siz anne babasızlık nedir bilir misiniz

ben bilirim, 16 yaşımda babamı kaybettim kardeşim kaza sonucu, mekanları cennet olsun

bu arada anne babasını giblemeyen panpalar hepinizin dıbına koyayım

edit : beni eksileyen bin çocuğu kim

bu ramazan anne babamsız geçen ilk ramazan.bir trafik kazasında kaybettim onları. hastaneye gittim bin hizmetliye sordum
-annem babam nerde
adam da nasıl cesur hemen söyledi ha bir dur amk dedim
-öldü onlar
dedi şaka sandım gittim amcama
dinleyeceksiniz biraz dertleşelim amk

hikaye falan yazmıyorum sadece anlatıp geçeceğim son part bu
anladım ki anne babadan değerli kimse yok. onlarsız hayat olmaz.her sabah sizi uyandıran güler yüzle size bir şeyler anlatan insanlar yok allah'tan kardeşim yoktu onun bu acıyı çekmesini istemezdim.
anne baba neredesiniz yalnızım tek başıma bu koca evrende yalnızın. üşüyorum tutun ellerimden tutun kollarımdan sizin yanınıza gelmek istiyorum o toprağı istiyorum. toprakta buz gibi toprakta mışıl mışıl uyumak ne kadar güzeldir şimdi mezar. çiçek hışırtılarını duyarak mışıl mışıl uyumak hele bi de yağmurlu havalarda yağmurun şırıltısıyla uyumak. soğuk havalarda size sıkıca sarılmak ölmek mi yaşamak mı benim kisi ne yaşıyorum ne ölüyorum anne baba sizleri çok seviyorum

keşke yalan olsada daşşşak geçsem sizinle sizin neyinize anne baba .siz ancak am züt meme tek bunu bilin zaten

duygusal panpalar kaptırmayın kendinizi adam troll, yazdıkları gerçek değil.

gerçekse zor.
ama yalansa anan baban gerçekten trafik kazasında ölür umarım

her tarafta onların izleri onların anıları.her sabah beni öperek uyandıran anne babam yoktu artık.tek amcam vardı onunda bir faydası yoktu. soran oluyordu anne baban nerde diye
mezarda diyemiyordum mezarda değildi onlar kalbimin köşesindeydi. cenaze törenleri vardı tabutlarına baktım oğlum demediler yavrum diyemediler sessizdiler. sadece baktım onları toprağa adım adım gömdük. dayanamadım ağladım ağladım ağladım

anlat dök içini panpa

her tarafta onların resimleri. geceleri üşüdüm onlarsız yapamadım. evde yemek hazırlayacak kimsem bile yoktu. hani hep alışırsınız onlara 22 yıl boyunca bi anda giderler ya .trafik kazası yapmışlar.bir anda ölmüşler kimse haber vermedi bana. geceleri sımsıkı sarıldım resimlerini kusasıya kadar ağladım onlarsız yapamazdım. adım attığım yerde annemin babamın benim anılarım babaım bana akşamları anlattığı güzel hikayeler yoktu artık. amcamgilin evine gittim artık burada yaşa dedi amcam ama yengem kabul etmedi yalnız başıma evde durdum korka korka üşüye üşüye kimsem yoktu

allah rahmet eylesin

kardeşim senin birçok böyle hikayen var ya cunup bir adamsın veya iyi sallıyor iyi bir yazarsın..

istanbula geldim yalnız başıma. arkadaşım kaanı aradım bana bir ev bulması için.bilmiyorum hatamı yaptım.anne babamı unutmalıydım o evde her zaman onların anılarıyla yaşamamalıydım
http://www.youtube.com/watch?v=NQDJesTNu4A
onlarsız yapamazdım o memlekette
amcam aradı
-gittin ya unutabilecekmisin onları .sadece memleket değiştirmekle unutulur mu onlar dedi
-yapamıyorum amca yapamıyorum dedim ağlayarak
-sen bilirsin evlat bi sıkıntın olursa ara gerekirse gelirim oraya
gittim boğaza baktım martılar balık tutan amcalar anne babasıyla gezen evlatlar bağırmak istedim anne babanızın kıymetini bilin diye ama bağıramadım

vay ulan başın sağolsun kardeşim

neyse ben anlatayım gelen olur belki

reserve alalımda gece yazsan daha iyiydi panpa gündüz kafası okunmuyo amk

allah rahmet eylesin

ramazan dediğin için eksi

Of be panpa

aglattın amk. mekanları cennet olsun panpa

trollünü gibiyim