Bunu size sormam abest bir mevzuu aslında, tecrübeli adamlara sormak lazım ama içimi dökmüş olayım hiç yoktan.
Ben bir firmada alt seviye yönetici pozisyonundayım. Ekibimi de kendim oluşturdum hepsi benim arkadaşım. Bir arkadaşım var, hepsinden daha uzun süredir tanıdığım görüştüğüm daha samimi olduğum biri. Bu adamı işe ben sokturdum, eski maaşının 2 katını almaya başladı. Ama bu adam benim arkamdan herkese konuştu, herkese hem de. Herkese beni eleştirdi. Yanında yetkili biri olsun olmasın gerekli gereksiz her yerde bana saçmasapan eleştiriler vurdu. Bu eleştriler de hepsi öyle acaip bir abartılar ki anlatamam. Küçücük mevzuu var zannedersin 3. dünya savaşı çıkar benim o hareketimden. Benimle yarışıyor sürekli, habire bende ekgibleri kovalıyor yeri geldiğinde de kullanıyor. Gram güvenmiyorum artık. Kendisi tekniker ben ise yüksek mühendisim. Benim yaptığım, başardığım şeyleri kıskanıyor, sürekli beni alaşağı etme çabasında. Bunu yaparken de "ben senin dostun/areonun arkadaşı olarak söylüyorum" ile cümleye başlar saydırır da saydırır.
Bu adam "pgibolojim bozuk" benim deyip günlerce çalışmıyor elinde telefon oyun oynuyor birşey demiyoruz, sürekli yalan konuşuyor birşey demiyoruz, sürekli herkesin arkasından konuşuyor he la he deyip savıyoruz, bir ego var zannedersin başkan ama kendisinin bi cacık olmadığının da alttan alttan farkında bunu da yediremiyor bundan ötürü de çevresindeki herkesi kendi seviyesine düşürmeye çalışıyor, birşey bilmese bile bilmiş gibi davranır, bilmek için de hiçbir çaba sarfetmez, çalışmaz. Söylediklerinin yarısı yalan diğer yarısı abartı, herkese bi gaz verme ara bozma çabası var. Ben bıktım bundan. Adamın suratını bile görmek istemiyorum.
Ama diğer konuya gelelim, daha yeni sayılır bebeği var neredeyse 1.5 yaşında. Annesini, babasını, karısını felan tanırım. Hep bu yüzden sustum, uğraştım, la bak dedim yapma şu arkadan konuşmayı herkes biliyor dedim, yalan konuşma yakalanıyorsun dedim, belki 500 olmuştur konuşmam, 1-2 gün düzgün sonra aynen devam. Bıktım yemin ediyorum bıktım. Çalışmıyor, çalışsa düzgün iş yapmıyor hep zütünü ben topluyorum. Arkadaşım diye bugüne kadar sabrettim ama artık yetti bana da. Ekipten de kimse istemiyor adamı.
O benim arkadaşım olduğu için ben sürekli arkasında duruyorum üstlerime karşı ama adam her fırsatta kuyumu kazıyor.
Kendi çocuğunu evini düşünmeyeni ben bu saatten sonra düşünemem. Benim de evim evladım var diyerek gittim konuştum üstlerimle sonradan vicdan azabı oldu. Vicdanım acıyor işte gene. Ne yapsam bilemedim.
Tamam düzeldi deyip idare etmeye devam mı etsem yoksa gibtiredin kesin fişini mi desem? Bu karar şu an bana bağlı.

edit: Haa şunu da anlatmayı unuttum, bu bir ara havalara girdi istifa edecem falan filan. Ne oldu diyorum, işte şu müdür şöyle diyor bu böyle diyor bana böyle yapıyorlar kendimi çok değersiz hissediyorum ot tak bir sürü mevzuu anlatıyor boş beleş. La dedim bizim müdür iyi adamdır gel bi yanına gidelim bi konuş bi derdini anlat anlar o sıkıntı olmaz hatta ben de geleyim destek çıkarım sana dedim, gittim müdürün yanına dedim biz geliyoruz bu bey bir konu hakkında görüşmek istiyormuş dedim. Girdik odaya ne oldu dedi, bu arkadaş istifa mektubunu vermiş bile insan kaynaklarına haberi de gelmiş müdüre, benim bile haberim yok. Neyse evet dedim anlatabilirsin konuşalım dedim ben lafa girerek, bir anda müdüre döndü beni gösterdi, ben areo yüzünden istifa ediyorum anlaşamıyoruz zart zurt dedi züt gibi kaldım orda. Ağzım açıldı kocaman yuh dedim. Sonra müdür dedi yaa halledin kendi aranızda sıkıntı olmasın dedi. Dışarı çıktık senin şu yaptığını ben sana yapsam benimle bir daha konuşmazdın dedim, he yaa aynen konuşmazdım kusura bakma dedi güldü gitti. Onu bile sineye çektim daha 2 aylık bebesi var diye.

Panpa bu konu hakkında örnekler vereceğim yaşadığım durumlar dan gerisi sana kalmış birincisi böyle bir karar vermen gerekiyorsa okuduğum kadarı ile acımayacaksın hiç bir şekil de kozmonot cengiz arkadaşımızın da dediği gibi kendi çocuğunu düşünen adam böyle bir durum ile uğraşmak yerine işine gücüne ekmeğine bakar. her zaman hırsı ve böyle esrarengiz girişimler de bulunan insanlar her şeyi yapmaya meyilli insanlardır.

2013 Senesin de bir özel işletme de müdürlük yaptığım zaman da çalışanlarım dan birisini vardiya amiri yaptım ve yaptığım kişi de benim sivil hayatta çocukluk arkadaşım olan bir kardeşti nakit para dönen yer olduğu için kasayı sürekli teslim alır ve teslim ederler kasayı da gece olduğu zaman gece kasasına bırakırlar sabah muhasebeci açar kasayı ve nakitleri sayar otomasyon ile karşılaşır kasa hesabını yaparak bana teslim ederler bende merkeze parayı yatırmak için bankaya giderdim. bir gün sabah muhasebeci kasanın açık verdiğini 3200 tl gibi bir miktarın ekgib olduğunu söyledi ve bende inceleme başlattım, kamera kayıtlarını çevire çevire izledim ama bir şey gözüme çarpmıyordu elemanların hepsini toplantıya alıp konuşma yaptım dediğim de şuydu bakın kredi kartı borcu olup ay atlatmak isteyen varsa bunu yapmak için bu para ekgibse ve bunu pos makinasından çekecekse eğer şimdi söylesin hiç bir şekilde işlem yapmayacağım ve kızmayacağım diye belirtmeme rağmen hiç kimse sesini soluğunu çıkartmadı gel zaman git zaman kamera kayıtlarında bir ipucu yakaladım ve bu en yakın arkadaşım gördüğüm işe aldığım vardiya amiri yaptığım arkadaşımdı bunu öğrendiğimi öğrendiği için önüme engeller koymaya kalksa da bir şekilde çıkarttım ve yanıma çağırıp şunu dedim parayı senin aldığın biliyorum kredi kartı ödediysen bir gün geçti pos makinasından çek bende bu konuyu unutalım bir daha da böyle bir şey olmasın dedim bugün çekicem yarın çekicem diye diye beni oyaladı ve bir kaç gün işe gelmedi ve bende merkezi daha fazla oyalayamadığım için kendisi hakkında suç duyurusun da bulunmak zorunda kaldım ifade ye çağırıldığın da verdiği ifade şu şekildeydi müdür ile muhasebeci parayı pavyonda yedi bana suç atıyorlar..

kısacası hırs ve kibir insana her şeyi yaptırabilir kardeşim işte hayatın en acımasız zamanları bunlar acımak kadar kötü bir şey yok, hep her zaman acıdığımız ve kendimizden fazla onları düşündüğümüz için kaybetmişizdir her konuda..