yazık amk, eskiden okurken gülmekten altımıza sıçtığımız parodi hikayeler vardı, misal bu edebi türün en daşşaklı örneği harry pottera verdiğim inanılmaz ayardır...

sonra mesela uncharted çakması define bulma hikayeleri vardı, çakma falan demeyin efsane sarardı amk..

asker anıları vardı, 95 şırnak askerlik anıları vardı, efsane ötesi bir şeydi amk..

küçük emrah tarzı hikayeler vardı, aklıma şuan boncuk ömer geldi bu edebi türün en iyi eserlerinden biridir mesela...

laz fıkrası gibi derleme hikayeler vardı, güvenlik kulübesine ok atan reyiz gelir direk aklıma, hala arada açıp okurum. tabi ilk okuduğumda ki o zevki alamıyorum ayrı mesele...

ben hikayeyle uğraşmam diyen arkadaşlar başıma geldi altincisinde (gerçek veya değil o ayrı mesele) komik anılarını anlatırlardı. gerçekliği sorgulansa da komikliği sorgulanmazdı bu "ufak" hikayelerin...

sonra ismini anmak istemediğim bir yazar gurubu bu hikaye ve başıma geldi altincisini hayal ürünü içestle işgal ettiler. yok kuzenini yatırmış gibmiş yok dayısı gelmiş buna sakso çektirmiş falan.

uzun sayılabilecek bir dönem bu ahlak yoksunu gurubun işgalinde kaldı bu altinciler, sonuç olarak yazarlar hikaye okumaktan vazgeçtiler. talep olmayınca arz da günden güne azaldı ve sonunda yok oldu...

şimdi açın bakın hikaye altincisinin trend bölümünü, vakit ayırıp okumaya değecek bir hikaye yok, dolayısıyla 3 5 şukudan fazlasını alan başlık yok. hal böyle olunca hikayenin part sayısıda 2-3 bilemedin 4 oluyor. tutmadığı için yayından kaldırılan diziler gibi. ilk başta güzel hikayeler bu tür çerin çöpün içinde kayboldu gitti. giblenmediğini anlayan hikayecilerde bu sektörden elini ayağını çekti.

sözlüğün geneli için liseliler geldi sözlük bitti abi yaa diyebilirsiniz, ama söz konusu hikaye kültürüyse eğer işte o zaman o liselilerin yedi sülalesine sövmek alayımızın boynunun borcudur beyler. sözlüğü gibtir edeli çok oldu, ama allahını seven kalemine güvenen yiğitler çıkıp kaliteli bir kaç hikaye yazsın da okuyalım amk