Ağlayarak “Nasıl öldü” dedim.

An-“Sen hastaneye kaldırılırken muhtemelen oldu. Birden ağzından kan gelmeye başladı. Kanında boğulup öldü. Çok kötüydü. Zaten uzun süredir akciğer kanseriydi ama size söylememem için beni uyarmıştı. Hastaneye gittik fakat Amerika’da tedavisi vardı. Bizim oraya gidecek paramız yoktu.”

M-“Neden bize söylemediniz? Bizim Melike vardı Amerika’da çalışıyor şu anda size hemen bilet alırdı.”

An-“Halil deden izin verir miydi sanıyorsun? Bana bile söyletmedi söylersen hakkımı helal etmem dedi” dedi ve dışarda ağlamasına devam etti.

Aradan 1 hafta geçti. Hastaneden çıkışım yapılmıştı. 1 hafta müşade altında kalmıştım. Çünkü kalbimde hiçbir sorun yoktu ama kalp krizi geçirmiştim. Eve doğru gidiyorduk. Bir koluma annem diğer koluma anneannem girdi.

b-“ilk önce dedemin mezarına gidelim.” dedim. Dedemin mezarına doğru yürüdük. Artık yeteneklerimi aileme gösterecektim kardeşim de dahil. Daha sonra dedemin mezarına vardık. Mezarında dua ettim ve yeteneği olan bütün arkadaşlarımı da çağırmıştım. Merve zaten yanımızdaydı. Hiç ayrılmamıştı yanımızdan. Fatihten daha çok duruyordu.

F-“1 haftada anca toparladın amca” dedi bana.

b-“Amca ne alaka la?” dedim.

F-“Hani yaşlısın ya o yüzden dedim”

A-“Fatih sus.” Dedi

F-“Neşelensin diye söyledim” dedi. Eğer gerçekten saf olsam inanacam amk. Neyse işte arkadaşlar geldi onlar da ailelerini getirmişti. Tam bir veli toplantısı oluyordu ama hocalar da öğrenciler de bizdik.

b-“Öncelikle hepiniz hoşgeldiniz. Sizi buraya çağırma nedenimiz sizi şaşırtacak muhtemelen. Ama lütfen bizi olduğumuz gibi kabul edin” dedim. Ama ben konuşmasam daha iyiydi amk. Aralarından bazıları (Muhtemelen Mustafa’nın anne ve babasıdır ben v1 ve v2 diyecem)

v1-“Hayırdır katil olduğunu itiraf mı edeceksin sonunda?” dedi adamın biri. Cidden sinirim bozuldu.

A-“Benim oğlum katil değil” dedi bağırarak.

v2-“Yalan mı Leyla’yı uçurumdan atan oydu” dedi bir kadın. Mustafa’yı gördüm. Yara bere içinde geliyordu. Zaten anne ve babası muhtemelen günlerce evde olmasını giblemeyen bir aileydi. Hemen yanına koştum ve arkamdan o ikisi de koştu (söylemiştim bu kadar muhalefet olacak tek kişi Mustafa’nın anne ve babasıdır yoksa bana niye bu kadar kin duysun)

b-“Ne oldu?” dedim

Mu-“Anlatsam mideniz kaldırmaz değil mi? dedi.

b-“Sen anlat” dedim ısrarla.

Mu-“Sürü acıkmıştı. Biz de avlanmaya gittik sürüyle. Muhtemelen Ali amcanın kaybolan öküzünü bulduk. Sonrası işte anlamışındır. Çiğ çiğ yedim etini. Birkaç boynuz da yedim tabiki” dedi. (ıyy, gerçekten ıyy) Biraz midem kalkmıştı ama yutkunarak geçiştirdim.

Mu-“Peki siz ne yapıyorsunuz?” dedi. Bende

b-“Bütün hikayeyi anlatıyorum ailelerimize” dedim.

Mu-“inşallah evinizde yer vardır kanka yoksa ben sürümle kalmaya karar verebilirim. Çiğ et yemeye bile razıyım yani bizim aile muhtemelen beni dışlar.”

b-“Bekleyip görecez” dedim. Sonra arkadan geldiler ve

v1-“Yine kiminle kavga ettin?” dedi ve bir tokat vurdu.

b-“Size bunların nedenini anlatmak için buradayım yerinize geçin anlatacağım” dedim. Ama nasıl anlatayım. Mustafa evsiz kalabilirdi. Mustafa endişemi anlamış olacak ki “Salla gitsin” işareti yaptı. Tamam anlatacaktım.