yeni evcil hayvan aldım ismi boncuk

canlandırayim.

ben de bir zaman kuş vardı kuşu dövdüm la resmen pişmanım, şimdi daha bilimser şekilde yaklışıyorum. ama hayvanat beslemiyorum çünkü olmaz annadın

oha, okumam özet geç bin.

özet geç binç okumak zor gelior

onu kibrit kutusuna koyup, tuvalete attım. borular tıkandı amk.
acım büyük.

ona bu ismi boncuk gibi babaç gözlere sahip olduğundan verdim. boncuk bir sinek. onu ilk defa, on gün önce soğuk bir kasım günü dışarıdaki ambulans sesini duyduğum zaman kısa süreli pencereyi açtığım anda gördüm. içeri girdi; çok korkmuş ve üşümüştü. camda öylece ağlamaklı gözlerle bana bakıyordu boncuk. ben ise bu korumasız yavruya, her güçlü ırkın kapıldığı saldırgan auraya bürünerek gazete kenarıyla vurdum. pencere pervazına düşerek hızlı bir biçimde ön kollarıyla başını ovuşturdu. işte, kafasını ovuşturan o olduğu hâlde ampülün yanması bende oldu ve yaptığım hatayı idrak ettim. kimi zaman insanlar böyle huur çocukluğu yapabiliyorlar - siz benden daha iyi bilirsiniz bunu- aldım onu, nakış ipiyle ayağını bağlayarak sahipliğimi ve korumacılığımı gösterdim ona. bacağı koptu amk boncuk'un. olsun daha beş tane daha ayağı vardı ve az gevşeterek bi başka bacağına ipi bağladım. boncuk'u balon misali parka çıkartıyor, onu ehlileştirmeye çalışıyorum. terliğimi getiremese bile, en azından yerini uçarak gösteriyor. görmelisiniz çok akıllı. geçen gün veterinere yaşını ve cinsini-ırkını- sormak için gittiğimde bana hep birlikte çok güldüler. bu durum karşısında insanda hatta veterinerde bile artık hayvan sevgisi kalmadığını düşünerek evde boncukla birbirimize sarılarak ağladık.. öldü galiba. :(