zombi hikayem

Öncelikle bu hikayeyi geçen sene yazmıştım ama ilk partta bıraktım şimdi baştan başlıyorum

Gün 1:
Hergünkü gibi saat 9 gibi kalkıp taktan hayatımın taktanlığını düşünüyorum hani kalktığında böyle nerdeyiz amk gibi bi his olurya aynı öyleyim neyse bi 20 dk sonra yemeklik alıyım diye dışarı çıktım bakkaldan alacağımı alıp eve dönüyorum bi ses geldi uzaktan çığlık gibi bişey birinin ırzına mı geçiyolar lan diye koştum bi baktım bi varlık töbe yarabbi deyip kaçmaya başladım ama cin felan gördüm sandım bizim arkadaş grubu var sitede 2 arkadaşla aynı bloktayız ama diğerleriyle aramızda 3 blok var işte çağırdım o 2 sini adları Deniz ve Ozan geldiler işte konuşuyoz kapı çaldı gittim baktım Batu gelmiş beyler bişey gördüm dedi (onuda çağırmıştık işim var deyip geçiştirmişti) o böyle deyince bende bi irkildim ne gördün lan deyip içerdekilere de anlatmıştım Batu gelmeden işte Batu benim gördüğüm aynısını tarif ediyo işte acaba dedik mahallede yatır felanmı var lan diye tırstık Yiğitide alıp gidelim la dedim hepsi kabul etti bide ne olur ne olmaz diye yanımıza sopa felan aldık sanki cin olsa sopa işleyecek gibi bu arada sadece yiğit ailesiyle yaşıyo Deniz ve Ozan la aynı evde yaşıyoduk ama sonra onlar sığmıyoz diye biri karşıya biri üste taşındı Batuda bizim blokta yer olmadığından 3 blok öteye taşındı işte çıktık yola Yiğiti alıp Yiğitin arabayı alıp gidecez bu arada Yiğitin aileside Yiğitin Abisinin yanına almanyaya gittiler Yiğiti aldık bindik arabaya yolda bu gördüğümüzün birinden daha gördük hepimiz korktuk ama en çok Yiğit korktu bide arabayı sürüyo eli ayağına dolaştı bu yoldakine çarptı çarpınca durup camı açıp baktık bu yaratık aynı insan gibi bişeydi sadece heryeri kan ve bazı yerlerinde çok fazla yara vardı.
Yiğit hala korkusunun etkisinden çıkamadığı için arabayı ben sürmeye devam ettim nereye gideceğimize karar verdik bu arada bu olaylar yaşanırken akşama iyice yaklaştık gideceğimiz yer ise şehrin dışına varmadan bizim bi çiftlik gibi bi yer vardı oraya gidecektik.
Oraya varınca saat gece 10 u bulmuştu.

Dinleyen varsa devam edecem

he amk reresereseverd

reserved

reserved

Lokantanın yanında bir telefon kulubesi gördüm. Ankaradaki tüm hatlar çalışmıyordu. iletişimi ev telefonlarıyla veya belediyenin yaptırdığı telefon kulubeliriyle sağlayabilirdik. Evlere girmeye korktuğum için hiç düşünmeden kulubeye daldım ve hem etrafı kolluyorum hemde 155 112 165 ne devlet telefonu varsa arıyorum ama ulaşılmıyor. Kıbrıstaki yakın arkadaşımı aradım ve o kıbrısta salgının henüz bulaşmadığı söyledi ve tv haberlerinden bu olayları takipettiğini anlatdı. Bende bin gel benim yerimde ol lan dedim. Orda keyif çatıyordu.Ve biraz konuştuktan sonra telefonu kapadım. ileriden askeri araçlar geçiyordu ve 2 adet helikopterin havadan yolları bombalağını gördüm.Ürktüm! Bunlar zombilerdende tehlikeli! Beni zombi sanıp parçalamasınlar diye kırtasiyeye daldım ve kafama biri tabanca doğrultu bir anda.Dur yapma dedim ve kırtasiyeci sandığım kişi benim liseden arkadaşım çıktı ve sen burada ne arıyorsun dedim! Babamın dükkanı burası arada sırada gelir yardım ederim ve öğretmen oldum ama bir türlü atanamadım. Tamam boş ver hayatını kariyerini dedim ve sen ısırıldınmı? Hayır salgını kapmadım dedi. Babam zombi oldu ve aşağı depo katında onu zincirledim dedi. Bende onun bunun tehlikeli olduğunu söyledim! Bağırma sesi ta yukarı kadar geliyordu ve zombilerin dikkatini çekebilirdi. Tüm zombiler bura toplanmadan şu babanı ya öldürelim yada arabayla uzak bir yere bırakalım dedim. Eski Lise arkadaşım Ahmet ise bunu düşünüyordum ama tek olduğumdan yapmaya kalkışamadım dedi. Bende pompalı vardı ve babasının kafasını uçurmayı teklif ettim oda zar zor kabul etti ve bodrumdan uzaklaştı. Silah çok ses yapmasın diye ucuna bez bağladım ve babasının kafasına doğrultum ve 1 el sıktım kafası paramparça oldu ağzı yüzü dağıldı.

resident evil terk amk

uptura uptura uptura

beyler ilgi az amk! Daha bunun 10 katı arşivim var.

Abim tuhaf olmaya başladı ve bana sen kaç ben burda kalacağım dedi. Sanırsam abimde salgını kapmıştı. Abime olmaz burada tek kalamazsın dedim ama abim sözümü dinle lan diye bağırarak benim gitmemde ısrarcı oldu.Ve gözlerini kırmızı şişlikler sarmış. Gözünde damar çıkmıştı sanki ve ağzından kan kusuyordu.Ben bir hızla depara bastım ve çöplüğün orda 1 ceseti parçalayan 5 6 çingene zombiyi atlatarak otobana vardım. Onlarca araç terkedilmiş haldeydi ve hepsinide kurcaladım. Erzak silah sopa ekmek su ne varsa yağmaladım.Bir tırın içinden pompalı buldum ve 20 adet fazladan kurşun. Hemen kaptım bunları ve arabalardan birinden arakladığım çantanın içine yerleştirdim.300 400 metre ilerledim ve koyun taşıyan kasalı forda 70 80 tane zombi saldırıyırordu. Aracı öyle bir sallıyorlarki neredeyse yan dönecek. içindeki koyunlara hiç bir hastalık yoktu. Asıl amacım bu aracı kaçırmak olacaktı ama nasıl olacak? Zombilerin dikkatini bir cesetin üstüne vermem gerekiyordu ve araçtan ancak öyle ayrılırlardı. Arabalardan birinde 16 17 yaşlarında ölmüş bir erkek ceseti buldum.Ve arabayı çalıştırıp cesedi camdan zombilerin 10 15 metre yakınına fırtlattım. Kasalı aractaki koyunların sayısı 15 20 vardı ve bunları kesip 10 sene boyunca yiyebilirdim. Zombiler hemen cesede üşüşdü ve ben arabayla ani bir gaza bastım ve kasalı aracın camında içeri atladım. Zombiler araca bindiğimi farketdi .Arabının anahatarını aramaya kalkıştım.Ve aynalığın arkasındaki muskanın arkasında kalmış ve hemen aldım. Aracı çalıştırmaya uğraşıyorum ama zombiler bir diri insan görünce çıldırırcasına araca yaklaşıyorlar ve sonunda aracı çalıştırdım ve Şehir dışında bir yerde çalışan bir telefon bulmak için yola koyuldum.

vay aylaklar vayy

lanet olası zenciler nerde

lsd candır can

@7 Islak ıslak terlemiş haldeyiz , terimiz alnımızdan akıp gözümüzü yakar halde. Zombilerle dövüşmek filmlerdeki gibi olmuyor maalesef, o dövüşten sonra elinizle alnınızı silemiyorsunuz. Elinizi diğer elinize bile değdirmeye korkuyorsunuz.O halde bankanın içinde öylece bekledik.O pis yaratığın kanat sesi gece sizi uyutmayan, kulağınıza tecavüz etmeye çalışan sivrisinekten bile daha uyuz geliyor o anda. Yaratık bizden umudu kesmiş olacak ki gitti. iyice emin olup dışarı çıktık. Hacıbayram yokuşundan gitmeyi planlıyorduk.Öyle de oldu hacıbayrama vardık. Hacıbayram'da güvercin ekgib olmazdı. Lanet olsun, güvercinler hiçbir zaman hoşuma gitmedi ama bu gerçekten sinir bozucuydu.
Kanatları sinek kanadına dönüşmüş, her kanat çırptıgında etrafına asit veya her ne b*ksa onu atan ve boş zamanlarında kedi avlayan bir güvercin topluluğu karşımızda bize bakıyor. Keşke elimizde biraz kuş yemi olsaydı ama yoktu .O lanet “or*sp* ç*cukları” bizi gördüler ve birden havalandılar. Yukarıdan bize dogru geliyorlardı. Biz de onlara doğru koştuk. Neyse ki romantik bir çarpışma olmadı. Kendimizi yokuşa attık fakat güvercinler de pes etmedi tabi.Ama tek sorun güvercinler değildi. Hacıbayram çevresinde Çingen bebeler zombi olmadan önce bile zombiden daha beterdi. Or*sp* ç*cukları her zamanki yerlerinde pusmuş av arıyorlardı. Kuşlar bizi kovalarken önümüzü kestiler. istedikleri para değildi.Yol direk devam ediyordu. Arkamızda kuşlar önümüzde Çingen zombiler.Tek seçenek sağ taraftaki uçuruma kendimizi atmaktı.(Öyle yapmalıydık.) Ama yapmadık. Emanetleri çekip Çingen binlere saldırdık.ilk hamlede ikisini indirdik. Beş kişilerdi.Ben ikinci bir hamleyle diğerinide indirdim. Fakat arkamı döndüğümde kuşun biri kanadıyla abimin kolunu kesmişti. Yerden aldıım büyükçe bir kayayı zombinin tekine fırlattım, abimi aldım ve yokuş aşağı koştuk. Araba aşağıdaydı, gitmemişlerdi. Hemen bindik arabaya yola devam ettik. Abimin ateşi çıkıyordu sanki…

reserved

@6 Bende 400 liraya aldıgım bi katana(Japon kılıcı) var. Abimdede bi tane üzerine çivi çakılmış odun var. Karşımızda 4 kişilik zombi grubu var.Ama nasıl anlatayım daha önce insan olduklarını bilmesem uzaylılar dünyayı feth etmeye geldi derdim. Kiminin yüzünün yarısı yok , kiminin kalbi dışarıda atıyo. Birinin soluk borusu kopmuş mide asidi dışarıya fışkırıyo diger organlarını eritiyo fakat umurunda degil.Ama hiç bişey lanet koku kadar rahatsız edici olamaz .40 derece havayla beraber insanı boguyor resmen.Her neyse zombiler üzerimize gelmeye başladı 1 tanesi bana geldi 3 tanesi abime.Abi dedim sen kaç üzerime gelenin boynunu koparıverdim. Fakat ölmedi vücudu düştü fakat başı hala bana gelmeye çalısıyodu. Dışarıda sallanan gözüyle göz göze geldim anına abimin peşine koştum. Abiiiiii diye bagırdım.En önde koşanı alt etti hemen abim bende en arkadakini hallettim. Ortadaki bi abime birde bana baktı. Yaratık titremeye başladı. Agızından garip sıvılar çıkıyodu.Bi yandanda Parkinson hastası gibi titriyordu. Gökyüzüne bakarak agızından bi anda kelebek çıktı bi tane.Ama öyle hayal ettiginiz rengarenk degil b*k rengi. Saga sola tükürmeye başladı asit tükürüyordu. Hacıbayramın oraya giderken ziraat bankası var onun oraya kadar kaçtık bankaya girdik. Yaratık gidermi acaba diye bekliyoruz. Babamgilden ayrılalı yarım saat geçti telsizde çekmiyo. Abimle çaresiz bekliyoruz saat öglen 12-1 arası. Sıcak iyice bastırdı…

@5 Çaresiz ne yapacagımızı düşünürken aklıma bir fikir geldi bu yaratıklar sese kokudan daha duyarlı. Bende onları başka yöne çekip kaçmayı önerdim. Elimizde torpil dinamit vs. patlayıcı bulunmadıgı için bi nebze biri kendini feda edecekti. Herkes ben yaparım demeye başladı tabiki.Ben, abim, kaan ve Oğulcan başladık yazı tura atmaya ve piyango abime vurdu. Abim hakim bi tepeye çıkıp başladı bagırmaya. Herkes bindi arabaya bende biner gibi yapıp vurdum kapıyı gitmelerini söyledim. Abimin peşine gittim bende bagırmaya. Babamlar bastı gaza geçtiler tehlikeli bölgeden onlar geçince abim bana bir geçirdi felegim şaştı ama umurumda degil. Dedim abi koş gibecekler bizi babam telsizle haber verdi ileride bekliyoruz diye. Bizde biçare kaçıyoruz geldigimiz yere dogru fakat küçük zombi grupları hala etrafta. Arabadayken onları önemsemiyorduk ama 2 kişiyken gerçekten çok tehlikeli oluyorlar.(Unutmayın onlar fiziksel açıdan sizden çok daha güçlü salak olmaları önemli degil tek tükürükle onlardan biri olabilirsiniz. Ayrıca bulabilirseniz , kılıç , beyzbol sopası , çivi çakılmış uzun odun, tırpan , bıçak tarzı şeyleri olabildigince alın yanınıza ateşli silahlardan hem daha uzun ömürlü hemde daha saglıklı olur ses açısından. Kılıç , bıçak gibi şeyler zamanla deforme olur unutmayın insan kesiyorsunuz nede olsa ot değil.Bu nedenle beyzbol sopası tarzı şeylere agırlık verin.)

@4 Ankara’nın varoşlarında büyüdüm ben. Kalede oturdum bu olay cereyan edene kadar.O yüzden oralardan çıkmak pek kolay olmadı. Ankaralılar bilir ibn-i sina hastanesinin orda kavşak vardır. Oradan geçmek zorundayız fakat arabalardan adım atacak yer yok o derece. Orada bişey daha fark ettim bu zombiler sürekli mutasyona ugruyor çünkü hiç bi güç hiç bi patlama 4 adet arabayı üst üste koyamaz bence. Geri döndük Anafartalar caddesinden devam ediyoruz. Yolda küçük zombi grupları karşımıza çıkıyor fakat etkisizler. Arabanın önünü çelik zırhla kaplamıştık(babam anlar böyle şeylerden).Bentderesine gitmeye karar verdik. Oraya dogru devam ettik. Lakin bentderesine inen caddeye geldigimizde 100lerce zombi bizi karşıladı. Arabayı durdurduk kontagı kapattık. Bentderesinin yukarısında hıdırlık tepe vardır. Komple Çingene bide bunların zombi oldugunu düşünün ev nüfusları zaten kalabalık müthiş bi zombi ordusu var karşımızda. Etrafta lağım kokusuna karışmış leş kokusu.Çevremizde hayvan ölüleri virusten etkilenmiş hayvanlar.(Ayrıca bir tavsiye karıncalara çok dikkat edin özellikle asker karıncalara çünkü gerçekten tehlikeli taşıyıcılar. Arılarda buna dahil uçan tüm canlılardan uzak durun olabildigince kısa kollu , şort giymemeye çalışın vücudunuzun tüm yerlerini örtün agızınız dahil. Hatta bulabilirseniz oksijen maskesi kullanın dışarıda gerçekten gerekli bu.)

@3 Ben dünya kontrolden çıkmadan önce kendi halinde bir gençtim.Üniversite 2. Sınıftaydım gelecekle ilgili hayallerim vardı muhendis felan olcaktım. Ankara’da yaşıyorum fakat üniversiteyi Ankara dışında okuyorum(dum).Yaz tatilinde bu olaylar ceyran etti. Tabi ben resident evil, left 4 dead , dead space gibi piyasadaki çogu zombi oyununu bitirmiş biri olarak hızlı düşünebiliyodum. Durumun farkına vardım. Aileme söyledim. Babam ilk başta bana bi gibtir çekti ama sonra baktı olacak gibi degil kabul etti. Evde erkek olarak abim ben ve babam varız sadece.Bu nedenle babam sürekli evde kalıyordu abim ve ben market ve silah dükkanlarını soyuyorduk.Bu şekilde bir süre devam ettik.
Fakat zombilerin sayısı geometrik bir biçimde artıyordu. Köye kaçmaya karar verdik insanlıktan ne kadar uzak o kadar iyi sonuçta. Köy eve 1:30 saatti arabayla fakat yol durumunu bilmiyorduk muhtemelen çevre yolu , otoban felç durumdadır.Ama başka çaremiz yoktu önceden çaldıgımız bi transpotera eşyaları yükledik yola koyulduk. Annem , babam , kardeşim , abim , ben ve 2 arkadaşım. Yola çıktık. işler buradan sonra sarpa sarmaya başladı.

up up up

2 Bölüm yayınladım beyler!Çalıntı değildir! Komsumartikzombisitesinde yazarım! Benim hikayemdir!