lisedeki vaziyetimden hiç memnun olmadığım zamanlarda bi' arkadaşım -gerçi tek arkadaşım var ama-;asıl sıkıntı lise bitince başlıyor demişti.
sınıfımda pek rolüm yoktu. genelde tek oturmayı severdim, sınıftakilerle günlük konuşmanın dışında fazla bi'şey olmazdı.
lise bitti, ağzımı artık sadece yemek yemek için açıyorum diyebilirim.
lise dönemi her günüm aynıydı.son 3 aydır da daha enteresan bir şekilde aynı.
yani sabah kalk, dolapta ne bulursan ye,bilgisayara geç, akşam 7ye kadar başında dur,7de dışarı çık internet kafeye git 10da oradan doğruca eve gel.
telefon kullanmıyorum, kullandığım bi' müddet olmuştu. arayan bi' pederdi.
benim arkadaşımı hep okulundaki kızlar gizli numaradan arardı, çoğu zaman içten içe kıskanırdım.
bi' kaç defa sevgilisi de olmuştu, güzel bi' lise dönemi geçirmişti. imreniyor sayılmazdım ama arada sırada onun yerinde olmak istediğim olmuştur.
o arkadaşımı neredeyse yaşadığım yerde herkes tanır.en azından adını duymuştur.
beni kimse tanımıyor. durumdan müzdarip miyim bilmiyorum ama herhalde sıradan bir insanın durumu benden çok daha iyidir.ve bu durumu iyi olan insanlar sürekli daha fazlasını beklediklerinden kendilerini kötü hissediyorlar. neyse.
bazen, yürürken güzel kızlar görüyorum. yani güzel terimine uyabilecek kızlar.
hani düşünüyorum, nasıl olcak bu işler?
çoğu duygudan soyutlandım, yakın zamanda beni insan hissettirecek bi' duygu yaşamadım.
insan tanımak veya kendini tanıtmak gerçekten zor bi'şey. hele hele bi' insan kendini nasıl tanıtabilir ki?ben zekiyim diyen birisi ne kadar zekidir o hesap...
durum kötü gibi gözüküyor. bulunduğum duruma artık alıştım gibi. zorluk çekmiyorum o kadar.
güzel yerler gezmek, güzel şeyler yaşamak zorunda değilim diyorum kendime.

hayata geldim diye illa insan gibi yaşayacak değilim ya...

yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum ki.
galiba yalnızlık ve duygusuzluk beni bu tür düşüncelere itiyor ve hayattan soyutlaşıyorum.
bugün üniversiteye kayıt yaptırdım bi' aksilik olmazsa da yurtdışına geçiş yapacağım. üniversiteyi orada okuyacağım.
orada da durum çok farklı değil. yine çıkar ilişkileri ve sonuçta avrupa.kim vurduya çok gider, duymuşsunuzdur.
bu gidişle böyle gider galiba.

ne yaşadım da ne yaşayacağım...
derler ya illa çıkar birileri karşına deme öyle cart curt.
abi çıkmasına çıkıyor da öyle kolay mı ya...
lan kolay mı kolay mı ? çıksın birisi söylesin.
yok yani uğraşamayacağım. bulunduğum durum beni gibti attı afedersiniz.
hiçbir şeye kulak asmaz, gerekmedikçe ciddiye almaz oldum.eve giderken ne olaylar gördüm dönüp kafamı çevirmedim.ne giydiğime veya karşımdakinin ne giydiğine aldırış etmiyorum. iştahım kesildi,1 ayda 5 kilo verdim pederle de kavga ettik onun için ayrıca.
keyif filan yoktu şimdi hayalini de kuramıyoruz.

ne bileyim anasını satim, saldık işte.