşağı baktım, ve paranormallik bu ya, yine apartmandan çıkan olmadı...

geldi yine tipini gibtiğimin... devam et bin, güzel gidiyosun. pranormallik bu ya amk.

başı önüne düşmüş, babasından azar işitirken halının desenlerinde alemlere dalan üzgün çocuk gibi, öylece ses çıkarmadan duruyordu. bunu fırsat bilip, acımasızca sözlerime devam ettim. birbiri ardına nasihatlerimi sıralayıp, içten içe egomu tatmin ediyor, ve o güne kadar bana yaşattığı tüm tuhaflıkların imtikdıbını alıyordum. derken gözlerini yavaşça kaldırdı ve sözümü kesti. imtikam değil o, intikam! dedi. öyle pis, öyle donuk bakıyordu ki, lüleyi olduğum yere bırakmak üzereydim. sadece efendim? diyebildim. imtikam değil dedi tekrar, intikam! ne diyosun hacı sen? dedim, içinden geçenleri anlayabiliyorum kardeşim dedi. korkum büsbütün artmıştı. ayrıca haklısın, moğollar oyunda yok, afedersin, benim hatam mongollar yerine moğollar demişim dedi. şaşkınlığım ve korkum katlanarak artıyordu. o 207 kişiye gelince; ülkemin her tarafını iki kat duvarla kapatıp top kuleleri inşa ettikten sonra 200 köylü bastım, sonra ne kadar orman varsa kestim, ne kadar altın varsa çıkarttım, ülkenin her yanına tarla ektim, ekonomi tavan yaptıktan sonra da bütün köylüleri öldürüp yerine asker bastım, o 7 kişiyi de benim hocalar çevirdi kardeşim! dedi.

hayretler içersinde ibretle dinledim, feyz aldım, düşündüm, ve adam haklı dedim. fakat korkum ve ürpertim gittikçe artıyordu. çünkü afakan'ın, ölü balık gibi bakan gözleri halen üzerimdeydi. şimdi ayağa kalk! dedi, yaparım! dedim ve ayağa kalktım. işte yine o tuhaf duygu kendini göstermişti. sanki beni ben değil de, afakan kontrol ediyordu, ne derse karşı koyamadan yapıyordum. ben ayağa kalkınca sinsice bir tebessüm oluştu yüzünde. bir müddet daha baktı, ve; şimdi doğru odana git, ve uyu! dedi. paranormal bir şekilde, tamam! yaparım! deyip, doğruca odama gittim. giderken ayaklarımı durdurmaya çalıştım, fakat başaramadım.

rezerveddddddd

ahahaha adam bunu paladin yapacak amk. paranormallik bu ya! devam bin devam!

anasını gibtin, bağlayamadın gitti be...