1-2 part kalmıştı dayanamadınız demi. Yok size bir daha hikaye son partımı da atıyım da

Saat 2:30 gibi falan uyandık genel olarak. Uyanamayan arkadaşları da uyandırıp tekrar bir durum gözden geçirmesi yaptık, sessizce yavaş yavaş aşağı indik. Hiçbir ses seda yoktu. inerken nöbetçi olan arkadaşlar sesimizi duymuş bir anda çıktılar nereye falan dediler. Birazdan zil çalabilir kim çalıyor ona bakmaya gidiyoruz dedik. Boşuna gitmeyin zil 10-15dk kadar önce çaldı dediler. Bunlar da korkmuş bizim sesi de duyunca bir anda çıkmışlar yatakhaneden. Biz yine de kalkmışken aşağı inip bakalım dedik. Yavaş yavaş iniyoruz ama herkesin kalp atışını da duyuyorum. indik Zemin kata ortalıkta bir şey yoktu. Yemekhaneden ufak bir ses geldi. Kimse ben girerim demiyor herkeste bir korku var. Neyse o zaman hep beraber girelim dedik. Kapıyı bir hamlede açıp içeri girdik. Ben gördüklerim karşısında neredeyse dilimi yutacaktım. Her akşam yemeğinden sonra yemekhane baştan sona temizlenir normalde. Ama şimdi sanki az önce yemek yenmişcesine incintı. Sandalyeler geri çekilmiş tabaklar kaşıklar ortada falan. Koşa koşa yukarı çıktık. Kim yemek yedi falan diye düşünürken imam Hatipte okuyan bir abi vardı lise 4. O uyanmış su içiyordu. Yanımıza geldi siz niye ayaktasınız diye sordu. Kısaca durumu anlattık. Biz burda tek başımıza yaşamıyoruz aslında kimse tek başına yaşamıyor dedi ve diğer varlıklardan bahsetti. Biz onlara saygı göstermeliyiz onlar da bize falan dedi bir şeyler anlattı ve yattı. Biz de yattık. Sabah kahvaltıya indiğimizde her yer tertemizdi. Artık her şeyi daha net anlıyorduk. Ama şimdi daha büyük bir sorunumuz vardı. Gece nöbetçilerinden biri sayımda yoktu. Okula da gitmemiş o gün ve akşam da gelmedi. Biz yine oturduk konuşuyoruz kaybolan kıyafetler falan darken bu sefer de bir arkadaşımız yoktu. Müdür geldi tekrar herkesle konuşuyor falan. Bu kez bizim grup yanına gittik. Uzun zamandır olanları anlattık. Başta bize inanmamıştı ama ben inanmak istemediğini anlamıştım. Bize o hafta bayram da yaklaşıyor diye ev izni verdiler tüm herkese. Yaklaşık 2 hafta burda olmayacağım için mutluydum. Aslında bu biraz da kaybolan arkadaşımızla alakalıydı. Uzun bir araştırma süreci için bizi evlerimize yollamışlardı. Döndüğümüzde bizi nelerin beklediğini merak ediyordum.
Okuyan arkadaşlara teşekkürler.

triplere bak hele bi daha hikaye yazmayacakmış "nolur yaz" aq

Hacı devam etsen boş insanlar her zaman konuşur