yirmilerimin ortalarına gelmek üzereyim. 19 yaşından beri geceleri çalışıyordum. sonunda aynı işi gündüz vardiyasında yapabileceğim. güzel bir işim, dövizli bir bahşişim ve son model bir motogibletim var. vay be bunları söyleyince gerçekten gurur duyuyor insan. ama bir yandan da bu güne kadar bunları anca başarabilmiş olmak da üzüyor insanı. ailene bakman gerekebiliyor, seni aşağıya veya yukarıya çekebiliyor. toplumun saygısını kazanmak zaten bambaşka bir durum. ha bir de nasıl göründüğün önemli. motogibletime sahip olunca anladım bunu da. hani nasrettin hoca diyor ya ye kürküm ye diye. durum aynen o şekilde. bu zamana kadar kızlarla da pek durumu stabil hale getirememiştim. geçen ay sugar mommy buldum ve şimdi ise tam benim gibi kafadan hafif sayko bir kızla tanıştım. kafa yapımızın bu kadar uygun olacağını düşünmemiştim. aramızdaki yaş farkını resmen umursamadı bile. bundan ilerisinde ne olacağını bilmiyorum ve mutluyum. ekonomik olarak resmen pasif gelirim var ve aynı zamanda bir erkeğin isteyeceği her şeye sahip olduğumu hissediyorum. acaba bunun bir bedeli olacak mı göreceğiz...