teselli

ihtiyacım olan şey.
(bkz: co mod olmak güzeldi ancak layık olamadım)

Bu yaşananlar malesef gerçek... Keşke gerçek olmasaydı diyorum.
Bunları benim yakınım yaşamasaydı diyorum. Bunları keşke bana anlatmasaydı... Bunları yazarken dahi ellerim titriyor.

Panpalar Samsun'a daha yeni taşınmıştık. Ardından ben hemen okullar açıldığı için istanbul'a üniversiteme gittim.Bir dahaki Samsun'a dönüşüm yarıyıl tatilindeydi. Ferda ile tanışmamız o zaman gerçekleşti. Olaylar geçen yıl gerçekleşiyor.Biz bir sitede oturuyoruz. Ferdagillerde sitenin B bloğunda oturan komşularımızmış. Neyse ben geldiğim için annesi Naile ve kardeşi Can ile bize misafirliğe geldiler. Oturuldu çay kahve içildi. Sonra gittiler. Hemen aileme babası neden gelmedi acaba dediğimde kendimden utanacağım cevabı aldım. Babası vefat etmişti. Oysa Ferda 17 Can 11 yaşındaydı.Can 3 yaşındayken yani 2008 yılında vefat etmiş. Ferda 9 yaşında olayların daha da bilincinde olmalıydı. içimde onlara karşı daha farklı dostane bir yaklaşım başlamıştı. Dersleriyle ilgilemiyor. Gezmeye çıkarıyor. Kendi tecrübelerim ile öğütler veriyordum...

Tatil de birbirimizi daha iyi tanıdık. Telefon numaralarımızı aldık verdik. Dostane paylaşımlarımız oldu. Birbirimize daha da yakınlaşmıştık. Kardeşim olarak gördüğüm bu kişilerden Ferda o kadar temiz kalpli ve olgun davranıyorduki onunda olan münasebetim arkadaşlık boyutundaydı. Annesi asgari maaş ile bir dönerci de çalışıyordu. Aileme ev kirası çocukların okul masrafı vs Naile abla nasıl yetişiyor diye soruyordum. Kaldıkları ev Naile Abla'nın ailesinin eviymiş. Naile Abla'nın annesi babası neredeler diye sorduğumda ise onların Ladik ilçesinde köyde tarla bahçe ile zaman gerçidiklerinin cevabını aldım.Ben hemen samimiyet kurabilen ama devamlı ikili ilişkilerinde karşısındakiyle duvarları olan bir insanımdır. Hemen duvarlarımı yıkmam. Dostluk arkadaşlık arpa boyu arpa boyu yavaş yavaş oluşmalı ve sağlam temelli olmalı diye düşünüp bunu uygulayan birisiyim. Daha 22 gün olmuştu gitme zamanım gelmişti.Ama Ferda ile bu duvarlar yıkılmış,bu yollar çabuk aşılmıştı. Sebebini anlamadım. Kendime kızdığım zamanlar oldu.Bir insanı neden mahremiyet çemberinin içine alıyorsun. Gün gelir arkandan vurur bunlar diyip kendime sitem ediyordum.Öyle mi olacaktı gerçekten.Çarşamba havalimanına giderken aklımda bu sorular eşliğinde dışarıda yağan yağmuru izliyordum. Uçağım 11:20 'de idi. Samsun'a elveda deme vakti, aileme veda deme vakti, yine üniversitye merhaba deme vakti çoktan gelmişti ve geçiyordu...

Sa beyler. Dinleyen bir kaç kişi yoksa anlatmamın hiçbir mahiyeti yok. Burada olanlar buradayım desinler.Şuku rez vs istemiyorum. Sadece buradayım demeniz yeterli.Ona göre devam edeyim

Konu kapanmıştır.!!! Devamı yazılmayacaktır.

insanların beni teselli etmeye çalışırken ne kadar çaresiz kaldıklarını gördüm

insan teselli edecek bir şey arıyor
Sonsuz hayallerine bir uyku

Bulamıyor yok birazcık umut gerek bana
Bir haber bir rüya belki

Et beni :/...

Bazen avutmaz

Ana bu, gibilir, takma kafana.