yoo, aynı anda uyanmak daha tontiş. gözünü açıyorsun, burnunun dibinde "o" FELAN, (10)

le fener

çok şükür farkındalık oranında artış oldu. potansiyelimizi gördüm. iyiyi kötüyü daha iyi ayırt edebilmek için müthiş bir tarih oldu, cidden tarih yaşadık. ve o tarihin üzerinden 1 sene geçti, geçti ama köprünün altından çok sular aktı bile..

1.60küsür (şaka be şaka)

mihrez'de oynamamıstım ehi *

onu benim beyime sormak lazım.

arıyorum volkan'ı bi sn.

her şey o swf ile başlamıştı..

hissedin..

şimdi bu bahsi geçen yakınmanızın toplantısından çıktım ben de..

izlemek gerek. izlemezsek eğer nası bir şeyin ortaya çıktığını anlayamayız. ekgiblikleri görüp değerlendirmeye almak adına şart. ben ben olmasam da beni izlerdim ama. gibi.

burada ersin korkut'u mu yermemiz gerekiyor şimdi?

lise zamanında iki sene tiyatro yapmıştım. orda sevdim bu işi. ilk okul arkadaşlarımın alkışını almıştım ve sonra bunu istediğime daha çok emin olmuştum. o spot ışıkları yok mu, ah o spot ışıkları..
gani müjde ile olan tanışıklığım bir sosyal medya tatlılığı. twitter'dan mesaj atmıştım yaptığı bir projede bulunmak adına. ilk işimiz ikinci işimizi (babam sınıfta kaldı'yı) doğurdu.
güzellik elbet önemli ama seni başkasından ayıran güzellik değil, yetenektir. güzel ya da yakışıklı diyebileceğimiz çok insan var ama yetenek kişinin bizzat şahsına münhasırdır.

güneş vurunca daha da parlıyor insan. akşam güneşi kimeydi bu arada yahu? makyajı iyi temizlemek gerekir gün sonunda. yediğiniz içtiğiniz ve genel modlarınız da cildinize çok etki ediyor. çok mutluysam eğer ışık hüzmesi gibi beliriveririm, gel gör ki modum düşükse o da hemen yüzümden anlaşılır. ilginç fekkat doğru.

kulağımın sevdiği, ruhumun keyif aldığı her şeyi dinlerim. belli bir müzik kitlesinin içine sıkışıp vizyonumu kaybetmek istemem. her enstrümanın kimyasına sızıp bükülebilirim.

the theory of everything'de hüngür foşurt ağlamıştım bariz.

onu bana güler yüzüyle söylediği an'ı çok iyi hatırlıyorum. çok onurlandırmıştı beni. böyle insanlardan ne duyarsan kardır.

anlaşamıyoruz bazen. iletişim gücümüz zayıf. içselleştiremiyoruz. bodozlama dalıyoruz mevzuya. anlamadan anlaşmaya çalışıyoruz ve otur sıfır. olaylar düğümlendiğinde de shortcut zihniyetle nefreti seçiyoruz. insan insana duyulan nefret çok gerçek. anlamadığım tek şey, insanım diye geçinen birinin bi hayvandan nefret etmesi. acı hal. ben o yaratıktan tüm gücümle nefret ederim mesela.

hızlandırılmış göz kırpma kursuna gittim 3 hafta. bi de yeteneğim de vardı bu işlere.

iç enerjim.

ben.. şey.. onu eskiden yapıyordum ama artık her çekirdeğe sevgiyle yaklaşıp, hepsiyle ilgileniyorum. sıra sıra. hepsini çitleyip avuç içinde toplayıp, onca emekten sonra bir anda mideye indirmek beni çok üzüyor :(

oyyy mazi. lise yıllarım.

sadece fiziğin yetmeyeceği meslekler var. oyunculukta only fizik bi yere taşımaz asla. ama şimdi mankenler napsın? fizikleriyle ünlü olacaklar, mecbuuurr. ama azcık akıl herkeşe lazım tabi.

brom yakşamlar.
bölümlerimiz tatlı tatlı 45 dk ve çevresinde olsa tadından yenmezdi tabi. oyuncular ve set çalışanları için de hayli yorucu oluyor her hafta uzun metraj film uzunluğunda dizi çekmek. senaryo açısından da artık orjinal ve sağlam fikirler geliyor, yok değil. keyifli işler de var. ama daha iyisini yapabileceğimize inanıyorum. gısmet.

bende estetik sıfır sıfır sıfır öfööm.