beyler ben 17 yaşında bir adamım

saat 03.00 ve liseli oranının düşük olduğunu umuyorum ve kendimle bu sitede yaşımı ifşa edecek kadar barışık olduğum için taşak konusu olacağımı bile bile söze başlıyorum. beylere takılmayın sözlüğün en popüler ve samimi mottosu olduğu için kullandım onu. şimdi benim bazı durumlarım var ve bana hayat tecrübelerini aktaracak abilere ihtiyacım var şuanda. ben öncelikle sistemi reddeden bir liseliyim açıktan okuma kararı aldım bu yüzden. liseliler bi yana eğitim müfredatını gibiyim bi tak öğrettikleri yok dıbına koyim. okula gitmediğim için sosyal bi yaşantım kalmadı, ailem 100 milyarlık bi borca girdiler. 5 kuruş birikmişim yok şu hayatta. hani ailem aptallık yapmasa gidip limonata su satar evimde pişen yemeğe tuzu katarım ama babamın aptallığını ben çekemem dıbına koyim. neden o gibini kıpırdatmazken ben çalışayım ona par agetireyim amk? bütün gün evde oturuyorum bazen saatlerce kendimi aynada izliyorum. ne yaptığımı bilmiyorum ne yapacağımı hiç bilmiyorum ama tanrıya inanmayan birisi olarak artık intiharı bile düşünür vaziyetteyim. mutlu olamadığım bir hayatta yaşamanın her bugünümün dünüme ve her dünümün yarınıma benzeyeceğini bilerek yaşamak anlamsız geliyor bana. hatta aptallık bu. bana ne yapmam gerektiğini yazacak herhangi bir abi herhangi bir dost herhangi bir derdimi dinleyecek adam var mı buralarda?