Ticaret meslek lisesinde geçirdiğim, içerisinde bolca komedi, ergenlik, macera, yoksulluk, aşk, sorgulama, birbirinden değişik karakterler ve unutulmayacak arkadaşlıklar barındıran. Kişisel gelişimim için zirve olan. Fazlasıyla inişli çıkışlı geçen, koskoca 5 yılımı sizlere ego tatmin etmeden, yalansız bir şekilde anlatıcam. Hikayeden popülerlik vb gibi herhangi bir kazanç sağlamayı düşünmüyorum. Sadece hayatımda fazlasıyla yeri olan lise dönemimi sizlerle anmak istiyorum. Sözlüğün efsane hikayelerinden biri olacağına eminim. Her gün yazabildiğim kadar yazıcam ama hikayeyi yarıda bırakmadan düzenli şekilde yazabilmem için destek çıkarsanız çok sevinirim. Rezleri alayım 10 dakikaya başlıycam. Yeteri kadar destek olursa, sabaha kadar güzel bir zaman geçiririz.

Batıda bir ilin varoş bir semtinde boyacı baba, ev hanımı bir anneden dünyaya gelmiştim. O sıralar 170 boyunda 52 kilo bir şeydim lisede 52 kilo olmanın ne olduğunu anlamışsınızdır sanırsam. Okadar zayıftım ki okul serbest kıyafete geçtiğinde yazın kaynar sıcağında, kollarımın inceliği görünmesin diye ceket giyip gezerdim. ( buralara biraz var) Yüzüm fazlasıyla babyfaceydi. Kızlar konusunda şanslıydım fakat fazlasıyla ezik olduğumdan pek de bir şey yapamıyordum. Bu zamana kadar bırakın bir kızı öpmeyi elini bile tutamamıştım ki yaşadığım şehirde dağdan göçenler neler neler yaparken biz elimizle idare ediyorduk. Yüzümün tatlılığı avantaj yerine dezavantaj olmuştu bana. Herkes çocukmuşum gibi davranıp, söz hakkı vermeyip, sürekli dayılanma ve ezme peşindeydi. Nedense içimdeki beni çıkarmaya dışımdaki ben engel oluyordu. Benden 2 yaş küçük çocuklar bile ezmediğim için yüz bulup bana kötü davranıyordu. O zamanlar merhametimi kaybetmediğim için, merhametimin bana çok şey kaybettirdiğini görünce bodye başlayıp bambaşka bir ben olmuştum. Tabi bu değişime daha 3 yılımız var. Kısaca nasıl biri olduğumu tanıtabildiysem hikayemize geçelim.