25 yaşına girmeme 4 ay kaldı. gelecekte türkiye ortalamasının üzerinde para kazanacağım bir bölümden mezun olacağım. ortalama bir tipim ve 1.76 boyum var. asosyal ve çekingen bir karakterim var. yaklaşık 5 senedir yakın arkadaşım yok. üni'yi sosyal hayatı renkli bir şehirde okumama rağmen üni hayatımda yurtta kaldığım ilk sene hariç hiçbir sosyal ortama katılmadım. 5 senedir bir arkadaş grubuyla kafeye bile gitmedim çünkü arkadaşım yok. karşılıklı sevip sevilebileceğim bir kadını çok istememe rağmen tüm bu özelliklerim yüzünden büyük bir endişe duyuyorum. hiçbir kadın beni kabul etmez, beni belki de haklı olarak ucube olarak görürler diye kaygılıyım. ben hayatım boyunca artık hiç sevilmeyecek miyim? bu benim kaderim mi? bir kadını sevmeye ve onun için değişmeye hazırım ancak bu beklentilerim artık hayal mi?