beyler çok ciddiyim bi bakar mısınız

tamam messi dedik güldük eğlendik de..

çok dertliyim aslında.. bir nebze derdimi unutmak için bir şeyler saçmaladım..

kendini ifade etmek anlamında en rahat yer burası.. ve ben içimi buraya dökmeye karar verdim..

biliyorum pırıl pırıl insanlarsınız, parlak bir geleceğiniz var.. belki de o parlaklığın zaten içerisindesiniz.. kiminizin ailesi, çocukları var.. allah bağışlaşın.. birazdan yazacağım şeyleri ilk defa tanımadığım insanlara söylüyorum..

ben hastayım dayı.. çok fena hastayım hem de.. ve işin kötü tarafı, bütün ömrümü sağlıklı bir insan olmak için çaba göstermekle geçirmek istemiyorum. çünkü biliyorum, olamayacağım. yakın çevremin hiçbir şey yokmuşçasına sürekli yüzüme gülmesinden bıktım..

e üzemiyorsun da kimseyi.. biri annen, biri baban, biri kardeşin, biri kuzenin.. yutuyormuş gibi yapıyoruz hep beraber o yalanı; evet iyileşeceğim.

bir evlat nasıl diyebilir ki annesine; ben ölüyorum, öldüğümü hissediyorum diye..

abi cidden çok zor her taka kız gibi ağlamak (cinsiyetçilik yapmıyorum, başka sıfat bulamadım)

cumartesi günü uzaklara gideceğim.. iyileşmeye değil, başka bir yerde ölmeye..

varsın ailem iyileşmeye gidiyorum diye bilsin, ziyanı yok..

paylaşmak istedim sadece.. diyeceğim odur ki; bilin abi hayatınızın kıymetini.. hani bazen en ufak şeylerde bile hayata dümdüz sövüyoruz ya, yapmayın.. bu raddeden sonra cidden çok saçma geliyor her şey..

cumartesi gününe kadar sizinleyim, sonra mümkünse dış dünyayla irtibatımı koparmak istiyorum. gördüğüm, öğrendiğim, eğlendiğim her yeni şey canımı çok daha fazla acıtıyor çünkü..

sevgilerimle..

insanın üzüntüsünü belirtmesi bile güldürür mü? inci'de güldürüyor işte.. sonra derler ki ne bulursunuz inci'de.. kimsede bulamadığımı desem ne de rahatlayacağım.

@19 teveccühün paşam.

@24 yok olmak istediğim yok, ama kendimi böyle illet bi sona hazırlamakta da bir yanlış göremiyorum. elbette ki yaşamak süper şey. ama düşünsene ne büyük belirsizlik var önünde. güzel bir işe kalkışacaksın ki pat, düşeceksin, bitecek.. nasıl haz alınır böyle bir durumda? nasıl gelecek hayalleri kurulur? zaten etrafımdakiler bir garip. e ben bilmiyor muyum? farkında değil miyim?

ben bu pgiboloji olayından geçtim dayı, tamamen vücudumun dayanmasına kadardır bu süreç. dayanırsa amenna. yaşamaya tam gaz devam, olmuyorsa da olmuyor demek ki.

yok yok cidden yoruldum abi. düşünmek insanı her şeyden daha fazla yoruyor. ama bir diğer yanım da o kadar çok bu faniyette kalmak istiyor ki anlatamam.

bu yeter mi? insan yaşar mı ki böyle?

bence yaşamalı. ama fazla kaderci etti bu şey beni.

@takan; teşekkürler dostum, haklısın elbette. lakin ölmüşsen ölmüşsündür. bu saydıklarına yakın şeyleri tabii ki düşündüm. moralimi mümkün mertebe yüksek tutmaya çalışıyorum. zaten bana söylenen bu sürekli. ama ne kadar yapabilirsin ki.. illet işte.. bitti, bu sefer bitecek, az kaldı, ha gayret denilenin ertesinde tekrar büyüyor.

hiç derdim tasam yok hayatta şu an için.. sorumluluğum yok yaşamak dışında, bunu bilerek davranıyorum ve düşünüyorum. ama gün geliyor müthiş bir moral bozukluğu oluyor. işte bunu yenemiyorsun, bu oluyor ağzına sıçan. bir sonuça kavuşsa da bitse artık diyorsun.. bazen çok iyi hissediyorsun, bazen çok kötü.. dengesizliğin daniskası.

tedavimin 2. yılındayım, 1-1,5 yıl sonra bir sonuca ulaşacak deniliyor. bazen öyle bir şey oluyor ki, giberim ölümünü de hayatını da diyorsun.. dua etmek bile gelmiyor içinden.. ki bu konumda bir insanı rahatlatan en büyük şeydir dua. inanırsınız, inanmazsınız. ben de imanı çok kuvvetli bir insan değilim, ama başka da bir şey gelmiyor elden, budur canımı sıkan.

çok fena bi çaresizlik. 22 yaşındayım, üniversite 2. sınıf öğrencisiyim, hayatımın en güzel olması gereken yılları zütüm gibi geçiyor.

öğütleriniz, destekleriniz ve dualarınız için minnettarım.

@64 var elbet. ama ben onlarsız, onlar da bensiz yaşamaya hazırlanıyor gibiyiz. yani alenen söylemiyoruz bunu birbirimizin yüzüne ama.. hissediyor insan işte.

@65 tesekkürler canım, cumartesi günü londra'ya gidiyorum zaten.

@66 ben anlıyor seni.

@70 pes etmek meselesi çok karışık. diğer entrylerde de söyledim. gün geliyor tak gibi bi moral bozukluğuyla kalkıyorsun. ters giden bir şeylerin varlığını hissediyorsun. ama bazen de müthiş gaza gelip "giber atarım ben bu taku" diyorsun.. moral bozukluğu zaten taktan bir şey, ama böyle bir moral bozukluğu iyice çekilmez yapıyor her şeyi.

dünyanın en güzel tesellisi burada lan. bir yıldır gittiğim pgiboloğun ... neyse sövmeyeyim emeği var şimdi üzerimde.. dayı inanın ki moralim düzeliyor. moralimi düzelten başka şeyler de var ama, siz farklısınız lan. misal ben kimim ki amk. niye benim için iyi dileklerde bulunasınız? ama yapıyorsunuz işte. bu da sizi dünyanın en kral insanları yapıyor.

gibik forumlar, diğer sözlükler gibi de değil. içtensiniz dıbına koyim yalan mı?

söz lan, bu da size sözüm olsun; londra'da hastanede en güzel hemşireye "inci giberrrr" dedirtmezsem gibin beni. videoya da kaydedicem.(fazlasını istemeyin giberim) @74 @75 @76 ve daha sayamadığım ve parmaklarını benim için yoran herkesi kucaklıyorum..

uykumu kaçırdınız muallakler.

sağlıklı yaşayın lan. her şeye bedel. cidden. paranın pulun, siyasi görüşün, tuttuğun takımın dıbına koyayım.

deli gibi özledim halı sahada maç yapmayı, içki içmeyi, arada sırada arkadaşlarla takıldığım cigarayı..

bunlardan güzeli yok olum..

hiçbirinizi tanımasam da seviyorum amk.

sanalda aşk yalandır diyenin zütüne koyim.

bana muallak diyenin de. =)

@78 gibmeseydin belamı olmuyordu değil mi? umutsuzluğun sonu yok dayı, ne mutlu sana ki barışıksın hayatınla. hep böyle kal.

@80 sevdim bu realist tutumunu. ölmeyelim, ölmesin kimse. yaşıyoruz dayı işte. ama ben gidersem de kusura bakmayın.

@86 çok gudubet bi suratım var şu sıralar hacı.. hem vaktim de olmaz cumartesi günü. saat 11'de gidiyorum. dönünce umarım. ;)