sondan başlıyorum kardeşim öncelikle sivilce strese bağlı olabilir ve bağlı olmasa dahi zamanla geçeçektir gibtiret. tipsiz olduğunu düşünebilirsin ama karşına senin tipsiz olmadığını düşünen birisi illaki çıkacaktır onuda çözdük. özgüvenin olması gerekir bunları yaşayıp hala hayattasın bence güçlü olduğunu gösterir. para içinde part time iş bulup hem okuyup hem çalışabilirsin. pes etme sonuna kadar mücadele et emek ver. unutma ki emeğin boşa çıkmayacak illaki bir sonuca ulaşacaksın. annen ve babanla da bir oturup çözüm odaklı konuşmaya çalışabilirsin senin kararlı olduğunu görürlerse belki birşeyler değişebilir.

Bir an önce büyü bi işe gir herşey düzelir

8 yaşındaysan hayat cok güzel

Intihar etmek çözümmü aga elbet bu çektiklerinin karşılığını alacaksın sabretmeye bak şükür et yinede

Evet beyler kusura bakmayın çalışıyorum zar zor zamanım oldukça yazıyorum. evet devam edelim 8. Sınıf bitti yaz tatili oldu arkadaşlarımın çoğu denizde yüzerken sinemaya giderken ben sanayide çalışıyordum aldığım parada yediğim yemeğe ve sigarama gidiyordu hergün sanayide ebemi gibiyolardı Allahıma kadar küfür yiyordum hergün babam bana hiç dedtek olmuyordu annem ise elinden gelen birşey yoktu bu bövule devam etti acıdan kıvranıyordum hergün ama yapacak birşey yoktu yaz tatili bitti anadolu lisesini tutturdum anadolu olduguna bakmayın meslek lisesinden farkı yoktu sınıfa girdiğimde herkez bana bakıyordu alay ediyorlardı ben ise görmezlikten geliyordum içime atıyordum hep okulun ilk haftası zengin binin biri geldi yanıma ittirdi beni bende karşılık verdim yapıştırdım 2 tane ağladı bu müdürün yanına gittim olayı adam akıllı anlatamadım utangaç biriydim tek suçlu ben gözüküyordum kınama cezası aldım aradan 1 ay geçti derslerim çok kötü gidiyordu ödevlerimi yapamıyordum bir pzartesi günü tuvalette sigara içerken yakalandım bu sefer disipline gittm uzaklaştırma aldım babam bunu öğrendi beni odunla dövmüştü okutmayacağım seni diye bağırdı okuldan aldı ertesi gün parası kaybolmuş sen çaldın diye suçladı babam yine dövdü beni ... Ertesi gün beni çocuk esirgeme kurumuna vereceklerini duydum hayatım kaymıştı gözlerimden yaşlar akıyor kahroluyordum ölümden bile korkum kalmamıştı hatta ölsem belkide kurtuluştu eziyet çekmekten iyidir ama bide ahireti düşünmek bar amk