bu hikaye anlatılmaz ama anlatıcam

yaa bebiş ne diosun mk sen

anlatılmaz diyosun anlatıcam diyosun e hadi bekliyoruz amk

şimdi biraz geçmişime doğru gidelim

o dönemleri ben herkesin kendini bulma dönemleri değil aksine kendini bulamama dönemleri olarak anımsıyorum tam bir punk ve rocker devriydi şuan ki gibi düşünmeyin şuan yaş ortalaması çok düştü malum internet çağı artık herkes her şeyin farkına daha çabuk varıyo on yedi on sekiz yaşları arasındaydım. o zaman facebook falan yoktu ama yine insanların sosyal paylaşımlar yapabilceği alternatif yabancı siteler vardı bu siteler bi ara o kadar popüler olmuştu ki karşınıza yabancıdan çok türk çıkıyodu ve çıkan türklerin hepsi bunlar bizim memlekette mi yaşıyo lan diyeceğiniz cinstendi o dönemler internet o kadar yaygın olmadığı için(daha yaygın derken tabi ki şuan ki zamanla kıyaslıyorum) insanlar fotograflarını rahatça çekinmeden koyabiliyodu herkese açık şekilde.ben nasıldım peki ben diğer insanlar gibi değildim o nesilin daha yeni farkına vardığını ben 3 4 sene önce gitar çalan üniversiteli abiilerimden gördüğüm için işin orijinal boyutunu çok daha önce anlamıştım kısacası benimkisi özentilik değildi. bunu ben farklıydım hehe bunu vurgulamak için söylemiyorum tamamen o zaman ki düşüncelirimi aktarıyorum.

bu kadar geçmişe sürüklenmek yeterli şimdilik umarım o dönemli kafanızca canlandırabilmişimdir o dönemleri yaşayanların zaten kafasında kesinlikle canlandırdığına inanıyorum. liseden mezun olmuştum lise hayatım gerçekten çok güzeldi bi çok kişinin üniversitede yaşadığı şeyleri ben lisede yaşamıştım tabi bunda istanbula yaşamanında etkisi var doğal olarak hafta içi dersane yolu gözükmüştü bana. yaz dönemiydi derslerle fazla ilgilenmiodum vakitimin büyük kısmı gitar çalmak internet ve arkaşlarla beyoğlu ve kadıköyde geciriyodum

her zaman ki gibi yine sıradan bi hafta sonuydu bu sefer beyoğluna gitmemiştim gitarım teli kopmuştu bu yüzden bakırköye gitar teli almaya gitmiştim

işte bugün liv i gördüğüm gün

öğlen saatleriydi sıcak ebesini gibiyodu insanın otobüsten indim o gün kü tak kokusu hala burnumda mk bakırköyde ki otobüs garajının orda tren yolu vardır hemen tinercilerin geceden kalma pisliklerinin kokusuydu şuan gerçi kalmadı o dönemler çoktu ordan hızlı adımlarla köşedeki büfeden sigara aldım ve sigaramı yakarak yürümeye devam ettim karşıma çıkan gazete bayiinden gazete aldım bakırköy sahiline dogru giderken sağ tarafta müzik aletleri satan bi yer var hala duruyo mu bilmiyorum ordan gitar telini aldım ve deniz havası eşliğinde gazete okumak için sahile gittim rüzgarda yoktu şanslıydım rahat rahat gazete okurum diye düşünüyodum

evdeki hesap çarşıya uymamıştı sahile doğru indiğimde rüzgar kendini hissetirmişti ama yine gazeteyi okumakta inatçıydım sahilde nargile cafeler var gerçi şuan kaldırılmış hepsi bi an düşündüm içerde mi otursam acaba rahat rahat okurum gazeteyi ya da sahilde bi bankta oturup okuycaktım işte bu benim hayatımın dönüm noktası olan düşünceydi. açık havanın daha iyi olacağını serinlemeyi gazeteyle cebelleşmeye tercih etmiştim.

dinleyen var mı panpalar

işte ilk bakışma

sahilde boş bank yoktu baya bi yürüdüm boş bank bulmak için malum hafta sonu herkes kendini sahile atmıştı boş bank bi türülü denk gelmiyodu bi bankta tek kişi oturanlar vardı ama yalnız oturmak istiyodum yanımda kimsenin konuşmasını istemiyodum sakin sakin gazetemi okuyacaktm tek kişi oturan birinin kalkmak üzere olduğunu gördüm hemen o banka yöneldim hızlı adımlarla banka odaklanmıştım yaşlı amca kalktı tam ben otururken yanımda bi karartı hissettim dönüp baktım o bakışları gördüm mal gibi olmuştum birden hayatımda böyle hissetmemiştim hiç beklemiyodum çünkü yanıma böyle bi güzellikte birinin oturcağı hiç aklıma gelmezdi liv artık yanımda oturuyodu.

ben yazmaya devam ediyorum okuyan ses versin mk

hala şoktaydım gazete okumayı planlıyodum ama salak gibi denize bakıyodum onun bakışını canlandırıyodum kafamda yanımda oturuyo ama dönüp bakamıyodum sadece bi karartı hissediyodum sağ tarafımda birden mal gibi durduğumun farkında vardım ve kendime geldim gazeteyi açtım ilk sayfayı okuyodum ama bi yandan 2. sayfaya nasıl gecicem diye düşnüyodum rüzgar deli gibi esiyodu liv in saçlarını hissedebiliyodum bana doğru yöneldğini hiçte toplamıyodu saçlarını ilk sayfayı okudum 2. sayfaya geçerken baya bi zorlandım gazete birden am gibi büzüştü mk. tam o sırada bi gülümse hissetim rüzdarın sesinden dolayı az geldi ses acaba güldü mü lan falan diye kendi kendime çelişkiye düştüm

gazeteyi güç bela toparladıktan sonra 2. sayfayı okumaya başladım ama okumuyodum okuyomuş gibi yapıyodum çünkü hala yanımda ki kızdaydı aklım güldü mü acaba gülmedi mi diye o sırada bi arka sayfaya geçerken birden bi el gördüm gazetinin sağ tarafını tutan uçmasın diye yardımcı oluyodu benim beynimden kaynar sular iniyodu resen deli gibi heyecanlanmışsım suan bişe yazarken o günü yaşıyorum hala panpalar

reserve

tekrar yüzüne bakmak için bi nedenim olmuştu sonunda ona bakarak
-tşk ederim dedim ve gülümsedim
-bişey değil dedi (bozuk türkçesiyle 2. bi şoka uğramıştım resmen kız türk değildi o ana kadar türk zannediyodum çünkü hal ve hareketlerini incelicek kadar bakamamıştım o zamana kadar

gazeteyi okumaya başladım hala bırakmamıştı gazetenin sağ sayfasını rahat rahat okuyodum içimden vay mk kız gurbetçiymiş falan diyorum bunun arkadaşı yoktur kesin burada baksana tek başına oturuyo tanışsam mı tanışmasam mı diye düşünorum bi yandan da çekiniyorum mk hala bırakmıyodu gazeteyi arada bi gülümsüyodu bende karşılık veriyodum ona tam o sırada telefonum çaldı içimde hay mk tam sırasıydı mk dedim liseden çok samimi arkadasım özgür arıyodu
7 24 beraber oldugumuz telefonu cebimden çıkartırken tekrar gülümsedim o da gülümsedi

telefonu açtım

-napıosun kanka
-iyiyim ya bakırköydeyim
-ne işin var mk orda
-sahilde oturuyorum gazete okumaya çalışıyorum dedim (kızın gülümsediğini hissettim)
-beyoğlna gel hadi bi sen yoksun mk dedi
-kem küm ettim durum vahimdi çünkü bi yanda en yakın arkadaşım bi yanda yeni tanışıcagım bi daha karşıma çıkması imkansız biri
-özgür ısrar etti hadi laan atla gel cabuk diyo kız yanımda oldugu için durumuda açıklıyamıyorum
-tmm geliyorum beyoğluna dedim
-telefonu kapadım kıza baktım hafiften kız denize bakıyodu sevimli bi şekilde.

sonra kıza görüşürüz dedim gülümsedi hiç bişe demedi (içimden dedim ki amk kız o kadar türkçe anlamıyo galiba keşke açıklasaydım durumu dedim)

yavaş yavaş uzaklaşıyodum arkama dönüp baksam mı diye düşünüyodum biraz uzaklaştıktan sonra birden karar verdim arkama baktım o sırada onunda banktan kalktığının gördüm sonra birden kafamı çevirdim yoluma devam ettim köprüden geçtim köprüden geçerken sahile baktım belki son bi kez görürüm diye görememiştim içimdeki pişmanlıkla otobüslerin oldugu yere dogru yürüme devam ettim sigara üstüne sigara yakıyodum

dinlemedeyiz panpa

otobüs durağına yaklaştım bir an önce bakırköyden çıkmak istiyodum deli gibi etkilenmiştim kızdan çünkü otobüse bindim en arkada ters koltuklardan biri boştu ona oturdum camdan dışarı bakarak onu düşünüyodum cesaret edip çağırsamıydım acaba onuda ama gibsen gelmezki amk saçmalama diyodum içimden kendimi teselli ediyodum böylece yapacak bişeyim yoktu falan gibi

değerli panpa kardeşim ne tak yazsan okuyacağıma and içerim çok iyi başladın gibi geldi bana

http://www.dkos.org/turkiye.html
kandıramazsın beni
susturamassın beni
durduramassın beni
ben kötüyüm sen iyimi ha yalancı o.c