zonguldak merkez

ılıksu'nun o mavi-yeşil eşsizliğiyle hoşgeldin diyen, biraz ilerde öküşnede doyasıya köfte yiyebileceğiniz yada gün batımında çayınızı yudumlayabileceğiniz, kozluya yeni açılan aqua parkıyla gelişimi hissettiren, kozlu sahilini geçerken yukarıda kavaklığın oradaki çay bahçelerinden birilerinin sizi izlediğini bildiğiniz, üniversitenin alt kapısı civarına geldiğinizde sol tarafındaki avm nin ardından tekrar denizle buluştuğunuz, terminale vardığınızda kömür kokusunu ciğerlerinize soluduğunuz ve sümüğünüzün renginin artık siyah olmasına sebep olan, merkezini 5 dakikada tavaf ederek günde milyon tane işinizi kısa sürede halledebileceğiniz, biraz daha ilerilere doğru sonsuza kadar batmaz burası diyeceğiniz sahil kafesi ve az aşağısında iskele tayfasıyla sizi bekleyen, devamındaysa ister liamn arkasına ister fenere yönlendiren,gri-siyah o küçük dıbına koyduğumunun memleketi...

alt cemiyet,b tipi, doktorlar lokali, gazeteciler cemiyeti, beyoğlu caddesindeki çay ocagının yanındaki fıratın playstatıon salonu olmasa bu şehre geleni uğrayanı gibeyim... eskiden takozda iyiydi. şimdi eski ocean club takoz olmuş. takoz eski çekek haliyle kalsaydı iyiydi.he bide iskelede ki ilk çekek var. hasan abilerin çekeği. duvarında her sene yeni notlar düşülen çekek... bu sene duvarında en başta mayına bas damarıma basma yazıyo... koca koca adamlar yazıyor bide bunları... neyse işte bide orası olmasa uğrayanı gibsinler bu amk şehrine.

bizim zamanımızda orta köye, çatıya giderdik şimdi gençler üniverstenin oralardaki kafelere takılmaya başlamış, onların yaşındayken b tipinde fasıllara giderdik, nerden buluyoduysak o yaşta hatrı sayılır bahşişler bırakmadan çıkmazdık. şimdi ne tadı kalmış taşının toprağının nede gençliğin zonguldaklılığı.

edit:alt cemiyeti (maden mühendisleri lokali) özellikle bir kez daha belirtmek istedim... özlense özlense bi ordaki denizin dibinde içmek özlenir. deniz dediysek taklu liman işte.

edit 2:ha birde ikinci makas olmasa kim anlar halimizden akşam 22:00 dan sonra.

edit 3:biraneler sokağındaki çatı barı ve ordan çıkınca hemen karşısındaki aradaki sarı erdemlerin hasan usta çorbacısını unutmuşum. çatı bar patladı gerçi bi kaç sene önce.

edit 4:hey gidi lan istanbul pastanesi vardı çarşının göbeğinde... biz lisedeyken orasıydı asıl mekan... kimin eli kimin cebinde kim kimle nerede ne yapıyo herşey orada dönerdi... her kavga orada başlardı... her aşk orada başlar orada biterdi... şimdi ne acayip olmuş... sabah hastanede işi olanlar ellerinde sağlık karneleri çağ poğaça yapmaya geliyolar... eskiden neydi öyle amk... 5 saat süslenmeyeni içeri almıyolardı...

edit 5:adımı söylersem doğmamış çocuğumu gibsinler... bu saatten sonra sanal ortamlarda sözlüklerde edebiyat parçalıyomuş yıllar önce üniversite diye çıktı gitti oralarda güzelim cumartesi akşamı evde bilgisayar başında oturuyomuş dedirtmem hacı kendime. geliyoz daaa arada bi bayrama seyrana..