Okulun sıkıcı havasını bilir misiniz ? Öğretmenlerin kendi çapında espiri yapıp sıkılmadan ders anlattığı ölüm gibi bir 40
dakika, bu 40 dakika boyunca neler düşünmez ki insan..
Hayatımın aşkını düşüdüğüm sırada okulun ön bahçesinden gelen ince tiz ve kıza ait olan bir çığlık sesiyle herkes cama
toplanmıştı. Kimse ne olup bittiğini anlayamadan bahçede bir koşuşturma ve kan görünüyordu. Herkes sınıfta çığlık
atmaya başladı.
Daha önce asosyal kendine güveni olmayan bir kişiliğim olmasının bana avantaj sağlayacağını hiç düşünmezdim.
Kendimi sabah akşam bu zombilere, silahlara ve çatışmalara adamış biriydim. (tabii bilgisayar başında) Ayrıca bilim
kurguyu seven bir yapım olduğundan bütün zombi film, dizi ve oyunlarını bitirmiş bu tür şeylerin araştırmasını çoktan
yapmıştım. Kısaca böyle bir durumda ne yapılacağını en iyi ben bilirdim. ( ve tabi en yakın arkadaşım Dean ) Dean
benim gibi oyun dizi kolik bir gençti ama kız bakımından benden daha şanslı ve tecrübeliydi. Kendine güveni tam
diyebiliriz bana göre daha kumral ela gözlü benden biraz daha kısa ama daha yapılı bi fiziği vardı. Ben ise uzun ama
zayıf biraz daha sarışına kaçmış açık kahverengi gözlü bir tiptim.

hayal gücünü görelim dökül

Tutar rez

gibiş var tutar

Sınıfta herkes bi korku içinde oradan oraya koşturuyordu. Öğretmen kendini unutmuş bi şekilde masasına oturmuş
olanları hazmetmeye çalışıyordu. içten içe korkmuş tavrımı belli etmeden arkadaşım Dean' i tuttum ve napmamız
gerektiğini sordum.
- (Sesi korkudan hafif titrek bir şekilde) "Bilmiyorum olanlara anlam veremiyorum" dedi.
Bense hemen kendisine gelmesini ve okuldan çıkıp ailelerimizi bulmamız gerektiğini ona hatırlattım. (Ne kadar soğuk
kanlı bir şekilde söylemiş olsamda korkudan altıma yapıcaktım diyebiliriz.) Dean' le birlikte diğer herkesi bir yana
bırakıp sınıftan dışarıya kendimizi attık.
Köşede fısıldaşırken ona dizilerdeki olayın gerçek olduğunu muhtemelen sese geldiklerini ve kafalarını vücutlarından
ayırmamız veya birşey sokmamız gerektiğini söylemiştim. Ama bir sorun vardı daha 17 yaşındaydık ve ufak tefek
kavgalar harici kimsenin burnunu bile kanatmamıştık.

Okuyan varsa devam ederim

vay amk aynı hayaller hep.