Annem ameliyattan çıktı bir süre yoğun bakımda kaldı o dönemde bizim ekip herzaman yanımdaydı lise de belki çok şey kaybetmiştim ama gerçek dostlar kazanmıştım ve bu his herşeye değerdi. Annemle uzun bir süre sonunda konuşmuştuk. Hastane akraba akınına uğruyordu memleketten falan akrabalar geliyordu. Annem artık büyük ölçüde iyileşmişti yine böyle bir günde doktor odaya geldi birkaç kontrolden sonra "Gülbahar hanım herşey çok iyi bir sıkıntınız yok" diyip tekrar kapıya yönelirken tekrar bize döndü "Kalbi bağışlayan kişinin ailesi ile görüşmek ister misiniz?" Diye sordu hepimiz onaylar şekilde başımızı sallayarak güldük doktor yarın geleceklerini söylemişti.