asosyalliğin dibine vuruyorum

en çok üzüldüğüm konulardan birisi (neyse ki son 2 yıldır falan böyle bi şey yapmadım)

sinemaya yalnız gittiğim çok oldu benim.. her şey iyi güzel bilet alırsın geçersin yerine film başlar.. karanlık kimse kimseyi görmez.. dikkatler filmdedir bu yüzden severim sinemayı.. geceleri sevdiğim gibi.. her şey çok güzel giderken film arası yazısı karşıma çıkmaz mı amk! ananızın dıbına koyayım diyorum içimden bıraksalar 3-4 saat çakılır kalırım yerime kimseyi rahatsız etmem.. ama yok illa onlarca kişiyle birlikte (tabi herkes çift veya arkadaşıyla) aydınlık ortamda karşılaşacaksın...

o 10 dakika bir yıl gibi geliyor amk tuvalete gidiyorum işiyorum elimi yüzümü yıkıyorum iki saat elimi kurutuyorum... yerime oturup telefonun tuş kilidini açıp kapatıyorum... son mesajlara bakıyorum... yine de zaman geçmiyo millet kikir kikir gülüp eğlenirken yalnızlığın acısı gibiyo işte adamı.. herkes gelip iki kişilik mısır kola filan alırken ben tek kişilik almak istemediğim için hiç bi şey almadan tekrar yerime geçiyorum... amk bazı sinemalar o arayı 15 dk filan da yapıyo ananızı gibeyim ananızı