yaşadığım en acı aşkı anlatıyorum

herşey 2008 yılının öss sonuçlarının açıklanmasıyla başladı. tıp kazanacak zeka yoktu dershane ortamı da beni bozacağından aöf yazdım ve ver elini eskişehir dedim.

-flashback-
2008'in en sıcak günlerinden biri. bize ait olan dükkanın üst katında yemek yiyorum. doymuşum, sıcağın verdiği keyifle mp3 player'ı açıp biraz uzanmışım kanepeye. dinleneyim diyorum. her neyse.

tam uzanmışım şarkı açıcam o sırada çat bi' mesaj. no'ya bakıyorum tanıdık değil. mesaja bakıyorum "selam ben nil" (gerçek isimler kullanılmayacaktır). içimden "hasgibtir bu kim ki ya?" dedim.

ananı gibiyim eskişehir lan.. anlat mk ben hikayemi bitirdim seni dinliyom..

mekan ayrıntı ver bin dinlicem sonuna kadar.

cc nil giber ccc

anlatma bin benimki bana yetiyo..

herkes rahat olsun. sigara kullananlar yaksın. kahve içenler hazırlasın. geceleriniz çok uzun sürecek. her detayı, hatırladığım en ufak detayı bile anlatacağım. ve bu hikaye sonunda sizler aşk için bir erkek neler yapabilirmiş anlayacaksınız.

gece mi kaldı bin sabah oldu

beyler devam ediyorum.

tabii hemen gericevap yazdım. "kusura bakma ama tanıyamadım seni." içimden de "biri beni kesin işletiyor ama hangi bin bu" diyorum.

yaklaşık 2 dk sonra cevap geldi. "nasıl unutursun lisedeki aşkını.." o an "gibtir lan iyi taşşak malzemesi bulmuşlar" dedim içimden. çünkü benim lisede aşık olduğum kız "gibseniz" gururunu yenip bana mesaj atmaz, biliyorum tanıdım yeterince atmaz.

eh iyi madem öyle taşşağa taşşak deyip cevap döşedim "gibtirme belanı arıyorum herkimsen teli açarsın." yazıp gönderdim ama içimden bir umut lan ya gerçekten oysa diyordu.

geri gelen cevap aynen şöyleydi "pekala ara o halde". o mesajı okuduğum anki halet-i ruhiyemi kelimelerle izah edemem..

elin biberliykenmi çektin panpa

aradım. ses tanıdıktı ve naber dedi. kilitlenmiştim. bu kız benim 1 hafta peşinden koşup daha sonra defalarca ayrılıp barıştığım kız olamazdı. çünkü o böyle birşey yapmazdı gururu çok önemliydi onun için.

üzerimdeki mallığı elimle bir kenara ittikten sonra cevap verebilmiştim. "i, iyidir ya nolsun, nolabilir ki öyle işte günler filan geçiyor sıcak filan zaten" diyebilmiştim. ama fark edeceğiniz üzere mallık kurduğum cümlelerden fışkırıyordu adeta. mala bağlayan ak amca, türban gurban olduğum rasullallahtan gelen diyen amca ne ki.. rakip tanımıyordum o an saçmalamakta..

bi kaç saçma cümle kurduktan sonra "e iyi mesajlaşırız o halde" deyip karşılıklı kapattık telefonu.

ulan dünyalar benimdi bee.. en son malca bi sebepten dolayı ayrılmıştık ve haliyle en sevdiğim beni unutmamış arayıp görüşmüştük... bunun gazıyla dükkandan çıkıp birşeyler içmeye gittim arkadaşımla.

hemen arabaya atlayıp arkadaşımı evinden aldım ve doğruca her zaman takıldığımız açık hava gazinosuna yollandık. hayli yüklü bira ve meze ile mekana girdik. çok neşeliydim yaa. anlattım. bak böyle böyle oldu çok mutluyum dedim.

o gün baya konuştuk "baba sen işini bilirsin" deyip gazı dayadı bana.. almıştım. gazı. mutluydum amk daha ne olsun idi?

ben bi kere jalapeno adinda bi ispanyol dilbiberine agib olmustum, bi kere opustuk, ama cok aciydi dilim kac gun yandi ama allahtan gotumu yalatmadim fantaaziyi abartip

daha sonra mekandan ayrıldık ve kankamı evine bıraktım. çevrede tanınan bi araca sahip olduğumuzdan mütevellit alkollüyken araçla gezmek pek tavrım değildir. ama o gün zincirimi kırmıştım. resmen polislerin önünden geçerken nanik yapıyordum. zütü yiyen varsa gelip durdursaydı beni? haa, yemezdi...

dükkanı kapattık ve eve geçtik. bu sırada ilk mesajımı atmak için uygun zamanı bekliyordum. ulan gibik kafam bunun zamanı mı olur at işte. her neyse. akşam yaklaşık 20.30 sularında mesaj salladım "çıkalım mı alıyım seni evinden".

gelen cevapta "oluur evi biliyosun ne de olsa" diyordu. tabii ki biliyordum amk evi. niye? çünkü lisedeyken yaklaşık 2 yıl çıkmıştım ve bu süre zarfında babasının kan grubu da dahil gereksiz her bilgiyi öğrenmiştim. bu yüzden evi bulmak zor olmadı.

evde bikaç bişey atıştırıp dişlerimi fırçaladım ve indim aşağı. soktumunun yerinde arabayı bile bulamıyorum. niye? çünkü herkes zengin amk herkeste araç var. uzaktan kumanda ile aracın kapılarını açıp yanan ışıklardan aracı tespit ettim. yanına gittim ve bindim.

ulan resmen titriyorum. lise bittikten kaç yıl sonra görücem onu? hem de çok pozitif bir şekilde, yani belki yeniden he? belki...

biri ilkokuldaydı diğeri de lisede miydi yani amk. öyleyse boşa dinlemicem gitcem yatcam.

@17 öyle değil kardeşim. 2008'e flashback yaptım şu an. dikkatli okursan ayrıntılarıyla beraber olayın bir örgüsü olduğunu görürsün.

her neyse. devam ediyorum beyler.

araca binip kontağı çevirdikten sonra teybi açtım ve yavuz çetinden sadece senin olmak parçasını loop'a alıp kızın yanına doğru bastım gaza. bastım, gaza. ilk defa kendimden şüpheye düşmüştüm. ben gerçek miyim? bu olay gerçek mi? şaka mı yoksa herşey? bunu sadece 10 dk sonra öğrenecektim. the truman show esprisi başıma gelmişti..

kısa bi sürüşten sonra eve yaklaşmışken arayıp "neredesin tam olarak" diye sordum. evinden kızı nasıl alırım di mi? her neyse. verdiği tarif ölçüsünde ilerledim ve işte karşımdaydı.. bütün güzelliğiyle geceyi aydınlatmıştı. benim gözümdeki karartı gecenin siyahlığıymış meğersem.. onu görünce aydınlanmıştı her yer çünkü...