yarın ölecek olsanız tek cümle ile

tuğbaya tecavüz ederdim. sonra ölsem de gam yemem

Ona neden bana ve çocuklarımıza ihanet ettiğini sorardım

31 çeker uyurdum

@36 suç ve cezadan alıntı bu aşşadaki

Raskolnikov uzaklaşırken düşünüyordu: “Nerede okumuştum… Ölüm cezasına çarptırılmış biri sehpaya çıkmadan bir saat önce şöyle söylüyor, ya da düşünüyordu: ‘Yüksek bir yerde, bir kayanın üzerinde ancak iki ayağımı koyabileceğim kadar daracık bir yerde yaşayacak olsaydım dört bir yanım uçurumlarla, okyanuslarla çevrili olsaydı, fırtınalar, zifiri karanlık olsaydı her yanım, kimsecikler olmasaydı yanımda, o daracık yerde öylece bir ömür, binlerce yıl, sonsuza dek yaşamak isterdim! Yaşayabilsem, yalnızca yaşabilsem, yaşayabilsem! Nasıl olursa olsun yaşasam!…’ Ne yaman bir gerçek! Tanrım, ne yüce bir gerçek bu! Ne alçak bir yaratık şu insanoğlu!”

edit: nefes alabiliyor olmak umuttur bi yerde. var bu bizde.

bütün gün basket oynar o smaçı ölmeden o potaya asardım

bir gün gerçekten kendim gibi yaşardım, gelecek kaygısı olmadan, insanların benim hakkımdan ne düşüneceğini düşünmeden. ben olurdum lan.

beni döveceğini bilsemde babama sarılırdım

Mikrafonla hepnizin amina koyim derdim

Sevdiğim insanlara sevdiğimi söyleyip sarilirdim.

ona gidip sevdiğimi söylerdim

başlık açardım xd

son dua, yakarış, gusül, temiz giyinme ve iyi kötü geçen 30 yıl için rabb'ime şükrederdim. sonra yazabileceğim en güzel yazıyı yazardım. kısa bir vasiyet iliştirdikten sonra da öldükten sonra bedenim en az nasıl sıkıntı olacaksa, kendimi o şekilde bırakmaya çalışırdım.

en son, şehadet getirir uykuya dalardım.

tek cumlenin ebesini gibmek

panpa hakkaten düşündüm

yarın idam edilecem ve beni bekleme odasına almışlar

güneşi son görüşüm olacak

zannedersem ölümün kendisini düşünürdüm, ölürken acı çekip çekmeyeceğimi

arkamda kalan (benim için gerçekten üzülecek) bi kaç kişiyi düşünürdüm

herhalde dakikalar bana inat 5'er 10'ar geçerdi, hayatta kalma içgüdüsü-refleksi düşünmeme de izin vermezdi

giderim burcuya ilanı aşk ederdim gözlerine bakarak sonra dudağından bir kere öperdim o bana yeter zaten

gitar çalardım

önümde uzun yıllar olsa napcaktım ki amk derdim heralde

sonra tren yolculuğuna çıkar alakasız zamansız hiç görmediğim biyerde ölürdüm heralde

ona reddedemeyeceği bi teklif yapardım

kimseyle vedalaşmazdım , günümü annem babamla geçirir ve tüm sevdiğim insanlarla konuşurum son kez

öleceğim son saniyeye kadar ona sarılmayı isterdim