Rezervasyonu aldim yarida bırakan oç

Rezzzzz

32

Rezerved

basindan beri okuyorum hazir partlari atmamakta neden bu kadar israrcisin anlamiyorum laf edenler sonuna kadar hakli

Rezzuuullaaah

Fjosdnapndapfnspsm

Hikayeyi takip ediyorum güzel gidiyor şuanlık *

Rezervasyon devam et kardes sen

Reeeeez 52

Rezerve

Ayrac 46

Rezerved

rezzzzzz

Beyler bu geceki partları sırf hikayeyi gerçekten takip eden birkaç kişi olduğu için yazdım. Bu günlük de bu kadardı. Yarın akşam devam etmeye çalışacağım. iyi geceler.

Allahım, ne yapmıştım ben böyle? Karıncayı bile incitmeyen ben, belki de birkaç gün önce normal bir şekilde hayatına devam eden birisi mi öldürmüştüm? Tekrar insan olma şansı olan birini mi öldürmüştüm?
Kendimden nefret ediyordum. Çok farklı şeyler hissediyor, birçok farklı duyguyu bir arada yaşıyordum. Resmen kendimle çelişiyordum. Evet, belki o öldürdüğüm şey insan olmaktan çok uzak bir yaratık olabilirdi ama ben? Benim ondan ne farkım kalmıştı ki artık?
Acımasız birisine, vicdanı olmayan birisine mi dönüşüyordum? O kadının ölmesine göz yumduğum gün de benzer şeyler hissetmiştim. O an gerçekten o bıçağı kendime saplamak istedim.
Asker arkamdan yaklaştı ve “aferin, iyi işti” dedi. iyi iş miydi? Nasıl iyi işti? “Eğer bu yaptığım şey iyi bir iş olarak nitelendiriliyor ve hayatta kalmak için böyle bir insan olmak gerekiyorsa, ben hayatta kalmak istediğimden o kadar da emin değilim... ”

Devam up

Merdivene adımımı attığım anda kolinin üstündeki çikolata dolu kutu kayıp yere düştü. Normalde olsa o çikolataların çıkartacağı ses duyulmazdı bile ancak ortam gerçekten çok sessizdi. Çıkan ses salonda yankılandı.
“Hasssgibtir, işte şimdi sıçtık.” Askerle kısa bir bakışmanın ardından cam kapıya gelen yumruk sesleri ve hırıltılarla kalp atışlarım 2 katına çıkmıştı. ikimiz de elimizdekileri yere bırakıp kapıya doğru hızlı bir şekilde yürümeye başladık. Sadece bir taneydi, ancak kapıya bu şekilde vurmaya devam ederse bu sayının çok kısa bir sürede artması kaçınılmazdı.
Asker silahını doğrulttu ve parmağını tetiğe getirdi. Bir karar vermem gerekiyordu. Ve ben bu sefer bencil olmayan kararı seçtim. Nişan almıştı ancak tam ateş edeceği sırada silahının namlusunu aşağı indirdim. Elimi kemerime attım ve bıçağı çıkarttım.
Asker ne yapacağımı anlamıştı ve söylediği tek şey, “kafasına nişan al” olmuştu. Seri adımlarla kapının önüne geldim. Kilidi çevirdim. Ama bir anlığına duraksadım. Ya yapamazsam? Ya benden önce davranırsa? Ya ben de onlardan birine dönüşürsem?
“Hayır, artık eski Berk olmayacağım. Eğer bu durumdan kurtulmak ve bu koşullar altında canlı kalmak istiyorsam bunu yapmalıyım. Hem de hiç tereddüt etmeden.”
Kapı içeri doğru açılıyordu ve bu bana avantaj sağlayacaktı. Kolu çevirdim ve kapıyı açtım. Kapı açıldığı anda üzerime gelmeye başladı. Onlardan birini ilk defa bu kadar yakından görüyordum. Gözlerinde insan olabileceğine dair tek bir parça bile kalmamıştı. insanlığını tamamen yitirmişti. Var gücümle sağ elimdeki bıçağı alnının ortasına sapladım. Tüm bedeni bir anda üzerime yığıldı. Evet, onu öldürmüştüm. Yaşadığından bile emin olamadığım şeyi öldürmüştüm. Sol elimle vücudunu dışarı doğru ittirdim ve düşerken bıçağı olduğu yerden çıkarttım. Hemen kapıyı kapattım ve kilitledim.

Yaz bro adamsn sen

banba baya iyi bir hikaye