Yaşayan bir insandım...

Akşam üstü Poeta ormanında küçük bir tura çıkmıştım bitki toplamak için. Bunu seviyordum görmediğim şeyleri keşfetmek hoştu hem çoğu yeniliyordu kendime stokda yapıyordum bu sayede. Güneş batarken işimi bitirdim Ardus kanyonunun yakınındaki evimin yolunu tuttum. Evim kendi halinde bir köyün yakınında dere kenarında güzel bir evdir ticaret için köye giderim. Geri dönerken bizim bunağı gördüm yine Kutsal suyu olduğu idda edilen Zuminyon gölünden bir kova aldığı suyla yıldırım sunağına Tengri ye dua etmek için gidiyordu. Bu bunak var herkesden uzakta kırık dökük bir evde oturur kendisi ile insanlar konuşmaya korkar son 2 yıldır falan böyle konuşuyor heralde bir felaket gelceğinden bahsediyor. Her gün köy meydanına çıkıp ülkemizin yok olcağını idda ediyor ben inanmıyorum ve insanlarında inandığını düşünmüyorum bu sadece kafayı yemiş bir moruk. Zaten her meydana çıktığında onu gören yaka paça zütürür herkes yanlış şeyler söylediğini biliyor. Ona yine biraz ters ters baktım ve yakındaki çeşmeye doğru ilerledim. Çeşmeye geldim ve eşyalarımı bir kenara bırakıp fıçıya suyu doldurmaya başladım. Tam bitecekken arkamdan onu içemessin! diye adam bağırdı ve fıçıyı tutup çekmeye çalıştı. Ancak bir an şaşırdıktan sonra bu adamın o bunak olduğunu anladım ve sertçe çektim karşımda hiç bir şansı yoktu. Adam yere düştü yaşlıydı neden böyle birşey yapmaya kalkışmıştı?

Edit:5 şukuya devdıbını getiriyorum hadi be panpalar inanın bana güzel kurgu olcak