Üst Edit: Beyler yazı uzun ama yardıma ihtiyacım var. Okumaya üşenenler lütfen okumasın.

http://www.tasiyanlar.com...resimler/572_DSC_0931.JPG

Anlattığım olay son 3 günde oldu. Ben 18 yaşında Ankara'da lise son sınıfta okuyan bir panpanızım. Benim de 2 yılı devirdiğim sevgilim var o da izmir'de. Feysbuk denen illetten tanıştık. Saçma salak bir yorum attım. Yorum tuttu o da "Bu ne salak bir zihniyet" diyerek arkadaş ekledi. (Olay 2 sene önceki Haziran'ın 16'sında geçiyor.) Okullar kapananı 2 gün olmuş. Sonrasında kabul ettim mesajlaşmaya başladık ama beyler emin olun klagib sevgililik değil. (Her ne kadar bu cümle klagib olsa da) Sonrasında o gün 9 saat konuştuk ve baktım ki hani bir eğlenilecek bir de evlenilecek kızlar vardır ya.. Heh işte.

Kızdan biraz bahsedeyim. Başlıkları takip edeniniz vardır "böyle kız var mı?" "bunu bana bulun" Altına da "nah öyle bir kız" tarzında. işte tamı tdıbına o tanıma uyan birisidir beyler. Boyu kısa 1.60 53-54 kilo civarında. Elazığlılar. Babası emekli askeri müfettiş. Annesi ev hanımı. izmir'de telekom şirketinde müdür bir abisi var. Asker'le evli doğuda bir ablası var. Kendisi de en küçüğü.

Dininde imanında birisi Yasin suresini namaz suresi diye ezberleyecek, hatta sofiliğe kadar yolda giden tek sıkıntısı izmir ortamı olduğu için kapanmamış bir insan. Fakat gerçekten oldukça olgun ve ağırbaşlı bir kişiliği var her türlü halden anlar. Gönlümü de bu yüzden kaptı.

Neyse zaman geçti beyler ilk 6 ay ikimiz de birbirimizi görmedik. Muğla'ya gittim amcamın yanına ama babam izin vermedi. Bu arada herkes biliyor neredeyse Sevdiğim'i. 6 ay görmedik birbirimizi görmeden sadece konuşarak rüyalarda sevdik. Sonra yanına gittim Aralık'ta. Ardından dayanamadım ayda bir, iki ayda bir izmir'e gider oldum. Annesinin elini öptüm evlerine gittim. Oturdum sohbet ettim falan. Bu böyle bir yıl sürdü.

Can alıcı noktaya geçiyorum sabırlı olun Allah için. Sonra okullarının Ankara gezisi oldu. Gezi 3 günlük. 12-13-14'ünde olacaktı ki oldu da. Sevdiğim ta Ankara'lara kadar gelir de görmez miyim ben?

Yanlarına gittim (okul adını isteyen olursa pm'den atarım) Hacettepe üniversitesi'nde aralarına karıştım liseli olduğum belli bariz açık. Okulda da kimse kimseyi tanımıyor rahatım haliyle. Tıp fakültelerini, eczacılık fakültelerini her yeri gezdiler. Akşam otellerine döndüm (otelin adını da pm atabilirim isteyenler için) Akşam yemeğini yiyip basıp doğru okula gidecektim sonuçta otel 5 yıldızlı.

Yemeği yedik. Odasına çıktım ama aklımda hiç kötü düşünce yok ona dair ve beyler size yemin ederim, benden onun saçının teline bir zarar geldiyse elim yazmasın. O derece. Odada takılırken arkadaşları geldi kızın.

"Kardeşim merhaba. Sen Kız'ın sevgilisiymişsin. Dışarı çıkabilirsin. Senden ricamız olacak sana parayı verelim, git bize içki getir. Çantayı falan her şeyi hallederiz cebine de ne kadar istersen ateşleriz sorun olmaz. Ne dersin?" Durup dikildiler.

Ben hayatımda hiç içki almadım ne gördüm ne duydum ne bildim masaya gelse çekip gittim beyler öyle diyeyim. Ne olurdu ne olmazdı derken öğrendim ki dışarı çıkış içki alınmasın diye yasak. Bu çocuklar da yangın çıkışından tutun, garaj girişine her yeri denemişler, bir türlü çıkamamışlar.

Dedim sıçtık. Dışarı çıkamasam yanımda hiçbir şey yok. Hadi Sevdicek'le yattım kontrolde napıcaz. Onu da hallettim yarın nasıl olacak falan diye düşünürken saat oldu 12-1. Arkadaşı dedi yatağın altına saklan. Baktık denedik harbiden sığıyorum. Tam nasıl yaparız derken hoca girdi içeri. Sevdicek'e de güvenir tüm hocalar.

"Kimler burada? Dilan, Sevdicek, Özüm.. Tamam kızlar ses çıkarmayın yatın direkt sabah 7'ye alarmlar kuruluyor" Dışarı çıktı sandım. Çıkmadı döndü dolapla banyoya baktı gitti. Ucuz atlattık. Hoca gitti.

O geceyi ucuz atlattık Sevdicek'imle uyudum. Akşam sigara falan içtik. Gözümü açtım yanı başımdaydı çok güzeldi. Sabah kahvaltıyı yaptık. Sonra tam gidicem gidemedim. Servislere bindirdiler hemen. Doğru Ankara Üniversitesi'ne. Serviste hoca saydı. Sevdicek küçük ya direkt koltukların altına girdi. (Unuttum, ben de 1.88, 85 kilo, az bir tipi olan, binlikte gözü olmayan dindar namuslu bir ailenin çocuğuyum) Sayım tam çıktı.

Üniversiteyi gezdik sonra ODTÜ'ye gittik. Oraya gittiğimizde bir daha sayıldık her zaman fazla çıktık. Dedim "Hocam ben fazlayım otobüs 1'den geldim."

Sıçış başladı beyler efsane sıçtık. Dedim "Adım Emre Güner. Otobüsüm 1 mi 3 mü hatırlamıyorum emin değilim." Arkadan biri bağırıyor "Deniz'le yer değiştirdi hocam" diye. En son gitti Sevdicek anlattı olayı. Hocaya dedim (Hoca da bayan kimseyi iplemeyen tiplerden beden öğretmeni)

"Hocam kusura bakmayın herkesin içinde söyleyince panik oldum utandım söyleyemedim. Adım Josephill. Kimlik numaram bu kusura bakmayın. En baştan beri burdaydım sabahtan beridir. Özür dilerim sizi zora soktum o kadar hocaya anlattınız" falan filan. Hocadan azarı çektik yerimize oturduk. Razıyım.

ODTÜ gezildi. Bilkent'e gittik. Orada da tamam. Geri döneceğiz, basıp gidicem. Öğrencilerin çoğunluğu beni tanıyor okulda olmasam da. Öğretmenlere göz aşinalığı vurdu. Yakalanma oranı yüksek. Gezdikten sonra yağmur yağdı. Cuma günü isteyen baksın. O lanet otobüse lanet şekilde ilk 10 kişi kafilesiyle bindik. Millet daha gelmemiş bile. Sonrasında işte başımıza tüm dertleri açan o müdür yardımcısı bindi.

içeri girdi yavaşça yürüdü. Ben bir hocaya bir Sevdicek'e bir telefona bir başka yere baktım, gözlerimi devirdim. Ne yapsam bilemedim. Sonra bana sordu:
+Sen burada mısın?
(Ne yapacağımı emin olun bilemedim)
-Hayır hocam, değilim.
+Nasıl, okuldan değil misin?
-Değilim hocam.
+Ne arıyorsun burada?(Adrenalin basmaya başladı)
-Hocam arkadaşımı ziyarete geldim.
+Kimliğin yanında mı?
-Evet hocam.
+Ver.
(Çıkartıp verdim. Kimliğe baktı baktı durdu)
-in aşağı.
+Tamam hocam. (aşağı iniyorum. Sevdicek'im ortam yumuşasın diye güldü. Gülmez olsaydı)

-NE GÜLÜYORSUN SEN?! BEN GÜLÜYOR MUYUM?KOMiK BiR ŞEY Mi VAR BURADA NE GÜLÜYORSUN?!
(Otobüste ölüm sessizliği oldu beyler. Ne yapacağımı bilemedim. Herkes sustu. Tüyler diken diken ellerim titremeye başladı şansım olsa orada hoca diye dinlemezdim ki hocalara saygılı biriyimdir. Sevgilime bağıran ağzını giberdim.)

Aşağı indik hocalar toplandı hemen. Konuşmaya başladılar. "Hocam 17 yaşında(Mayıs 30'da 18'im)" "Ailesine ulaşalım" "Polise verelim"vs. vs.

( http://www.youtube.com/watch?v=IN5nERt2wss arkada kalsın dinleyin sıkılmayın beyler)

+Ne zaman geldin
-Hocam servise bindim sabahtan beridir burdayım.
• izmir'den beri mi yoksa..?
-Hayır hocam. Burada okuyorum ben. Arkadaşım geldi Ankara'ya onu ziyarete geldim
+E kimden izin aldın oğlum sen?
-Hocam Firdevs Hoca'ya adımı yazdırdım. TC kimliğimi falan verdim hep.
/HA SEN..!(Birisi dün gece sevgilisini soktu diye söylenti yayılmıştı. Anladı büyük ihtimal)
+BU ÇOCUK OTELDE DE KALDI! OTELDE DE KALDI BU..!
• ARKADAŞIN KiM OĞLUM SENiN?
-Hocam Sevdicek.
+ÇAĞIRIN SEVDiCEK'i

Sevdicek'in yüzü gözü solmuş irkilmiş. Zaten ufacık bir şey. indi otobüsten. Geldi hemen bir şeyler anlatmaya çalıştı. O Müdür Baş Yardımcısı Hoca, onca kişinin yanında etmedik laf bırakmadı.

+BU NEDiR? SiZ KiMDEN iZiN ALDINIZ?! ARSIZ MISIN SEN?! NAMUSSUZ MUSUN?? iFFETiN NEREDE SENiN?! SiZ NE YAPMAYA ÇALIŞIYORSUNUZ KiMSiNiZ SiZ?! YAŞINIZ KAÇ BAŞINIZ KAÇ?!

Sadece durdum ve izledim. Hiçbir şey yapamadım. Hiç bir şey de diyemedim. 3-5 gevelemeye çalıştım. Laflar ağzıma tıkıldı. Elim ayağıma dolandı. Sinirlensem neye sinirleneceğim. Üzülsem olmaz. Gitsem yapamam. Kalsam çok kötü. Sevdicek'i alsam nereye gideceğiz ailesine haber salacak öğretmenleri. Bakakaldım sadece dedim:

"Hocam sadece Sevdicek değil, Dilan'ı da tanıyorum Ankaralı o da 8. sınıftan arkadaşım. Efe de var onunla da arkadaşız önceden.."

Kimse oralı bile olmadı. Yüzüme bir bakan şoförleri oldu. "Tamam hocam tamam sakin olalım. Mevzuyu uzatmaya gerek yok. Kimliğini arkadaşa verelim. Zaten fotoğrafını çektiniz. Arkadaş bassın gitsin yoksa iyi bir dayak yiyecek"

Diyecektim "Kim kimi koparıyor lan siz hayırdır? Bir şey yapmadık" Lafta kalacaktı demedim. Adam iyi yaptı. Polise gitse benim okuluma kadar gelecekti. Ama keşke vursalardı dalsalardı polise vereyeceklerdi zaten ki vermediler. Nefs-i müdafa olacak hem dövüp hem Sevdicek'in ailesine haber mi verecekler? Yok öyle şey.

Sonra durdum adam harbiden iyi yaptı. Ben de yavaştan gittim. Uzaklaştım kafileler daha yeni geliyodu Bilkent burası ***. Hemen kuzenimi aradım dedim paşa böyle böyle ne yapayım. "içinden ne geliyorsa onu yap".

( http://www.youtube.com/wa...10&list=RDIN5nERt2wss )

Dıbınakoyim. Harbiden dıbınakoyim. Kenara geçtim. Otobüslerini izledim. Durdum, dikildim, baktım sadece. içim nasıl parçalanmış ama beyler. Etrafı dağıtasım var öyle böyle değil. Adamlar bildiğin sevdiğimi elimden aldı da gitti ya la. Kalakaldım ortada. Yürüdüm arkalarında ama nafile."Allah'ım neden?" diyebildim içimden sadece.

Yolu buldum bir şekilde okula döndüm. Aradım konuştum ezelimle. Hocalar hiçbir şey dememiş. Otobüs yine ölüm sessizliği. Telefonda kız ağlıyor napıcaz diye. Bir şey diyemedim. Sabret bakıcaz çaresine sakin ol dedim.

Sonrasında olayı annesine anlatmış. Annesi de yanına gittiğimde bildiğiniz eliyle bana yemek yediren bir kadın. Sevdicek'ten daha çok sever belki kim bilir. Babasıyla araları bozuk olmalarına rağmen evinde misafir eden, eve alan bir kadın.

Beyler Allah için yardım edin şimdi aradı tüm yazdıklarımı böldüm koydum direkt. Aradı dedi benim ölmem lazım napıcam vb. Fotoğrafları istiyor musun diye. ALLAH iÇiN BEYLER ALLAH iÇiN BiRiSi BiR ŞEY DESiN SES VERSiN BiR ŞEY YAPSIN