Derdimi ifade edecek çokta bir arkadaş olmadığı için buraya yazıyorum aslında. Asosyallik hakkımı kullanıp bir sürü incisözlük ailesinden kişiyle dertleşme hakkımı kullanıyorum. Hayatta pek telefonla danışma hakkım olmadığından size geldim yine..
Beyler hayatım tak üzerinden ishale dönüşmüş durumda.. Sonsuz bir döngünün içinde sürekli aynı tempoda gidiyorum. 4 nala giden bir atın yorgunluğu hissetmemesi ne kadar güzel birşey amk. Ama biz insanız yoruluyoruz.
Pazartesi tükenmişliği diye birşey var beyler. Amkdumun dünyasında iş hayatına başlayınca bir, birdaha nonstop ilerlliyorsun. Hele pazartesi günün tak geçtiyse o gün cumartesi akşdıbına zor kendini atıyorsun..O gün işlerini halledip aynı taku yemeye devam ediyorsun...
Saçma sapan insanlardan emir alıyorsus mesela, maaşın o saçmalıkların elinde. Güneşin altında yanan sıcakta 2 kuruş para kazanmak için mücadele ederken sen birileri güle oynuya paraları zütüyrüyor. Zoruna gidiyor insanın üzülüyor insan yapmayın böyle be oropu çocukları diyesi geliyor.
Artık iyice yoruldum.. Devam etmek zor geliyor.. Derdini anlatacak, sevişecek gezip pese gidecek, sinema izleyecek kimsenin olmaması çok kötü beyler.. Arkadaşlık dünyayı ayakta tutuyor..
Ben artık yoruldum. Tükenmişlik hakkımı kullanmak istiyorum. Ama ona bile izin vermiyorlar. Dedim ya benim hiç jokerim yok elimde.. Hileli zarlara karşı namusluca oyun oynamaya çalışıyorum kaybediyorum...