ölü bir adamın hayat hikayesi

@540 panpa dayak attıgın adamla nasıl karşılıklı içiyonuz bu kadar mı hikaye devamı varsa yaz zevkliydi okumak güzel üslubun var

@540 gibicem belanı ha anlat adam gibi sinirlendirme beni

@540 terso yapacağını başta söyleseydin zırt pırt diriltmezdik başlığı amk adamı seni

Anlat bin

@540 lan züt dinliyoruz ya işte devam et

okuyacaaaaaaam

anlatayım mı anlatmayayım mı şimdi? anlıyamadım ben anlat derseniz devam edicem

@541 bilmiyorum olm. yakın arkadaştık kafamız taşak gibiydi kavga ettik o yüzden. kavgadan sonra ayıldık bir daha içtik

anlat nan dinliyoz işte.. hacu çok pis küfrettircen eğer yarıda bırakırsan

anlat gib kafa anlat

bir şekilde sora sora yolu buldum. gittim selcukla
bir kaç bira daha aldık. o kadar dayakdan
kavgadan ve görültüden sonra ister istemez ayılmıştık
birer bira daha çarpıştırıp eve döndük
ertesi gün uyandığımda yüzüm yara içindeydi fakat bunu
sarıcak bir babam yoktu. izmirde belki de karısını
delicesine gibiyordu. annem çalışıyor ve
yaralarımı geçirmek için bana kremler bezler vs. alıyordu
sarıyordu beni elbet. ama bir baba kucağı değildi be birader.
anneler her zaman daha kutsaldır tabii ki,
amma ve lakin babanın o hissi başkadır.
babam gitmişti, selin gitmişti, deniz gitmişti,
liza gitmişti, dost bildiğim 15-16 yıllık biraderim serdar gitmişti,
sevcan.. dilim varmıyor, elim yazamıyor lakin; g.i.t.m.i.ş.t.i...
elime aldıgım sigara paketine bakarak,
"baksana birader.. şimdi senle ben varım.. senle ben kalcam.. aslında sende huursun he
parası olana gidiyosun.. param oldugumca yanımdasın. ama yanımdasın birader.
en azından seni benim derdimi taşıyan insanlarla aynı anda üfliyebiliyorum" dedim.
benim derdimi taşıyabilen insan varmıydı lan harbiden?
onlardaki omuzlarda yıkılmak üzeremiydi?
dizleri titriyormuydu?
ağlıyorlar mıydı?
acılarını hafifletmek için derilerine zarar veriyolarmıydı?
içiyorlar mıydı?
bir sigara yaktım,
sonra bir tane daha,
bitmek bilmeyen bir ateş vardı sigarada,
bir huurya ait ateş,
ağzımda, dilimin hemen ucunda, ciğerlerimin içinde sönüyordu ateş
ve öyle yakıyordu ki ciğerlerimi
duman saçıyordum.
"aşkım, aşım, asrım... sen ona helalsın bana haram" dedim sevcanın
kulağına gitmiyceğini bilsem de, gidiceğini umut ederek.
ve ardından telefonu göbeğime koyup o tatlı titreşimi vücudumda hissetmek istedim,
olmadı. gelmedi o mesaj, gelemedi.

günler günleri kovaladı. o kadar hızın, uykunun acının içinde
bir şekilde okul gelmiş ve kodesime geri dönmüş gibiydim.
son sınıf bir lise öğrencisi.
artık selin ile denizi aramıcaktım çünkü onlar mezun olmuşlardı
bu benim içimde bir katilin soluk borumu cigerlerimden ayırması gibi
bir hisse uğratsada, zar zor katilin elinden soluk borumu alıp yerine
taktım. ya cok uyudugumda ya da uyumadığımdan gözlerimin altı mor
yüzümde hala kavgadan kalmış ve yüzüme kazınmış sanat eseri olan
yaralar var idi. bastığım her koridor yolunda
daha lise 1 bebelerinin bile
-oha bu tugay değil mi? atılmamış mı
- yok olum tedavi görüyormuş. muhabbetlerini duyup
geri dönüp hiç birşey söylüyemiyordum
hocalar durup durup
- birşeye ihtiyacın olursa söyle
- istersen cıkabilirsin vs. ilgilerini gösterip
yanımda olduklarını belli etmeye çalışıyorlardı fakat
yanımda olmalarını istemiyordum.
olması gerekenler yanımda değildi çünkü...
tanrının tokatları ve yumruklarından sonra
soluğumu kesicek diz darbesi deryayı bir başkalarıyla
gülerken geldi. fakat solugumu cabuk toparlayıp
1-2 saniyelik duruşumu bozarak gözlerimden oradan ayırdım ve
yoluma devam ettim. artık bütün acilar aşinaydı
artık acılara katlanabiliyordum
hatta hayatımı yoluna koymak için kılımı kıpırdatmıyordum
lise 1 oldugunu sandığım hormon yemiş yemiş
büyümüş sakallı neredeyse boylarımda bir çocuk
gelip bana ahkam keserek suskunlugumu bozdu
- sen uyuşturucu tedavisi mi görüyosun lan?
sesinde kızgınlık öfke ve kibir vardı
nedense takip edilen kötü nam olsa da bir popülerliğim oldugu için
bastığım adımı takip eden bir çok öğrenci vardı
yaşadıklarımı bilmeksizin hayatımı sorgulayan bebeler.
onlarda bu sözle irkildiler.
- evet. dedim

kendini bir gibim sanıp dik dik hareketlerinden sonra
yanımdan bir çocuk kollarından tutup uzaklaştırdı biraderi
- bekle ya konuşucaz diye sıyrılıp yanıma geldi.
-neden başladın uyuşturucuya dedi
- sanane dedim
- çok mu acı cekiyodun huur cocugu dedi
"huur cocugu" şimdi olmasa bile o zamanlarda
adamı ölüme zütürücek kadar sinir bozan,
siniri hat safhaya çıkartıp bana o adamı orda
yığma yetkisi veren bir küfür idi. lakin içimde
herhangi bir sinir uyanmadı. lakin korkmuyordum da
duygularımı törpülemiştim sanki,
arkamda duran bir kaç yaşıtımın ve küçük biraderlerin
oha ne dedi vs. lerinden sonra
- hayır keyfi başladım dedim
birden cocugu kahkaha aldı
- lan sen ne genişmişsin öyle dedi
omzumdan itti. fakat sadece omzum kıpırdadı vücudum
çivi gibi saplanmıştı yere.
- iltifat olarak alıyorum o elini bidaha bana sürme dedim
bir daha omzumdan itti
- hayırdır dedi
konuşmadım. sinirlenmedim veya korkmadım.
toplanan öğrencileri gören nöbetci hoca ne oluyor diye
olay mahaline geldi fakat yok birşey hocam
diye geri yolladım.
olay istemiyorum saçmalıklarından sonra hoca gitti.
çocukda geri giderken yüzüme taşak geçer gibi 2 tokat savurdu
ve gitti. giderken kolundan kavradım
- sen kime gider koyuyon dedim
- sana lan zırvalıklarından sonra
- beni sinirlendirip kavga çıkarmak mı istiyon popüler olmak için dedim
- popülerim lan ben zaten kocum dedi
yanağımı uzattım.
- bana bir tane vur ki seni burda cesedini cıkartana kadar dövmem için bana sebep ver dedim.

irkildi.
- dengesiz piskopat mısın lan sen dedim
- vurmucaksan uza dedim.
vuramadan gitti.
ne yalan söyliyim o kadar çocugun arasında onu öyle
gibip atarak nasıl üzüldüm amk.
keşke bir kavga çıksaydı
8 saat kafamı giben derslerde yatarak geçirdim
ve otobüs durağına indim.
otobüs durağında denizsiz ilk günümdü.
uzvumun tanrı tarafından yumruklandığını hissettim.
ve sonra düşündüm
- acaba hangi üni. yi kazanmıştı
hangi otobüse kimle biniyor,
hangi şarkılarda ağlıyor,
hangi heriflerle yiyişiyor
hangi gencin hayatını yiyor,
kimleri karanlığa sürüyordu
bana yaptıgı gibi...
buz gibi olmuş demirlere koydum kafamı ve ağladım
o anda bir curcuna koptu ve koşarak gelen bir öğrenciyi gördüm
göz yaşlarımı "ne oluyor lan?" etkisiyle silerek gelen cocugun
sabahki oldugunu fark ettim. yanıma geldi
- terapim var vurmucaksan hiç konuşma dedim
o anda yüzümde vurdugu yumruğun etkisiyle bir acı yayıldı
kafamı demirlere çarptım ve bir kaç darbeye daha maruz kaldım.
o an onun cesedini çıkartabilir miyim diye düşündükden sonra
- onun cesedini kaldırıma resim olarak işlerim diye kendi egomu şişirdim ve
birden kaval kemiğine ayağımın burun tarafıyla darbe çıkardım
sarsıldı. eğilince dirseğimin dış tarafıyla yüzüne bir darbe daha çıkardım
eğildiğini görünce ardından midesine diz atmaya başladım ve
kaldırıp çenesine bir yumruk attım. sağ tarafına.
çenesinin sağ tarafına vurunca kafasını sola doğru kaldırdı ve
sol yanağına da yumruğumun alt tarafıyla bir darbe daha attım.
ardından zütüne bir tekme atıp arkadaşlarına yolladım.
- başka dövüceğim varmı otobüsüm gelcek dedim
millet birden oha herif piskopat vs. diye saçmalarken
burnumun kanadığını fark edip
- selpak varmı diye hafifce kükredim.
tekrar cevap gelmedi.
o sırada kalabalığın içinde
burnumun kanamasını yaşlı gözlerle izliyen deryayı gördüm.
gözlerinde kendimi gördüm, içim yandı.
birşey diyemedim. demedim.
-dağılın lan dedim
o cocuk sen görüceksin tehtidlerinden sonra kalabalık kalmadı
derya da dahil herkes gitti. ve ben yine anılarımla baş başa kaldım..

hikayeye kaldıgı yerden devam edicem. yaralarım iyileşti artık partları atabilirim. beklediğiniz için teşekkür ediyor, gözlerinizden öpüyorum ama saat geç oldu artık yatalım dimi.. yarın devam ederim. buralarda kalın, bari siz..

Burdayız .

Dinliyoruz panpa.

bekliyoruz kardeşim

uzun ve hüzünlü bir gündü.
artık otobüs durağında yalnız olmak,
oturan bir kadının -denizin- saçlarının kokusunu
içime çekememek, içimi yakıyor, içimi acıtıyor idi.
soluk borumda kokusunun dolmadığı yerlerde
adeta kezzap yürüyor hissi..
yanıyorum,
ölüyorum,
duyun beni!
eve giderken bastığım kaldırımlarda ve asfaltta
selini hatırladım. bir iddaa konusu olmuş
2 kez terk edilmiş,
nedendi.
yinede onlar üzülmesinlerdi.
onlar gülsünlerdi.
ağlamasınlardı.
ben ağlarımdı.
ağladım...
yolda "ne oldu acaba" diye bakan aptal insanların bakışlarından
etkilenmeyerek, ağladım.
o an kendimi cesaretli hissettim.
babam beni terk etmişti.
annemle nerdeyse konuşmuyordum.
ailem aramaz sormazdı beni.
deniz beni terk etmişti.
arkadaşlarım beni terk etmişti/yoktu arkadaşlarım
selin beni terk etmişti.
liza, beni terk etmişti.
sevcan beni terk etmişti.
kayıp olmuştum. ceset olmuştum

uzak fakat çok uzak diyarlardan bir şarkı ile
inledi kulaklarım. ağlama diyordu,
ağlıyordum.
liza. beni neden terk ettin, ihtiyacım var sana..
sen istediğin sürece terk etmem seni demişti.
şimdi istiyorum seni. gel
günler geçtikçe hergün kapımın çalınmasını istedim
lizanın gelmesini,
sarılmasını,
saçlarıyla sarmasını istedim beni.
yapmadı.
gelmedi. gelemedi.
onun içinde ağladım.
sevcana mesaj atmak istiyordum, atamıyordum.
onun içinde ağladım.
denizi göremiyor, mavi gözlerini izliyemiyordum
onun içinde ağladım
artık kışlar anlamsız geçiyor, bir kıza-seline- sarılınca huzur bulamıyorudm
onun içinde ağladım.
derya bizim okuldan ayrılıp başka bir okula kaydını aldırmıştı
artık kimsem yoktu.
okul anlamsız geliyordu ve ben artık gitmemeye başladım.
deryasız, denizsiz, selinsiz bir okul...
kimseyi aramadan, mozaşist duygularımı ayaklandırmadan
bir okul okumayı hiç mi hiç istemiyordum.
günler günleri kovaladı.
ve annem bir gün telefonla konuşarak içeri girdi.
ben odama yönelirken omzumdan geri döndürdü beni
- sana bi haberim var dedi

- nedir dedim
- birşey sorucam ama cevap ver dedi
- evet dedim
- neden ağlıyorsun her gece dedi
gülümsemekle yetindim.
aklım kelimeler, cümleler tarafından saldırıya uğramış
pankreasıma tanrı tekme atmışa döndüm.
konuşucaktım, dilim varmadı
- anladım dedi
- sen ne söylücektin dedim
- piskiyatr buldum sana. ona gidicez dedi
piskiyatr ne amk? deli değilim ki
tamam belki kendimi kesiyor,
her gece müslüm gürses, ferdi tayfur vs. dinliyor,
içiyor,
hayali şeyler görüyor,
gaipten sesler duyuyor,
ağlıyor,
üzülüyor olabilirdim ama deli değildim, sanırım.
- gerek yok dedim
- aldım randevuyu. gitmesek bile adam parayı alıcak gitte boşa almasın bari dedi
- tamam dedim
göztepe ssk hastanesinin hemen yanında bulunan bir yer idi.
gittim.
tanışma fastından sonra anti depresan uygun gördü bana
uyuyamadığımı söylesem de uyku hapı vermedi.
haftada 1 gidicektim.
- olsun. artık dertlerimi anlatıcağım biri var dedim kendi kendime