Ben bahçede bir yandan sigaramı içerken diğer yandan da ektiğim bitkilerimle çiçeklerimle uğraşırken içeriden Yeldanın sesi duyuldu. Beni çağırıyordu acılı bir şekilde. Var olan tüm sesini harcıyordu resmen beni çağırırken. Yanına koştum doğumun geldiğini anlayarak. Hemen girmiştim koluna arabaya bindirmek için. Heyecandan elim ayağıma dolanıyordu. Doğum yaklaşmadan önce hazırladığımız hastanede gerekli olacak olan eşyaların battaniyenin vs. olduğu çantayı bulmaya çalışırken 5 dk geçmişti. ilk olarak göz önüne koyduğumuz çantayı yelda daha sonradan yatak odasındaki dolabımızın içine koymuştu. Çantayı bulur bulmaz arabaya koştum. Yeldanın sancıları acısı ağrısı kasılmaları daha da artmıştı. Bu sancı diğerleri gibi değildi. Bu defa kızım doğacaktı evet. Çantayı arka koltuğa hızlıca koyarak arabayı çalıştırdım. Sürebildiğim kadar hızlı sürüyordum ehliyetim dahi olmadan. Bu yaşıma kadar ehliyet almayı ertelemiş önemsememiştim. Şehire 3 km kala jandarma kontrol noktası vardı. Hızlıca astsubayın yanına yaklaştım ve karımın doğum yapacağını söylediğimde hiçbir belge sormadan direk göndermişti beni. O zaman aslında anlamıştım ehliyetin gerekliliğini. Yeldanın hamileliği boyunca kontroller için gittiğimiz doktoru cansu hanımı aramıştım yoldayken. Hastanede olduğunu ve gelmemizi söylemişti. Yakından ilgiliydi hastalarıyla hamilelerle. Doğum yaptırmak dünyaya yeni bir can daha kazandırmak için varını yoğunu koyuyordu ortaya cansu. Biraz sonra hastaneye geldiğimizde cansu giriş katında kayıt bölümünde bekliyordu bizi. ilk sorduğu soru doğum suyu geldi mi olmuştu. Hayır cevabını verdikten sonra 2 kattaki doğumhanenin ve odaların olduğu yere gelmiştik.

Cansu Yeldanın koluna girerek biraz birlikte koridorlarda yürüyüş yaptılar doğum çok yaklaştığı için. Yürüyüş yapmak yeldanın sancılarını daha da arttırıyordu ama Cansu böyle istemişti. Sonuçta doktor olan oydu. 20 dk kadar koridorlarda gezdikten sonra doğumhaneye girme vakti gelmişti. O kadar ısrarıma rağmen Cansu beni içeriye almamış koridorda beklemeye mecbur bırakmıştı. Beklemeye başladığımda saatler adeta durmuş zaman geçmek bilmiyordu. 10 dk kadar geçti ama sanki günlerdir orda öylece duruyormuş gibiydim. 2 doğumhane karşı karşıyaydı ve aralarında 30 metre kadar mesafe vardı. Bu 2 doğumhane kapısında bir oraya gidiyor bir buraya geliyor volta atıyordum. 20 dk geçmişti ve içeriden hala ses soluk çıkmıyordu. Bir ara hemşire özlem çıktı aceleyle kapıdan. Ne oldu dediğimde meraklanma bir sorun yok diyerek yanımdan hızlıca uzaklaştı. 5 dk kadar sonra tekrar koştura koştura geldi tekrar kapıdan içeriye girmeden önce bebek için hazırladığımız eşyaları sordu. Arabada unutmuştum çantayı. Hızlı bir şekilde arabanın yanına giderek arka koltuktan çantayı alıp merdivenleri 3 er 3 er çıkarak tekrar doğumhane kapısı önüne gelmiştim. Kapıda bulunan bir zil vardı. Bu zili çaldığımda özlem dışarıya çıktı ve çantayı aldığı gibi tekrar içeriye girdi.

Aradan 15 dakika geçmişti ki içeriden yeldanın bağırma sesi geldi. Ardından bebek ağlama sesiyle birlikte kocaman bir iç geçirmiştim. Kızım doğmuştu ve ağlıyordu. Yeldanın ise bağırması geçmişti bebeğimiz doğduğunda. Hemşire özlem bebeğimizi hemen battaniyeye sarmış bana göstermeye gelmişti. Kıpkırmızı bir bebekti benim bebeğimdi. Mutluydum baba olmuştum. 1 dk sonra tekrar doğumhaneye girmişti bebeğin sağlığı için. Oturdum ağlamaya başladım bende. içeriden gelen bebeğimin ağlama sesine benimde ağlayışlarım dahil olmuş birbirine karışmıştı. Babalık buydu demekki. Annemi aramak istedim ama yapamadım. Vereceği cevap net olarak belliydi çünkü. O an kendimi çok yalnız hissetmiştim. Yarım saat kadar sonra Yeldayı çıkardılar doğumhaneden ardından özlem hemşire ve kucağında da benim minik kızım vardı. Aynı katta bulunan bir odaya zütürdüler bizi.. Bebeğimizin ve özlemin yatağı hazırdı. Odaya girdiğimizde bebeğimizi benim kucağıma verdiler. Nasıl tutacağımı bile bilmiyordum. Onu incitmemek için çok özenmiştim. Fazla tutamadan kucağımda Yeldaya verdim bebeğimizi. Yeldanın yüzünde hem mutluluk vardı hemde bir halsizlik doğumdan kaynaklanan. Onu çok seviyordum bana bir kız evlat da vermişti. Bana bakıyordu yorgun gözleriyle Yelda. Yanında elini tutuyordum alnına bir öpücük kondurmuştum. Ona olan sevgim aşkım belki 2 kat daha artmıştı.