0
panpalar çok fazla takıntılıyım, gece yatmadan önce gün içinde yaptığım tüm hataları düşünürüm en ufak bir hatamı dahi unutmam mesela dilim sürçmüştür ve rezil olduğum kanısına düşerim. Hatta 15-16 yıl önceki hatalarım bile şuan dert oluyor saçma gelecek ama bi aile yakınımızın sünneti vardı toplu foto çekiyorlardı, yine sinirli ben, fotoğraf çekimini reddettim o fotoğrafta yer almadım ve bana dert oldu.7-8 sene önce komşumuzun doğum gününde olay çıkartmıştım bana dert oldu. ilkokulda bir çocukla uğraşıyordum benle uğraşanlarda vardı o bile hala bende derttir. Ortaokulda perküsyon takımı kurulmuştu aileme darbuka aldırdım okulda darbukanın altı çizildi o gün saatlerce ağlamıştım ve hala derttir bana. Yada dişimi fırçalarken yıllardır fırçaladığım şekilde fırçalamazsam gün boyu dert olur ve unutmam. Bunun gibi binlerce takıntı.. Aslında sorunum mutlu olduğum anlarımdan çok mutsuz olduğum şeyleri hatırlamam ve dert edinmem.En mutlu olduğum anda bile mutsuzluk bulabilecek birşeyler buluyorum. Gerçekten hayatı berbat olan insanlar dahi mutlu olabilecek birşeyler bulabilirken ben tam tersi mutsuzlukla besleniyorum. sadece size sorum bu normal mi siz hiç bu şekilde hissettiniz mi profesyonel yardım almalı mıyım.
özet: aşırı takıntılıyım ve takıntılarım yüzünden hayatım mutsuz sürüyor yada ben öyle sanıyorum ve aşırı agresifim sizce normal bir süreç mi ?
