Gidişini izledim elimde bana verdiği paketle. Olduğum yerdeki kaldırıma oturdum. Derin bir iç çekip paketi açtım. Keşke açmasaydım lan o paketi. Hep hediye kalsaydı en azından içinde güzel bişey vardır diye umutlanırdım.

Beraber çekildiğimiz onlarca fotoğraf, ona aldığım hediyeler dahil herşeyi koymuş kutunun içine. Benden ona ne kaldıysa bu paketteydi anlayacağınız. Hepsine tek tek baktım yolun ortasında ağladım lan binler. Kolaymıydı amk yaşadıklarım. Kutunun sonunda da bir not

"Senden bana ne kaldıysa hepsi burda. Keşke o gün beni dinleseydin. Unutamadım ama yaptıklarına rağmen unutamadım seni. Aslında ilk gibgit dediğinde vericektim ama değmezsin biliyomusun. Al sana en güzel hediye. Şimdi sevgilim gibtirgit."

Beyler nefes almak inanın bu kadar zor gelmemişti daha önce. Hıçkıra hıçkıra ağlamak ne demek o gün anladım. insan bi yerlerden atlayıp kurtulmak istiyor ama sonra aklına o geliyor..

Hediyenin vermiş olduğu şokla birlikte kendimden geçtim. Tarığı aradım

-Efendim kanka
+dıbına koyim lan senin ben
-Kanka iymisin nerdesin geliyim
+Gelme lan gelme cenneti cehennem ettin bana
-Nerdesin amk
+Okulun önündeyim amk gel gel daha rahat söverim dedim ve telefonu kapattım.

Yazdığı yazıyı yarım saat boyunca okudum. Beyler dinleseydim keşke. Koç burcuyum inatçıyım ama inadımı gibeyim keşke dinleseydim. En çokta bana geri dönmeyeceğini bilmek koyuyordu ya amk.

Yarım saat sonra Tarık geldi yanıma oturdu. Kaldırıp tek yumruk atacak durumu bırakın sövmek için bile gücüm kalmamıştı. Hediyeyi görünce

-Her hediye güzel olucak değil kardeşim gel bi yürüyelim dedi. Kaldırdı ayağa yürümeye başladık.

Vay amk hikayenin sonunu cok merak ediyorum

rezerved

Ağzımdan tek kelime çıkmadı. Ben konuşmayınca Tarık'ta sustu. 1 saate yakın yürüdük. Yürüyerek eve varmıştık amk. Hiçbirşey demeden eve çıktım yorganımın altına girip ağlamaya devam ettim.

Ömrüm boyunca o kadar ağlamadım ben amk. Ertesi gün okula gidemedim. Evde sigaranın dibine vurdum. O gün 3 paket bitirdim. Ciğerlerim artık yeter diyordu ama kalbim laf dinlemiyordu. Sahile gittim beraber ilk oturduğumuz banka oturdum denizi izledim. Yoktu beyler yanımda olması gereken insan yoktu.

Karşısına geçip konuşmaya yüzüm de yoktu ki. Doğum günü Ağustos'ta olduğu için iyice yıkılmıştım be beyler. Okul yokken nasıl bulucaktım ki. Yüzüme bakmazdı. Akşama doğru eve geçtim. Yazdığım günlüğü temize geçtim. Olurda hediyeyi verebilirsem hediyem hazırdı günlük.

Beyler okul bitene kadar sadece derste o farkında olmadan bakabildim. Konuştuğu yeni erkekler vardı. Bizim tayfa ne kadar zorlasa da ben başka bir kıza bakmadım. Seven insan için unutmak, imkansızı istemekmiş amk. Teşekkür almıştım Eylül'de aynı benim gibi teşekkür almıştı.

Okul bitti dağılıyorduk
Bir daha görebilicekmiydim seni Eylül?
Bir daha sarılacakmıydım sana?
Bir daha öpebilicekmiydim seni?
Bir daha kokunu içime çekebilicekmiydim?

Ben sordum ben cevaplıyım. Hayır..

Arkasını dönüp bakar belki diye bekledim. Bakmadı beyler dümdüz yürüdü gitti. Baksaydı umutlanırdım yine. Niye bakmadın ki sanki? Saçını düzeltirken falan çaktırmadan baksaydın ya ne olurdu sanki.

3 ay tatili bizimkilerle içmeye gittğimiz zamanlarla doluydu. Onu görememek ilk başlarda çıldırtma derecesine gelse de sonradan alışmaya başladım. Unutuyormuydum yoksa binler? Bizim tayfa sürekli yeni kızlarla takıl dese de kimseyle takılamadım. Hep o günü bekledim. Ağustosun 22'si doğum günüydü. Bu hikayeyi yazmaya başladığım gün..

En sonunda beklediğim gün geldi. Üzerimi düzgünce giyinip dışarı çıktım elimde ise aylardır uğraştığım defter..

Yeni part atacanmi pnp yoksa yatacam yarin ders calismam lazimda

hikayeyi düşünmeden yapamıyom panpa rez

Telefondan arasam açmazdı biliyorum bende direk evine gittim. Umrumda değildi hiçbirşey. Ne olursa olsun artık diye düşünüyordum. Kapılarını çaldım açan kimse olmadı. Bir daha çaldım yine kimse açmadı. Evde kimse olmadığını anlayıncaya kadar çaldım.

Nerdeydi lan bu kız. Bütün yıl bu hediye için uğraştım gidemezdi bir yere. Denize düşen yılana sarılır derler ya aynı hesap telefona sarıldım bende. Aradım ama açmadı. Uzun uzun çaldı 5 kere ama açan olmadı. Mesaj attım

+Lütfen 1 gram değerim varsa aç şu telefonu.
-Ne oldu açmıyacam.
+Sana hediye hazırladım verip gidicem.
-istanbulda'yım seneye verirsin.
+Tam olarak nerdesin bir şans ver gün bitene kadar veriyim bari.
-Ümraniye merkezde bir kafedeyim akşam 10 da kalkıcam haberin olsun.

Vay amk oyun oynuyordu resmen benle ama bu sefer ben kazanıcaktım. Saatime baktım 5'i geçmişti yol zaten 2 saat bulana kadar saat kaç olurdu ki? Koşarak gebze-harem geçen bir yere gittim. Otobüse binip "Tamirhane" dedim parayı verip boş bir yere geçtim. Şanslıydım beyler. Gebze-Haremde boş bi yer bulduğuma göre şanslıydım.

Yol boyunca düşündüm ulan bir hata vardı. Eylül sürekli bana istanbul'da sadece kadıköy'e giderim diyordu. Bir an durdum düşünmeye başladım. 2 saat yol zaten 2 saat boyunca düşündüm beyler. Tamirhanede inince hayatımda oynadığım en büyük kumarı oynadım belki ama kadıköy arabasına bindim. Zaman su gibi akıyordu saat 8'e dayanmıştı. Kadıköy'e varınca tekrar mesaj attım

+Biraz ipucu verirmisin
-Tabelasında kahve fincanı resmi var 2 katlı bir mekan.

Koşmaya başladım, Kadıköy'de deli gibi dükkanların tabelalarına bakıp koşmaya başladım. Kahve fincanı olan her mekana girdim her yere baktım tuvaletine bile baktım amk ama bulamadım. Saatime baktım 9.30 olmuştu. Kumarı kaybettiğimi anlayarak yürüdüm ara sokaklardan bi yere çıktım. isterseniz kader deyin isterseniz yalan ama tabelasında kahve fincanı olan bir mekan hemde 2 katlı..

1 part daha at yav gitme

Devam.lan hadi devam et işi gücü bırak devam et.

Devam et kardesim 1 part daha

Panpa son 2 part at bari bağımlılık yaptı gahsh

Rezervasyon

Devam et amk aglat bizi de

Burda bitirmezsin herhalde

Ulan amina koyim yaz yazzz
En heyecanlı yeri amkkkk

Lan hayır en heyecanlı yerinde gitme

En heyecanlı yerinde gitme olummm

1 bölüm daha be

Rezzzzzzz 21

Rezz 21. Sayfa