pkk yla savaş

1999-2003 dönemi

beyler öcalan yakalanınca kimsenin beklemediği bir şekilde ağız değiştirdi. barışı istediğinden bu yolda calısmak istediğinden bahsedip durdu. burada henüz yargılanması sürdüğü için idam edilmekten korktuğu da olabilir, belki de tamamen bir strateji.

öcalan barışı istediğini göstermek içinde pkknın tüm güclerinin kuzey ıraka cekilmesini emretti. bu aslında onun barışseverliğinden ziyade koşulların sonucuydu, pkk sahada 1997 çekic operasyonu ile yenilmişti. toparlanmak için vakte ihtiyacı vardı.

bakın beyler 1997 cekic operasyonunu unutmayın amk, önemli cünkü. bu operasyonla pkk'nın artık güc kullanarak emellerine ulaşma imkanı kalmamıştır. yenilmekten kastımız budur. yoksa bir gerilla örgütü olarak pkk'nın varlığı sürmeye devam etmiştir ve türk politikası üzerindeki etkisi de sürmüştür. ama artık pkk gerilla savaşını bagımsızlığı kazandıracak bir secenek olarak değil siyasi yoldan elde edilecek tavizler için bir baskı aracı olarak kullanmaya önem vermiştir. bakın bugünkü sürec budur, sende bende pkknın silahla bagımsızlık alamayacağını biliyoruz, e ne ozaman ? işte pkk işte varlıgını baskısını kullanıp kendi lehine bir siyasi cözüm üretmeye calısıyor.

neyse yeter bu kadar. 1999'da örgüt kuzey ırak cekildi ve 4 sene kadar sürecek olan bir ateşkes dönemi başladı. türkiye derin bir nefes almıştı. 1992'deki bunalımlı dönem sona ermiş, askeri olarak yenilme tehlikesinin bitmesinin yanı sıra pkk'da dizleri üstüne cökmüştü.

bu dönemde pkk içindeki değişimlere de bakmak lazım. pkk'nın ideolojisi stalinizmdir, yani 1978de bu şekilde kurulmuştu ve bunu uzun süre tatbik etmişti. askeri olarak ise maocu halk savaşı teorisini uygulamaya calısıyordu. bu kısaca maonun cin iç savaşında uyguladıgı stratejidir. buna göre kurtarılmış alanlar ve köylülerin propaganda ile kazanılması önemli unsurlardır falan.

1990da ise malum sovyetler cöktü ve komünizm de dünya capında etkisini kaybetti. öcalanda pkk'nın cizgisin 90lardan sonra revize etmeye başladı. problemler şunlardı :

- komünizm dindar kürt köylüleri üzerinde etkili değildi
- dogu blokunun çöküşüyle ideolojik bir boşluk yaşandı
- dış destek için daha ılımlı bir politika şarttı.

öcalan böylece stalinist ideolojiyi giderek daha yumuşattı ve özgürlükcü-sosyalizm gibi bir cizgi yarattı. zaten kendisinin yeni kitaplarında da yaşadığı dönüşüm görülmektedir.

öcalan askeri maglubiyetin 1999 yılında tamamen farkındaydı. bundan dolayı siyasi yolu asıl arac olarak benimsemeye karar verdi. bu yönde yapılması gereken, avrupa ülkelerinde kamuoyu yaratmak ve gerilla operasyonları ile de türk kamuoyu üzerinde siyasi çözüme yönelik bir baskı yaratmaktı. bu dönemde öcalan bagımsızlık fikrinden de vazgectiği ve demokratik özerklik gibi bir fikri benimsediğini acıkladı. bu komünizm sonrası dönemdeki dönüşümün ve koşulların bir sonucuydu.

yani mesele şudur : siyasi yollardan özerklik elde edilmeli ve sonrasında yavaş yavaş bagımsızlık gelmelidir. bunun içinde silah değil siyasi etki kullanılacaktır. siyasi etki de demek avrupanın desteklemesi, türk kamuoyunun bunu desteklemesi falan vardır.