Rez tutar

Olum çoksel devam et

Gece devam dostlar

       Kanının çekildiğini hissediyordu. Loş ışıklı tuvalette, arkadan gelen bayıcı caz müzik sesi kulaklarına adeta vuruyordu. Aynaya baktı. Rtrafo çerçeve gibi etrafını saran karanlık, kalp atışlarını hızlanmıştı. Güven 'in kapalı alan fobisi vardı ve etrafı karardıkça kendisini kapalı bir kutunun içinde gibi hissediyordu. Kalp atışları hızlanmıştı. "Allahım!" diyerek iki eliyle başını tuttu. Ne oluyordu? Kafası karmakarışıktı. Bu kadar sade ve sıkıcı hayat süren birinin kafası ne kadar dolu olabilirdi ki?
        Aşağı inip arkadaşlarının yanına giden Güven tok bir sesle; Aslı, kalk hadi gidiyoruz" dedi. Aslı ne oldu  demesine kalmadan güven masaya iki yüzlük atıp "kalk Aslı kalk! " diyerek çıkıştı.  Kaan ve bensu sadece şaşkınca arkalarından baktılar

Aşağıdaki sahile gidip bir sigara yaktı. Peşinden sürüklenen Aslı şaşkın bir ifade ile " ne oluyor ya?" diye sordu.  Cevap vermeden denizi seyreden Güven'in başı dönüyordu. içtiği sigaranın dumanı, beyninin kıvrımlarında dans ediyordu. Aslı, Güven'i seyrederken sordu, "ne oluyor Güven? Acile falan gidelim mi? Hiç iyi görünmüyorsun, neden çıktık mekandan öylece?"
Güven sigarasından bir fırt daha çekip doğruldu ve Aslı'nın rüzgardan savrulan saçlarına bakıp, "Seni çok seviyorum be Aslı," dedi. "Ben de seni seviyorum birtanem ama halin hiç iyi gözükmüyor acile falan gidelim hadi " dedi.
Güven, "gerek yok " dedi. "Seni bırakırım, eve gidip uyurum içki kıdemi bozmuş olabilir"

Güven, "böyle gerilimli bi gece geçirdim sana da, " dedi.

Aslı , " Saçmalama ya. içmişsin, bğnyene ağır gelmiş, hem de ilk defa.. Ben bunu dilime dolarım daha iyi oldu" diyerek sinsi bir gülümseme attı.

"Kafanı kopartırsam hiç niyetine dolayamazsın," dedi ve sarılıp vedalaştılar.
Güven eve girdi, anahtarı kapı kenarında duran kavanoza fırlattı ve giysilerini değiştirmeden kendini yatağa fırlatıp günü sonlandırdı

26.07.2000 Ankara

Güven, yeni ailesi ile yeni yuvasına, Çankaya' daki Dikmen mahallesine gelmişti. Nevzat Güçlü, 1970 model mavi Cadillac'ını evin önüne park etti. Nebahat ve Nevzat Güçlü çiftinin elinden tutup eve doğru zütürdüğü Güven, en mutlu gününü yaşıyordu. Dublex evleri, güvenin gözünde yurttan daha da büyük görünüyordu. Önce gözlerini koca koca açarak etrafı süzdü. Sonra yeni anne ve babasınına dönerek güldü. Yaşının gerektirdiği nedenler yüzünden önden dört dişi olmayan Güven'in gülüşü, kimsesiz bir çocuğun zafer dolu sevimli gülüşüydü. Artık annesi, babası ve içinde enerjisi bitene ladar koşuşturacağı yeni bir evi vardı.

Biraz evi gezdikten sonra ailesi onu odasına zütürdü. Sekiz yaşında bir çocuk için fazla sade bir odaydı ama bu kimin umrundaydı ki? Bir yatak, bir dolap, duvarda da Salvador Dali'nin "belleğin azmi" tablosu vardı. Güven'in de ilk dikkatini çeken bu tablo olmuştu. Yurdun çatlak eğitmenlerinden biri olan Keriman anneleri onlara hobi saatlerinde müdüriyetin şikayetlerine ramen sürekli sanat tarihi kitapları okurdu. Güven'in de sanata ve sanatçılara ilgisi başlamıştı bunun sayesinde. Dali'yi de bu yaşlarda tanır olmuştu.

"Uzun ve yorucu bir gündü, o yüzden akşam yemeğine kadar burada biraz dinlen." dedi Nevzat Güçlü. Daha sonra Güven'i odasında yalnız bıraktılar.

Arkadaşlar hikayem pek ilgi görmedi buraya daha parti göndermiyorum isterseniz hikayenin devam linkinden takip edebilirsiniz ya da burada 16 yaşındaki veletlerin sirkan fıkralarına gülebilirsiniz. Bu hikaye yakında kitap olacak.

Hikayenin linki ; http://my.w.tt/UiNb/UUDnb9AEMD